Mesela bir çok konuşuyor insanlarla hemen samimi oluyor ,( kişinin karakteri bu sanırım) sonra kendi zarar görüyor.
Çok kibarsın veya uysalsındır, senin işini görmesi gerekenler en kötü senin işini yapar bekletir sallamaz falan …
Böyle olduğunu kavrayıp öğrenip , aslında şöyle davranmak gerekirmiş gibi deyip kendinizi değiştirdiğiniz özellikleriniz var mı ?
Çok laf kesiyordum, biraz azalttım.
İnsanlara kendimi çok açmazdım, yakın ilişki kurmalarına izin vermeye çalışıyorum.
Yüksek enerjili olmaya gayret ediyorum, somurtkan keyifsiz düşük modlu görünürsen insanlar sizden soğur ister istemez. Laubali olmadan pozitif vibe vermeye çabalıyorum
hoşlandığım biriyse fazla ilgi gösteriyordum, şimdi hoşlandığım insanlardan özellikle uzak duruyorum onların bana yaklaşmasını bekliyorum.
yeni biriyle tanışırken birden fazla şans verirdim, geç kaldıysa tolere ederdim, geç dönüyorsa vs önemsemezdim. ikinci kez yaptığında engelleyip hayatımdan çıkarıyorum. hatta bazen kendimi tutamayıp ilk hatasında.
eskiden bir ortamda hoşlanmadığım insanlarla da az da olsa iletişim kurardım, tamamen kestim, sebepli sebepsiz gıcık oolduğum birisine asla yaklaşmıyorum
iş arkadaşlarımla asla gereğinden fazla samimiyet kurmam, özel hayatımı asla konuşma konusu yapmam. eskiden ehem mehem bi şeyler derdim sorulunca.
eskiden ima veya üstü kapalı şekilde iletişim kurduğum olurdu, karşımdakinin de davranışlarını böyle yorumlardım. şimdi çok direkt bir insanım s*ks için buluştuğum insana bile muhabbet başladıktan sonra doğrudan diyorum bir şeyler yapmak ister misin diye. bunun dışında da aklıma gelen şeyi sorarım söylerim, ima etmem.
güzel konu
diğer insanlarla değil ama kendimle ilgili
bi kaç gün sonra yapılsa da olur işleri ertelemeyi, sabırsızca koşturmamayı öğrendim
ama bazen unutuyorum sdf
daha az gec kaliyorum. eskiden 1 saat gec kalirdim simdi 20 dakika - yarim saat :P
sınır koymak, öyle herseye evet derken hayir demeye baslamaktan ziyade, mesela biri genel birsey söyledi, hic katilmadigin veya icinde olmadigin. Görmezden gelmek yerine, tavir göstermek.
Cünkü sonra sanki o söyleneni kabul etmisim gibi karsima cikti.
Acikca yardim istemeyene, yardim önermemek.
ketum olmak
sormadan anlatmamak/cevap vermemek
kimseye guvenmemek
baski altinda da soyleyeceklerimi iletebilmek
eskiye nazaran konusmayi daha cok becerebilmek. orn. argo kullanmadan istedigimi anlatabilmek, karsidaki kisinin mesrebine gore konusmayi kurgulamak vs.
biraz inatçı bir tarafım vardı şimdi onu törpülemek üzerine çalışıyorum.
karşımdakine sinirlendiysem üzüldüysem söylemediğim zamanlar oluyordu şimdi olay yaşanır yaşanmaz sakin bir şekilde konuşmayı tercih ediyorum.
romantik ilişkilerimde karşıdan adım beklemeyi bıraktım, eğer beğenip hoşlandıysam açıkça dile getiriyorum ki boş beklentide olmayayım.
insanların hayatla ilgili hiçbir fikrini değiştiremeyeceğinizi kabullenmek. özgün bir merak duyup dinlemeye çalışmak ve daha çok haklısın, olabilir demek. özgürleştirici bir deneyim.
yardim etmeyi ve tavsiye vermeyi biraktim.
bana is yigmaya calisan varsa kabul ediyorum ama o isi yapmiyorum. ayy canim ya kaynimin dügünü vardi unutmusum. ya da bana öyle birsey söylemedin ki diye salliyorum ortamina göre.
cogunluga uyum saglamiyorum, örnek bulamadim uyduruyorum: yemek yemeye gittiler mesela, ama kimse elini yikamadi, ben de yikamayayim simdi ayrilik olmasin diye düsünmüyorum.
sınırlar çok önemli. insanlarla arama sınır/mesafe koymanın önemini fark ettim. Ayrıca kimseye ama kimseye sır vermemem gerektiğini. çünkü bir noktada insanlar muhakkak sizi pişman ediyor.