çünkü insanlar dinlemeyi değil anlatmayı seviyor. genel düşünceleri merak ettim teşekkürler.
bende artık böyleyim. devamlı birileriyle buluşmak, bir yerlere gitmek artık zor geliyor.tam bir evci oldum. bir şeyler yapalım buluşalım diyen arkadaşlara artık dönüş yapmamaya başladım. bir yerden sonra anlamamaya başlıyorlar tek çareyi bunda buldum.
Tarkovsky de hatta kısmen ben de sizin gibiyim. kısmen çünkü sevdiğim insanlarla sosyalleşmeyi seviyorum, yalnız sosyal etkinliklere katılmayı da seviyorum. ama öyle herkesle takılmayı her şeyi yetişmeye çalışmayı sevmiyorum mesela.
www.youtube.com 
abes degil. benim cok ama cok sinirli bir cevrem var. dostlarim da yalnizligi sevdigimi biliyor. bir ara agir depresyondayken hic gorusmemeye calisiyorum fakat son senelerde biraz iyilestim cagirdiklarinda teke tek oturuyoruz kalabalik sevmedigimi biliyorlar
Siz dinledikce onlar anlatır. Kendi kendine zaman gecirmeyi sevmek de abes değil neden olsun.
kendinle vakit geçirdiğini nereden çıkardın? kendinle iken gerçekten kendinle misin? yoksa kendinden kaçmak için meşguliyetlere mi koşuyorsun?
şahsen ben de pek arkadaşlarımla buluşmuyorum. buluşunca da çok yüzeysel ve boş muhabbetler dönüyor. orijinal bir şey yok.
İnsanlar yalnız olana ezik gözüyle acıyarak bakıyor bence. Haliyle aman onu da etkinliklere çağıralım diyerek kendilerince yardım etmiş sanıyorlar ama bunun bilinçli bir tercih olduğunu idrak edemiyorlar:/
abes degil. normal bi sey. cogu insan icin farkli/hatta uzucu bi durum oldugundan anlamiyorlar. tercih meselesi oldugunu goremiyorlar. ben bayadir bu durumdayim. cok guzeldi onceleri..
bence hazir cevren de baski yapiyorken vazgec bu huyundan yolun basindaysan.