mesela sınavda soru çözerken hep hızlı hızlı çözerdim. ancak hızımı %50 azaltsam da belki yetişecek. çünkü hata payı azalıyor. spor yapıcam diyelim. hareketleri hızlı hızlı yapıyorum. halbuki hızımı %50 azaltsam hareket daha da verimli olacak. mesela hızlı konuşurum. bundan dolayı kelimeleri yutabiliyorum ve anlaşılmaz oluyorum. bu her şey için geçerli.
yavaşlayınca daha iyi sonuç alıyorum. üstelik çok keyif almaya başlıyorum ama sürekli bir şeylerin yetişmeyeceği hissiyatı var.
bir de şunu farkettim. insanların büyük bir bölümü benim kadar aceleci, sabırsız değil. çoğunun aceleci hali benim normalim.
bu tarz bir durum yaşayan var mı? mesela bir şey okurken, yazarken hızlı hızlı mı gidiyorsunuz. bundan dolayı okuduğum şeyde çok şey kaçırabiliyorum.
mesela bir kişi şöyle çalışıyor olsun. -> . . . . . .
bende şöyle oluyor. -> . . . . . . .
bence 1.si daha doğru.
sana antik çağlardan bir likya duası söylüyorum. günde 5 vakit okuyup üfle :))
"Tanrım beni yavaşlat! Anlık güzellikleri ve zevkleri yaşayabilme sanatını öğret… Bir çiçeğe, güzel bir manzaraya bakmak için yavaşlamayı, güzel bir kediyi, köpeği okşamak için durmayı, güzel bir yazıyı okumayı, bir deniz kenarında balık avlayabilmeyi ve hülyalara dalabilmeyi öğret bana. Bana her gün kaplumbağa ile tavşanın masalını hatırlat… Hatırlat ki, yarışı her zaman hızlı koşanın kazanmadığını, yaşamımda hızımı arttırmaktan daha önemli şeyler olduğunu bileyim.
Beni yavaşlat Tanrım… Bana değiştirebileceğim şeyleri değiştirmek için cesaret, değiştiremeyeceğim şeyleri kabul etmek için sabır… İkisi arasındaki farkı bilmek için akıl… Ve beni aşkın körlüğünden ve yalanlarından koruyacak dostlar ver."
