Benim kedi yakın bi tarihte öldü ama ben hiç üzülmüyorum zira ben barınağa gidip köpek sahiplenecektim benim kediyi görüp onu sahiplendim ama bayağı yaşlı ve sefil bir kediydi, yani barınakta kalsa muhtemelen 1 sene ya yaşardı ya yaşamazdı, benim yanımda 4 sene yaşadı ikimiz de mutlu olduk, o da hayatının son dönemini mutlu geçirdi diye tahmin ediyorum. İkimiz de mutlu olduk yani.
bir köpeğimi, bir kedimi kaybettim.. acıları geçmiyor, ama hep güzel hatırlıyorsunuz.. siz ona bir kaç gün de olsa iyi baktınız. bunu düşünün. annesiz ölmemesi mucizeydi zaten o kadar küçük yavrunun.
ayrıca çok duyarlı birisiniz, siz kedisiz olmamalısınız. tavsiyem hemen bir kedi sahiplenin. her bakımdan çok iyi gelecektir.
off benim hassas noktam. iki köpeğim var biri 12 diğeri 14 yaşında. yaşlılık hastalıkları başladı, daha yavaş ve keyifsizler. her hastalıklarında gözlerim doluyor lan nolacak şimdi diye. kesinlikle çok üzülücem 10 küsür yıldır benimleler. hatta üç sene kadar önce biz de iki haftalık bir kediyi yaşatmaya çalışmıştık. bağışıklığı güçlü olmadığından tahminen virüs sebebiyle öldü. o kadar ağladık ki, eşim senelerdir pek saygıdeğer toplumsal normlar sebebiyle hiç ağlamamış insan, o bile çok ağladı. ki biz bu kediye sadece 3 hafta kadar bakmıştık.
kuzenimin golden köpeğiyle büyümüştüm. ölüm haberini almanyadaydım ağlamaktan bi hal oldum desem yeridir. 2 yıl önce kedimiz eklendi aileye. aynı adı koydum. ben köpek insanıyım. lan kedim ölürse gebberim ben!?
Evcil hayvanının ölümüne kahrolmayan yoktur. Ama en çok da "ölmesin" diye tüm çabanızı sarfettiğiniz zaman kaybedince çok üzülüyorsunuz sanırım. Beyaz benek hastalığına yakalanınca ölmesin diye 1 hafta boyunca kendimi paraladığım balıklar için bile o kadar üzüldüm ki ölünce. Bir daha almadım hatta o denli üzülünce. Elinizden geleni yaptığınıza eminim fazla yıpratmayın kendinizi.
Bahçeye gömdüm. Artık güvende olduğu için içim rahatladı. Fotoğrafını da buldum. Teşekkür ederim hepinize.
2 kedimi kaybettim, ikisini de 3 aylıkken almıştım ve ikisi de 1 yaş civarında öldü. Birisi elime doğru desem yeridir hatta, ikisi de sokak kedisi.
Ölenler dışında 2 kedim daha var, onlar 8 yaşında.
Her iki ölen kedimde de son ana kadar, son çareye kadar her şey denendi ama ikisinde de genetik problemler olduğu için hiçbir şey işe yaramadı malesef.
İkisini de çok zor atlattım, ilkinde 1 hafta ağlayarak dolandım ortada. Şİmdi evdeki 8 yaşındakilerin gözünün içine bakıyorum iyiler mi, sıkıntıları var mı diye. Çok zor bir durum, düşüncesi bile gözlerimin yine dolmasına sebep oluyor.