Umursanmaz. Yanılmamız da ihtimal dahilinde. Resmiyet içinde mesafeli ilişkilere devam edilir.
ne söylüyorsa söylesin. üzerinde durmak (özellikle bu kadar durmak) onlara önem atfetmek oluyor. ben hiç duymamış gibi yapardım, eğer benim duyacağım şekilde söylüyorsa da artık uyarı mı verilir ne gerekiyorsa onu yapardım en fazla ama büyük bi olay haline getirmezdim.
Ezik veya yazık denecek bir durumda değilsem alınmazdım. Bugün iş ile ilgili bir konuda bir şeyi üstüme alınacaktım sonra kendime zaten her şeyi olması gerektiği gibi yaptığımı hatırlattım ve zerre şüphe duymadım. Üstelik alınacağım kişi de arkadaşımdı. Bazen gereksiz kuruntular yapıyor insan. Abartmamak lazım.
iş yerindeki herkesle mesafeliyim, isteyen istediğini diyebilir arkamdan önemli değil. yüzüme demedikleri sürece muhatap alıp cevap vermem.
sizin durumda yanlış anlama olasılığınız da var, üzerinde durmanıza gerek yok.
Mesela ben de duyuyorum başkalarından başkaları için, mutlaka bana da söylüyorlar, ben duymadım ama küçük görülmeyi hissediyorum. Özellikle -o ne biliyo ki? Gibi şeyler.
Ben kindar olduğumdan unutmuyorum.:D
İşte o lafı ağzına tıkacak bir durum oluyor o zaman iş değişiyor, x konumundaki birinin bunu bilmemesi düşündürücü gibi bir lafla benden herkesin ortasında cevabını alıyor, Bişey diyemiyor. Ama asla laf dalaşına girmem.
Hayatta sallamam, iş insanı iş yerinde kalan, dikkat ettiğim ve özel hayatıma asla sokmadığım insandır benim için.