Ön edit: aile büyüklerinden birini de alıp 1 saat kadar evlerine uğradım. Metodu gösterdim. 2 padragrafı yazdık yaklaşık 70 kelime. Gerisi sende dedim. Anne babasına da bunu öğrenmeli, onun ödevi dedim açıkladım. Çıktım. Hayırlı geceler diliyorum.

üni son sınıfta okuyan bir çocuk var elimizde.

X bin kelimelik ödev hazırlaması gerekiyor. Tez gibi intihale sanırım yakalanmaması gerekiyor. Yardım eder misin diye teklif geldi. Tabi efendim dedim. "Konuyla ilgili çalıştım ama bir cümle dahi yazamıyorum" diyor. Konu "sen söyle ödevi bende x bin kelimeyi yazayıma geldi. Bende "bu senin ödevin sen yapmalısın, öğrenme yakalamanın yolu bu. Sohbet edermiş gibi konuyu okuyup, anladığını ses kaydet ve sonra da kaydettiğin cümleleri yazıya dökerek denemek sana çözüm getirir" dedim. Haklısın dedi ve tekraren konu gündeme geldi. Bu kez aileler yardım et dedi. Şimdi benden istenen ödevi benim yapmam açıkçası. Ben böyle birşeyi neden yapayım? Emin olamıyorum. Doğru gelmiyor.

15-20 dk ısrar ettim: 2 saat gel yanıma başlıkları çıkaralım aralara da kendin ekle tamamla dedim. Yarın olsa yanıtı aldım.

Ne yapayım? Ya ufak, kardeşimden de ufak. Bi de karşı cins. Kıramıyorum da, çat çat konuşmak bir çözüm değil hassas yaklaşmak gerekiyor gibi geliyor. Ama kaç yaşında kız sizce yapamaz mı? Bu çocuklar hiç mi birini çekiştirmiyor? Kafası çalışmıyor mu anlamıyorum.

Şimdi mesaj attı yarın 10-13 buluşalım dedim, oturdum ağlıyorum yazmış. Kafayı yicem, bana yol gösterin. Uğraştığım konuya bak ctesi akşamı, av'lanıcaktım konu nerelere geldi.

 

hocam sen de buna bir sınır çizemiyorsan sende de sorun var

üni son sınıftaki kişi çocuk değil 21-22 yaşında insan

freebird5406_2

sen gayet güzel çözümü bulmuşsun zaten, aynen öyle başlıklar üzerinden yol göster ve yolla. eğer çok elini bulaştırırsan, sana ihale eder kendisi starbucks'a kaçar.

malheiros

üni son sınıfa kadar kör topal gelmiş klasik genç işte. ülke gençliğinin %75'ini bu hale getirdiler. muhtemelen yalandan bir üni'de yalandan bir bölüm okuyordur. ben olsam yardım ederdim ama kendisine de "ben yapmasam bunu yapamayacaktın, bu yaşa kadar gelmiş ona rağmen bunun altından kalkamadığın için yardım etmenin sana bir faydası olmazdı" derdim.

yap gitsin, kendisine de işsizler kadrosuna hoşgeldin imasını da unutma. bir de hazirandan sonra twitter'da "lütfen bizi atayın, x'e 1 milyon kadro" gibi tweet'ler atmamasını söylersen sevinirim.

avatar is back

Çok az kelime kullanarak hayatını idame eden, sözlü ve yazılı ifade kabiliyeti sıfıra yakın olan bir nesil yetişiyor. Günün uykudan kalan zamanını sosyal medyada geçiren, okumayan bir kuşak.

Senin 'Yapamaz mı?' dediğin şey Onun için gerçekten 'Yapılamaz' bir şey. Tamamen üzerine almadan, işin bir ucundan tutman, ama ona da taşıtman iyi olacak gibi.

Mirket

Etmeyin. Benzer durumda ısrarlar sonucu bir arkadaşın açıköğretim lise sınavlarını geçtim adamı mezun ettim. “Lise diploması olmadan güvenlik bile yapmıyorlar” diye ağlayıp duygu sömürüsü yapan adam işe girdikten 2 ay sonra “sabah kalkmak zor geliyor” diye işten istifa etti. Üzerine kız kaçırdı babasının evine getirdi falan. Ben keriz gibi onun sayısal sözel derslerini çözdüğümle kaldım :d

Şu hayatta istemediği şeyi yapmayan insan kaliteli yaşıyordur. Bence yapmayın. Yapınca hayat kaliteniz etkilenecek çünkü.

ruhen hastayim ben

Eğer gerçekten faydan olsun istiyorsan, senin için bir şekilde kıymetli biriyse oturun beraber yapın.

Umursamadığın biriyse ama ricacılar çoksa yap geç. Ne hali varsa görsün. Beter olsun.

Umursamadığın biriyse "ver parasını yapayım. hayat böyle şimdiden alış buna" de.

Hiç umursamadığın biriyse "hadi sana belediye baksın" de geç.

alperz
1

mobil görünümden çık