bundan 6 yıl önce üniversiteye başlamak üzere o zamana kadar yaşadığım küçük şehirden ayrılıp büyük bir şehre taşındım. geçtiğimiz yaz ise ekonomik zorluklar, iyi bir iş bulamamak gibi sıkıntıların ve kendi alanımdan memnun olmayıp başka bir alanda ilerlemek üzere çabalamak gibi bir isteğin sonucunda geçici olacağını düşünerek ailemin yanına geri döndüm. bir süredir burada okuduğum bölümle ilgili bir iş yapıp artan vakitlerde başka bir alanı öğrenmeye çalışıyorum ama zaman zaman buraya geri dönmüş olmanın beni çok mutsuz ettiğini fark ediyorum. bunda şehirle ve ailemle ilgili olumsuz deneyimlerimden çok eve geri dönmenin bir başarısızlık olabileceğiyle veya insanlar tarafından böyle algılanabileceğiyle ilgili varsayımlarımın etkili olduğunu düşünüyorum. türkiye'nin mevcut durumunu düşününce de bu şehirden ayrılabilecek bağımsızlığı hiçbir zaman elde edemeyecekmişim gibi hissetmekten kendimi alıkoyamıyorum. çevremde benzer deneyimler yaşayan pek kimse yok, o yüzden buralarda ailesinden bir süre ayrı yaşayıp sonradan geri dönenler varsa ve düşüncelerini-deneyimlerini paylaşabilirlerse mutlu olurum. benzer bir deneyim yaşamayan kişilere de şunu sormak istiyorum: sizce bu bir başarısızlık mıdır?




 

Bence bu sorunun 5 yıl önceki cevabıyla şu anki cevabı aynı değil.

Mevcut ekonomik şartların ağırlığı, hayat pahalılığı, fahiş kiralar vb. nedenlerle şu an bir kişinin tek yaşayıp “ortalama” bir hayat sürmesinin bedeli bile neredeyse minimum 12 bin civarı. Büyük şehirlerde durum daha da ağır.

Bu durumda her şeyden önce kişinin kendisine “sürecin geçiciliğini” sık sık hatırlatması ve soğukkanlılığını koruyarak enerjisini ve dikkatini kişisel gelişimine yöneltmesi gerekir.

duchess jessamine

tek yaşamak imkansız artık. Kardeş, eş veya aile ile yaşamak benim çevremde çok normal.

İşini gelirini artırmaya çalış. Eğer başarısızlık olarak düşünüyorsan, son yıllarda büyük çoğunluk başarısız çünkü ortalama insanın maaşı asgari ücrete yakınsadı. Eskiden 2x 3x asgari ücret alan meslekler artık alamayabiliyor. Topluca fakirleştik.

Aile yanında kalmak aslında maddi açıdan çok avantajlı. Maaşını biraz artırıp kredi ile herhangi bir araba ev bişeye girebiliyorsan kesinlikle gir. Ben ailemle yaşadığım zaman neden kendimi zorlayıp araba almadım diye düşünüp duruyorum. (şimdi alamam çünkü:D)

İşin psikolojik yanını bilmiyorum hani ailen baskıcı mı nasıl, veya sevgililik durumlarında bu durum biraz sıkıntı tabii. Ama Türkiye'de yaşıyoruz buna göre şekillenmek durumunda kalıyoruz ne yapalım. Şu an bu durumdan maksimum faydayı sağla. (+ aileni seviyorsan onlarla iyi vakit geçir. İleride farklı şehirde olunca ve/veya evlenince onları yılda 15-20 gün görebileceğini düşününce, insanın içi bir garip oluyor)

nhk ni youkosu

aynı bu şekilde yaşayan bir sürü insan var tanıdığım. çoğu da kafaya takmıyor. büyük şehirde sürüneceğine, bildiğin yerde iyi bir hayat yaşamak daha mantıklı kesinlikle.

editle ekleyeyim, dünya çapında en gelişmiş ülkelerde bile aileyle yaşayan genç oranı inanılmaz artmış son yıllarda global kriz yüzünden mesela www.pewresearch.org bunların hepsi mi başarısız yani. yanlış bakış açısı.

roket adam

çocuğunu daha iyi bir okula gönderebilmek için kayınvalidesinin evine taşınan tanıdığım var. birlikte yaşamaya karar verdiler. dolayısıyla bu sorunun cevabı 5 yıl önceyle aynı değil +1
bence bugün yaşadğınız başarısızlık değil. mevcut ekonomik koşullar gerçekten çok ağır.

benaslinda

işim gücüm var paramı kazanıyorum. uzaktan çalışmak üzere ailemin evine gideceğim bu yıl.

ekonomi harbiden bok gibi. çok az insan rahat yaşayabiliyor. nereden ne kısarız ona bakıp para biriktirmek lazım çünkü kötü günler geride kaldı. bizi daha kötü günler bekliyor.

alperz

Bizim ne dusundugumuzun hicbir onemi yok, tek pusulaniz kendiniz ve kendi degerleriniz olsum, toplumun dayattiklari degil.
Herkesin yasami ve zamanlamasi bambaska. Kaldi ki, siz aslinda bunu basarisizlik olma nedeninizin bile kendiniz degil, toplumun genel gorusunden dolayi oldugunu yazmissiniz zaten. Bu yasadiginiz sadece bir durum, iyi ya da kotu olup olmadigini tamamen ona atfettginiz deger belirliyor. Guzel bir firsat var onumuzde, ne sanslisiniz ki baska bir alana yoneldiginiz ve kendinize yatirim yaptiginiz su donemde kira odemeden kalabildiginiz bir siginak var. Ilerde toparlaninca nasil bir yasam istediginizi ogrendiginiz bir firsat. Bu kadar. Baskalariyla karsilastirmadan, dramatize etmeden bu donemi sadece 'bu kadar' olarak gecirin.

kassiopeia

bence başarısız olduğunuz hiçbir şey yok, fazla düşünüyorsunuz üzerinde belli ki hassas birisisiniz. hepimizin hayatında başarısızlıklar ve başarılar var, kimse yukarı tırmanan düz çizgide ilerlemiyor.

deartheodosia

Soru için teşekkür ederim
Çünkü ben de kendimi başarısız beceriksiz işe yaramaz aptal hissediyordum
Hele de başaranları görünce.
Ama senin soruna cevap verirken, yahu dedim,soru sahibinin suçu yok. Başarısız olan biri varsa o asla soru sahibi değil
Ben de değilim
Mezun olduğumuz bölümlerde işsizlik varsa bu bizim başarısızlığımız değil
Bilmem kimin oğlu kızı bi şekilde başarmışsa bu bir istisna. Binlerce daha nitelikli genç aynı zorlukların içinde ve bu onların başarısızlığı değil

photo85

Meşhur bir söz vardır: Extraordinary times brings extraordinary measures.

Olağandışı zamanlar, olağandışı ölçüler getirir. Şu anda olağandışı aylar/yıllar yaşıyoruz.. Üstelik dünya genelinde. Olağandışı eylemler yaparak işin içinden çıkabilirsiniz.

Durumun gerektirdiği neyse yapın, başkasının ne dediği önemli değil.

Dünya allak bullak durumda, Türkiye de nasibini misliyle aldı. Herkes benzer sıkıntıları yaşıyor.

Başarızlık diye düşünmeniz anlamsız. Bunlar da geçecek. Yeter ki kendinize inanın.

Telkin amaçlı yazmıyorum. Yaşamaya devam, kafayı bozmadan, keyifle, ve umarım sağlıkla :)

alfired

ben çok uzun süredir işsizim. bir süredir de ailemle yaşıyorum. şimdi ben bu saatte ne yazsam olmaz sen en iyisi şunu kapsul.com.tr oku ve şunu www.youtube.com izle

wop
1

mobil görünümden çık