Bu arkadaş beni sevdiğini, bana bir çok sırrını anlattığını, onun için önemli olduğumu filan söyler yeri geldiğinde. Fakat davranış şekli buna göre değil.
Bişey anlattığımda anlattığım uzun olmasa bile bir süre sonra başka yere bakıyor kafasını çeviriyor hatta ben konuşurken başkasıyla konuşmaya çalışıyor.
Ben bişey söylediğimde “ya hayır aslında öyle değil” diye başlayıp yine benimkine benzer bir şey söylüyor. Asla haklı olduğumu yada doğru söylediğimi kabul etmiyor.
Aynı ekipte favori başka bir arkadaşı var o varken onunla takılıyor. Ne zaman ki yalnız kalıyor o zaman benim yanıma geliyor.
Buna benzer, benim moralimi bozacak özgüvenimi düşürecek çok şey yapıyor. (Ki zaten yeni yeni yükseltmeye çalışıyorum)
Tam bir taktik insanı, bir kaç defa söylediği şeyin beni üzdüğünü söyledim o da bunu bilerek yaptığını üzüleceğim bildiğini söyledi. Hatta birinde eski sevgilimle ilgili bişey söyledi, duymamazlıktan geldim. Bir süre sonra yanıma oturdu ve tekrar aynı şeyi söyledi. Bilerek mi yapıyorsun dedim evet dedi. Sürekli insanlara karşı “şöyle yaparsam böyle davranır” gibi planlar yapıyor.
Acayip bir hırsı var. Gücü elinde olanla takılmaya bayılıyor. Zayıf gördüklerini ciddiye bile almıyor. Grupta bulunan bir arkadaşının yüzüne “sen benim arkadaşım değilsin” diye çemkirmiş biridir kendisi. Ki hepimiz eskiden beri tanışan arkadaşlar olmamıza rağmen.
Aslında duygusal açıdan zayıf, hassas noktaları var. Bunu kapatmak için güçlü ve iyi görünmeye çalışıyor. Sürekli güzel olduğunu filan vurgulayan bir tip.
Bugüne kadar asla onun silahıyla vurmadım onu. Sadece bir defa ne tepki vereceğini öğrenmek için yaptığımız işte mükemmel bir performans sergiledim ve onun etrafında herkes benden bahsetti ne kadar iyi diye. O günden sonra epey bi bana sorular sordu, benimle sohbet etti filan. Ama bir süre sonra ben herkes tarafından övgü almaya başlayınca yine bana duygusal anlamda vurmaya kötü davranmaya başladı.
Bu aralar nispeten soğuk davranıyorum. Gelip konuşursa konuşuyorum. Konuşmazsa hiç oralı olmuyorum. Ama ben kötü hissediyorum.
Aklımda iki plan var;
1- Ortamdan elimi eteğimi çekip bir daha o grupla takılmamak
2- yine devam edip onu ortamda yok saymak
Veya sizlerin önerileri, sizce nasıl davranmam lazım?
1.
boyle gelisememis cocuklara, toksik insanlara vakit harcamaya gerek yok.
böyle insanlar var ve bu tip insanlara toksik denir. zaten sen özelliklerini ve yaptıklarının sebeplerini net olarak yazmışsın. bu tip insanlar güçlü insanlara hayranlık duyar güçsüz gördüğü insanları ezmek ister. detaylı olarak yine yazmışsın.
eğer ki yukarıda yazdıgın gibi o grupla takılmamak gibi bir seçeneğin var ise bunu yap. şirket ne kadar büyük ve ne kadar grup var bilemiyorum.
onun silahı ile yani laf sokmalar ile baş etmek aslında en iyisi ancak bu onun daha tecrübeli oldugu bir alan oldugu için onun kadar başarılı olamayabilirsin. o halde yapılacak en doğru şey mümkün oldugunca muhatap olmamak, zayıf yönlerini ona karşı belli etmemek, söylediklerini kafaya takmamak olmalı.
1. Coluk cocukla ugrasmaya degmez
Hocam kız problemli, tamam, ancak meselenin size bakan yönlerinin "de" olduğunu düşünüyorum.
Bu tür insanlar gerçekten bir avcı gibidirler.
Siz de ona harika bir av olarak av-avcı denkleminde kendi rolünüzü oscarlık bir şekilde ve zevkle oynuyorsunuz. Kızı yok da saysanız, ortamı tamamen de terketseniz, yeni bir ortamda yeni bir avcı bulmanız ve aynı pattern'i yaşamanız çok olası.
Hatta bir avcı arayışına dahi girebilirsiniz.
Bu kız ilk de değildir, cinsiyetten bağımsız söylüyorum. Yazdıklarınızdan bunu anlıyorum. Narsisist karakterlerin ne zamandan beri sizden kan emebildiklerine ilişkin geçmişinizi tarayın. Lise ? Üniversite ? İlk travma ne zaman yaşandı.
Bu kadın'a yapılabilecekleri arkadaşlar yazmışlar. Kendiniz için ise iç yolculuğunuza devam etmenizi öneririm.
o ortam aslında hoşunuza giden bir ortamsa bir kişi tadınızı kaçırdı diye orayı terketmek kendinize bir saygısızlık bence, böyle yapmamalı diye düşünüyorum. bu kadar etkilendiğinizi anladığı için sizinle uğraşmak hoşuna gidiyordur bence. hadi başlarda etkilendiniz tamam ama onu tanıdıktan bu yüzünü gördükten sonra artık hala niye etkiliyor ki bu kişinin hareketleri sizi? bir daha laf ederse ağzının payını verirsiniz (ama çok önemseyen detaylı ve uzun bir konuşmadan değil yerine göre "s*ktir salak" deyip uzaklaşma tarzında pay vermekten bahsediyorum) etmezse de takılın istediğiniz gibi yormayın kendinizi böyle tiplerle. ortam zaten o kişi dışında da çok size göre değilse direkt oradan uzaklaşmak da iyi olabilir tabi onu da siz bilirsiniz artık.
Narsist mi acaba?
Ben böyle birşey olunca o kişinin yakın davrandığına iyi davranıyorum, övüyorum vs. Bununla hiç ilgilenmeden. Acayip bozuluyor.
Bir de asla terbiyesizlik yapmadan iş ile ilgili sıkıştırıyorum, aksi halde saygısızlık kartını oynuyorlar.
Ama bu insanlarla arkadaşlık yapmak, çevrelerinde olmak bence gerçek sıkıntı.
Diğerleriyle aran iyiyse kendini neden dışlayasın ki,
Hiç umursama, oturup kahve mi içiyorlar sen de otur iç ama birşey derse sınırını koy, iş dışında birşey derse, benimle iş dışında birşey konuşma de geç. Senin fikrini söylerse dalga geç. Hakkını savun.
Poğaça yap, simit al ofise gelirken buna verme, Diğerlerini kahveye yemeğe çağır bunu çağırma kudursun.
WithWorth+1
bu hikayenin oluşabilmesinin yegane nedeni sizin ona bu alanı açıyor/tanıyor olmanız. mecburen bulunduğunuz ortamda kimseyi ve ortamı germeden son derece diplomatik davranarak bu alanı kapatabilirsiniz. ama kapatmıyorsunuz. bunun nedenini kendinizde bulmak sizin elinizde.
sevdiğim bir ortamı terk etmezdim ben olsam. diplomasi yürütürdüm, mesela gelip konuşursa mecburi konular dışında merhaba, he ok, iyilik kelimelerinden öteye geçmezdim.sadece onun fark edeceği cam duvarlarımı hızlıca örer ortamdan keyif almaya devam ederdim.
zaten bir süre sonra sizin av olma alanı açmadığınızı fark edince başkasını kurban seçecektir.