çoğunlukla bilgisayarın başına oturduğumda behzat ç videoları açıyorum. arka fonda behzat ç videolarının sesi geliyor. bazen en hüzünlü ya da en vurucu sahneleri zliyorum. çok mutlu oluyorum. bahsettiğim efsane olduğu yıllara ait bölümler. karakterlerin hepsi birer arkadaşım gibi oldu. aklıma üniversite yılları, gençlik yılları geliyor. mutlu olmamın sebebi belki de bundandır bilemiyorum. var mı benim gibi olan?

edit : vay be, gelen cevaplara şaşırdım.

ah be ne güzeldi değil mi? kimse kahraman değil, herkes birer kaybeden, memur hayatı, gecekondular, kaybetmişlikler, dostluk arkadaşlık, muhabbet. bizi resmetmişlerdi resmen.

harun'un efsane sahnesini koyayım şuraya :

www.youtube.com

 

Behzat ç. özelinde değil ama benim de böyle kullandığım farklı diziler var.
Zihnimizde bu izlediğimiz içerikleri, izlediğimiz zamanlardaki güzel anılarla birleştiriyoruz diye düşünüyorum. Zaten insan beyninin, kötüyü arka plana atma huyu sebebiyle, yavaş yavaş filtrelenerek bu hatıralar sadece güzel duyguları çağrıştırır oluyor.
Benim çok hoşuma gidiyor, küçük bir terapi gibi..

quaker

Var :) 12-13 yıldır mütamadiyen izliyorum...
adımdan belli olsun

cccbehzatccc

Çok sevdiğim bir dizi. Bölüm olarak izlemesem de Youtube'da videoları izliyorum hep. O dönem güzeldi.

dissendium

Var valla. Bende sık sık aynı kesitleri izleyip duruyorum.

primetime

ben de çok severim. her gün olmasa da arada kesin açarım bir kesidini. çok doğal bir dizi

sabenburak

duyuruyu ben mi açtım acaba diye şüpheye düştüm bir an. o derece aynı halimiz.

kanatlı kontun müşfik öpücüğü

Evet ben de aynen öyleyim. Hatta buna artı olarak Avrupa yakası videolarını da açıyorum

limonlu eksi

Ben de

retiredcolonel

beni de yazın listeye.

ama herkes kendi yaşına uygun diziler ile yapıyor bunu galiba. behzat ç'yi izlediğim dönem şu ankinden çok farklı bir dönem değildi benim için. yine aynı işte çalışıp, yine aynı evde oturuyor, yine evliydim, durum pek farklı değildi, sadece çocuğum yoktu. iki tur baştan sona izledim. bahsettiğiniz duygular ile değil, diziyi sevdiğim için izledim, bitti. yeni sezonu hala izlemedim, özel bir zaman ayırarak izlemek istiyorum çünkü.

bahsettiğiniz duyguları ben bizimkiler dizisi ile yaşıyorum. trt arşiv'deki 1989'daki ilk bölümlerinden başladım, 1994 yılına kadar geldim. vay be arabaya bak broadway ne lükstü, vay be bu olurken ortaokuldaymışım diye diye izliyorum. konuşulan para miktarlarını günümüze uydurmaya çalışıyorum, 600.000 lira gelen telefon faturasını çok buluyorlar, acaba bugünkü kaç liraya denk gelir diyip hesaplıyorum. tam üç sıfır eksiği olunca seviniyorum.

güzel oluyor.

kibritsuyu

@kibritsuyu

doksanlarda çocuktum. olacak o kadar'ı heyecanla beklerdik. youtube'a eski bölümleri yüklenmiş, arada açıp izliyorum ve sizinle aynı duyguları yaşıyorum.

uyuya kalip kavimler gocunu kaciran adam
1

mobil görünümden çık