Sanki artık ondan başkasına aşık bile olamayacakmışsınız gibi, yerini kimse dolduramayacakmış gibi, onun çok özel yaratılışlı farklı biri olduğunu hissediyor musunuz siz de?
Peki asıl soru, bu hissiyat geçiyor mu, yoksa harbiden de bulunmaz hint kumaşı mıydı o?
Öyle bir şey yok, ruh eşi falan bir yanılsamadan ibaret. Herkesin her şeyin yerin dolar
her sey gecicidir insanlar en sevdiklerinin ölümünü bile atlatiyorlar. bulunmaz hint kumasi da degildir hepimiz gibi kusurlari olan siradan bir ölümlü o da. baskasi da olur, onu da seversiniz.
Böylesi bir ayrılığı yaşadım. Tam olarak düşüncem ise bu idi. Günlerce aylarca hatta nasıl başa çıkacağım bu durumu nasıl kabulleneceğim diye kendimi yiyip bitirdim. Sonuç ne peki? Üzerinden geçmiş 5 yıl. Geçiyor gidiyor fakat unutulmuyor illa ki insanın aklına geldiği anlar oluyor anılar yaşanılanlar vs. Fakat unuttuğu anlar daha çok oluyor. Yerine başkasını da sevebiliyor insan hatta daha fazla da sevebiliyor çünkü bu ayrılığı yaşamazdan önce böyle bir aşk yok diye kendimi avuttuğum bir kaybediş yaşamıştım çocukluk aşkı gibi bir şeydi hatta. Geçiyor gidiyor alışıyor yahut kabulleniyor insan bir şekil de. İnsan beyni mükemmel bir şey her zaman hayatta kalmaya odaklıyor bir şekil de. Ben böyle düşünüyorum en azından. Tabii bu kişiden kişiye de değişir.
öyle bir hissiyat var ve evet, geçiyor.
çekirdek aile dışı kimse ikame edilemez değildir.
sorun birinin yerini doldurmak veya "biri gibi" olan birini bulmak değil ki.
herkes eşsiz.
asıl kabul edilmesi gereken bu.
birini birinin yerine koymak istediğinizde ya da biriyle bir yeri doldurmak istediğinizde, zaten mesele karşıdaki kişiden çıkıp sizinle ilgili hâle geliyor.
herkes farklıdır, herkesi farklı seversiniz.
birinin yerine koyduğunuz başka birini gerçekten sevemezsiniz.
yeri dolsun diye beklediğiniz kişiyi de gerçekten sevmemişsinizdir, muhtemelen bir çocukluk travması nedeniyle onu gözünüzde mükemmelleştirmişsinizdir.
birini sevmek, onu olduğu gibi sevmektir.
kimse bir başkası gibi olamaz.
herkes farklıdır, herkesi farklı şekilde seversiniz.
o açıdan düşününce evet, o eşsiz biri.
bunu kabul edip yolunuza öyle devam etmeniz lazım.
yani onun eşsiz biri olmadığına kendinizi ikna etmeniz gerekmiyor, bunu kabul edebilip öyle devam edebilmeniz gerekiyor.
ileride eşsiz biri daha karşınıza çıkacak ve onu da ona özel şekilde seveceksiniz.
aslında durum bundan ibaret.