yabancı oyuncuya para yettiği sürece türk oyuncu zor yetişir.
türk kulüplerinde parayla alınmayan altyapıdan gelen türk oyuncular her zaman pazarlama unsurudur. çok üstün bir yetenek olmadıkça. örnekleri çok.
bir de bizim türklerde disiplin problemi var. elin gavuru kalkıp geliyor 7/24 antrenman vs. üzerine düşeni yapıyor bizimkiler piyasada geziyor.
serbest atış yüzdesi %50 altında olan oyuncularla hiç bir şey olmaz!
sen 1. ligde oynayıp hala serbest atış kaçırıyorsan dönüp kendine bakacaksın önce. uyumadan 7/24 serbest atış çalışacaksın. ne zaman yüzdeni%80'in üzerine çıkarırsın o zaman ben basketçi oldum diyeceksin. klasik türk mantığı, formayı giydim haydi eller havaya ile olmaz o iş.
en kötüsü de alt yapılarda rüşvet ve torpilin dönmesi. gerçekten yetenekli oyuncular eleniyor, zengin iş adamları, sponsorlar ya da dalkavukların bebeleri takımlarda oynatılıyor. özgüveni ve umudu kırılan yetenekli çocuklar da oyun dışı kalarak küsüp eğitime dönüyor, spordan uzaklaşıyor.
sokak sporlarinin kaybolmasi bunda etkili. 80 ler ve 90 larda mahallelerde cocuklarin sosyallesme alanlari futbol oynanan arsalar ve her okul bahcesinde ve parkta bulunan basket potalariydi. Bu yillarda yetisen bircok genc buralarda spor tutkusunu aldi ve aralarinda yetenekli olanlar cevredeki spor kuluplerinde egitimlerine devam edip profesyonel oldular.
Ama gunumuzde genclerin spor disinda sosyallesebilecekleri, zaman gecirebilecekleri cok fazla alan var. Bu da profesyonel kuluplere daha dar yetenek havuzundan katilima neden oluyor.
Gunumuzde daha cok genc yetenekler cikmasi isteniyorsa abd deki gibi kolej-spor kulturunun artmasi, okullar arasi spor takimlari rekabetinin olmasi gerekir. ya da almanyadaki gibi bolgesel kluplerin guclu ve halkla entegre, rekabet ve turnuva kulturunun olmasi gerekir. Ama maalesef buyuk sehirlerde arsa ve basket potasi bile bulmak guc bircok yerde.
eskiden altyapı ve de üstyapı anlamında türkiye ile avrupa arasındaki fark bu kadar uçuk değildi. benzer yetenekteki oyuncular benzer şartlarda çalışarak karşılaşıyordu. son 20-30 yılda adamlar her şeyi olması gerektiği gibi bilime, teknolojiye önem vererek, en ufak detaya dikkat ederek geliştirdi. teknik eğitimi, beslenmesi, vücut gelişimi vb. her konuda makas çok açıldı. bu kafayla oyuncu yetiştirmemiz ve rekabet etmemiz imkansız. bunu tüm sporlara hatta genel olarak tüm alanlara genelleyebiliriz. arada yetenekli oyuncularımız çıkıyor tabii ama ya fiziksel olarak ya da zihinsel olarak avrupalı rakiplerinin çok çok gerisinde kalıyorlar.
Türkiye basketbolda alt yaş turnuvalarında hiç fena değil aslında. Genelde ilk 5'te bitiriyoruz, bi ara her turnuvada final falan yapıyoduk. Kartal Özmızrak'ı hatırlıyorum mesela alt yaş turnuvalarında kimse tutamıyordu. Sonra kariyeri düşüşe geçti. Bence altyapıyla ilgili (en azından basketbolda) çok eksiğimiz yok. Sonrasında sıkıntı oluyor. Mesela 2022'de u18'de final oynadık. O kadrodan kimler yıldız olabilecek?
Koraç kupası da dönemin en büyük turnuvası değildi bildiğim kadarıyla. Türkiye lig şampiyonu falan gitmiyordu mesela. Fiba sıralamasında 3. diyor ama muhtemelen şimdiki eurocup seviyesine yakındır gibi düşünüyorum.
