akabinde ne tatlı şarkıymış acaba şimdi de çocuklara öğretiliyor mu diye düşündüm. zira geçenlerde bir noel marketinde alman noel şarkısı "o tannenbaum" söylenirken 5 yaşındaki çocuklar da 80 yaşındaki teyzeler de eşlik ediyordu. mesela 9 aylık adlı oyunun 90'larda henüz internet olmamasına rağmen tüm ülkede aynı kurallarla oynanabilmiş olması beni hep büyülemiştir ama bu başka bir başlığın konusu. yine de ana tema sözlü kültür aktarımı.
90'larda bize öğretilen şarkılar -belki 70'lerde ana-babalarımıza da- halen öğretilmeye devam ediyor mu, yoksa bunların yerini kırmızı balık falan gibi şeyler mi aldı?
bir sınıf ya da müzik öğretmeni daha doğrusunu açıklar belki ama kendi tecrübemi aktarayım. çocuğuma spotifydan çocuk şarkı listeleri açıyorum, kırmızı balık gibi yetişkinken duyduklarım da mevcut, bizim zamanımızdaki şarkılar da, bak postacı geliyor, arı vızvız, sar makarayı vs. hepsi de yakın zamanda seslendirilmiş, demek ki hala popi bu şarkılar.
iki yaşında kızımla ayı, nane limon kabuğu, domates biber patlıcan söylüyoruz
Merhaba. Buna aslında saatlerce yazabilirim.
Hem meb'e bağlı müzik öğretmeni, hem koro şefiyim.
ilkokuldaki amatör gruplar veya sınıflarda da, dışarıdaki daha profesyonel ekiplerimde de eskilerin bildiği klasikleşmiş şarkıların da seslendirilmesine özen gösteriyorum. En azından hepsini seslendirmeseler bile, bunları mutlaka dinlemiş olmalılar diye düşünüyorum. Bu sizin dediğiniz jenerasyonlar arası iletişim/diyalog için de güzel. Ayrıca o dönemin çocuk şarkılarının bir çoğunun harika armonileri, piyano eşlikleri var.
Saip Egüz, Cenan Akın, Muammer Sun, Yalçın Tura gibi dev bestecilerimizin eserlerinden mutlaka yollarının geçmesi gerek çocukların. Prozodi anlamında da, pedagojik anlamda da, melodik anlamda da çok güzel eserlerimiz var.
Örneğin:
Kırlara Doğru (provamızdan bir kayıt)
www.youtube.com
Annemize Türkü (yine prova) muammer sun
www.youtube.com
Tüm müzik öğretmenleri aynı şeyleri yapmıyor derslerde, aynı repertuarları da kullanmıyorlar. Hepsinin Meb'in belirlediği "kazanımlar" çerçevesinde işlediği dersler, kendi birikimlerine göre şekilleniyor.
İlkokul 1-2-3-4'ün müzik kitapları var ama oradaki şarkılar bu eski şarkıların tamamını kapsamıyor. İçeriklerinin ne kadar kapsamlı olduğu da tartışılır. Zaten malum, sanata değer verilen bir dönemde yaşamıyoruz, şaşırmamalı.
Bu arada, elbette yeni jenerasyondan, son dönem bestecilerden de çok güzel çocuk şarkıları çıkıyor.
Örnek: Yavuz Durak
www.youtube.com
özetle, tamamen öğretmenlerin insiyatifine kalmış bir şey. bir standart yok.
daha da vahim olanı söyleyeyim.
eğer çocuk koleje değil de devlet okuluna gidiyorsa ve ortaokul bölümü yoksa, okula atanmış bir müzik öğretmeni de olmuyor ve müzik derslerini de sınıf öğretmenleri yapıyor. onların da kulağı olacak daaaa (olmak zorunda değil), çocuk şarkıları repertuarını bilecek deeeee...
maalesef şarkılara gelene kadar genel sanat dersleri anlayışında toptan problem var.
herkese teşekkür ederim.
@la traviata size detaylı yanıtınız için ayrıca teşekkür ederim. linklerdeki tüm performansları dinledim ve üçü de çok güzeldi.
siz bu işin merkezindesiniz ve size katılmamak mümkün değil. fakat yanlış hatırlamıyorsam bizim 5. sınıfa kadar bir müzik öğretmenimiz yoktu. şimdi nasıl bilmiyorum ama sınıf öğretmeni dışında bir öğretmen hiç derslere girmiyordu. bu en temel çocuk şarkılarını da sınıf öğretmenlerinin en azından nesiller arası bağların kopmaması için öğretmesi gerekmez mi?
evet gerekir.
Ben 80'liyim.
İlkokulda 5 sene benim de müzik öğretmenim yoktu devlette o yıllarda. Ama öğretmenimiz müzik dersinde müzik işliyordu. Ve bize onları da öğretiyordu. (Ama şunu unutmamalı ki, bizim öğretmenimizin kulağı vardı. ve ilgisi. hatta beni de ilk keşfedendir.)
Bazı devlet okullarında müzik saatinde müzik işlenmediğini de bizzat biliyorum
Bu arada her sınıf öğretmeninin çok iyi kulağı olmak zorunda değil. Fakat bir yandan da o müzikleri, o şarkıları çocuklarla tanışmaları için iyi kulakları olmaları da zorunlu değil. Yine de bana sorarsanız bu bir uzmanlık alanıdır ve müzik derslerine müzik eğitimi almış kişi girmelidir.