Bir de bu kız evlat edinildi 1-1.5 yaşlarında, ve her nedense (galiba çocuk aklımla abuk bir soru sorarim diye belki) ben 4-5 yaşlarındayken onlara gittiğimizde annem tenbihlemisti evlat edindiler sakin bir şey sorma fotoğraf vs diye. Muhtemelen söylemese farketmeyecegim ya da hakkında soru sormayacagim bir şey aslında ama söylediler. En son da birkaç ay önce bir konusu açıldı. Hiç soylememeye karar vermişler dedi annem.
Neyse, Ağustos sonu gibi annemler misafirliğe gittiler onlara. Annem sen de gel diye haber vermişti, benim iş güç vs bir şey uymadı gidemedim, selam söylersiniz dedim öyle kaldı. Sonra annem söyledi D. de özellikle seni sordu, ben abim de gelir şöyle yaparız buraya gideriz diye düşündüm vs demiş (yazlık bir beldede yaşıyorla, kızın okulu da yakın gidip geliyor oraya) keşke gelseydi demiş. Bunu duymak duygulandırdı beni, belki nezaketen vs söylemiştir ama yine de unutmamış olması hoşuma gitti yani.
O zamandır ara ara aklıma geldi kız napmistir vs diye. Öyle biraz abi-imsi bir korumacılik mi dersiniz öyle bir şey.
Şimdi dusunuyorum da anneme söylesem iletse o da onun annesine söylese, işte yolu düşerse haber versin, işte encokbenisevinnolur abin seninle görüşmek istiyormuş çay kahve bir şeyler istersen diye. Ne bileyim çocuk mezun olacakmış belki bir faydam olur ona network olarak işine yarayabilecek birilerini taniyorumdur vs bu olmasa bile işte ben burdayım demek gibi, öyle bir bağ sürsün gibi yani.
Bir de bu evlat edinilmesi hikayesine ek olarak bir ara annem sık anlamıştı, lisede bir dönem içine kapanmış vs bir şeyler olmuş, belki sadece benim imajinasyonumdur ama bunlari birleştirip kafamda bu çocuk hep böyle yalnız derbeder olmuştur kalmıştır gibi geliyor üzülüyorum.
Ama kuruntu da yaptım acaba garip mi olur nasıl anlaşılır vs diye. Çünkü nerden baksan 10-15 senedir doğrudan görüşmedik biz, annelerimiz görüştü onlar vasıtasıyla birbirimizden haber alıp selam soyledik falan o kadar. Ya da bir başka kuruntum da hayır demesi vs. hiç zannetmem de ne bileyim olmaz da değil. En fazla nolur olmaz ya da gecistirilir havada kalır ben de üzülürüm buna bir süre ama işte bir süredir aklımda ama anneme de bir türlü söyleyemedim.
Ne diyorsunuz?
Yazarken farkettim galiba sadece olur ya nolcak yaz sen gibi motive edici bir şey duymaya ihtiyacım var. Ya da bilmiyorum başka ne dersiniz?
ben biraz garipsedim. hatta gibi gülnuray bölümündeki ilkkan'ın yılmaz'ı seyrettiği yüz ifadesiyle okudum. O abi'msi korumacılık tanıdık geldi çünkü biraz. "çocuk mezun olacakmış"taki çocuk ifadesi, 10-15 sene hiç iletişim kurmamışken tam da üniversitesi bitmiş, tesadüfen sosyal medyada bir ihtimal denk gelip, büyüyüp serpildiği yaşa geldiğini gördükten sonra bağı sürdürmek istemen falan.. ben huylandım biraz.
yani çocuk 15 senedir yaşıyor okul okumuş mezun oluyor derbeder falan olmamıştır hepimiz gibi bir çok şeye sevinip üzülmüştür kendi yolunda ilerliyor bunu kafanda büyütme
tekrar iletişime geçme kısmına gelirsek ne var bunda, sen iste numarasını mesaj at ya da ara, naptın nettin mezun oluyormuşsun varsa bir bağlantımız haber edelim sen ne yapmayı düşünüyorsun diye
zaten çocuk 15 sene önceden değil 1-2 sene önceden ve bundan sonrası için bir şeyler anlatır
@Incredible ya işte cekincelerimden biri de boyle dusunulme ihtimali ve böyle bir düşüncem niyetim yok. Kızın nasıl göründüğünü de bilmiyorum, sosyal medyadan da bakmadım ama Türkiye'de de böyle yaygın bir bakış var (abi deme lazım olur vs) ilk iletişim anneler vasıtasıyla olacağı için de aynı huylanma bende de haberdar etmek kısmına dair.
@free: ya tabi 15 senedir öyle olmuştur, ben kendi hissiyatımi anlatmak için yazdım o kısmını.
Yaşlar 14-17 iken ağabey gibi olabilirsiniz ama 24-27 olunca akla gönül ilişkisi kurma niyeti gelebilir. Bu da sonuçta ayıp değil ama ben kız yerinde olsam aklıma böyle bir şey gelirdi. Acaba derdim. Eğer böyle düşünülme ihtimali size üzecekse hiç o topa girmeyin derim ben.
O kısmı hariç tutarak, biraz büyütmüşsünüz ama kafanızda. Söyleyin annenize "bir akıl danışmaya falan ihtiyacı olursa bana yazabilir" diye ona göre bakarsınız.
bir sonraki aşamada görücü usulü istemeye gideceksiniz gibi duruyor.
Peki bu sırla ne yapacağınıza dair siz ne karar verdiniz?
@benim bir gizli bildiğim: hiç bilmiyorum, "elbette söylemem" gibi geliyor, ama bu konuda beni asıl rahatsız eden kisim bu galiba, o yüzden benim için olduğundan daha karmaşık hale geliyor.
kizin annesiyle babasi haricinde kimseye dusmez soylemek evlatlik mevzusunu. o yuzden karistirma onu, zaten hikayeyle alakasini anlamadim tam.
cagir gorusun ne olacak ki? kiz-erkekli durumundan dolayi mi tereddut ediyorsun? kiz seninle zaten ayni sehirde mi okuyor, yoksa gelirse ozel bir ziyaret mi olacak - orasini anlamadim.
Valla pek garip kacmaz cunku boyle ortada bir aracinin oldugu durumlarda hep aracinin abarti payi dusunulup degerlendirme yapilir bence. Misal bizimkiler benim hic sevmedigim bir akrabami ziyarete gittiklerinde ve soz benden acildiginda genelde 'o da gelmeyi cok istiyordu ancak firsat bulamadi, cok cok selam soyledi' tarzi gereksiz kibarlik falan yaparlar. Gercekte ise ben birak oraya gitmek istemeyi oraya sirf gitmemek icin ne gerekirse yapacak biriyim.
Demek istedigim, kiz senin hakkinda belki onlari bile soylememistir ancak annen olayi belki o sekilde aksettirmistir sana. Ya da onlari soylediyse bile belki oncesinde annen senin hakkinda 'encok da gelip D. yi gorecem sunu yapacaz' falan demistir de ona karsilik oyle demistir falan. Hal boyleyken sen bu durumda gidip bu teklifi annen araciligiyla yapsan yine ayni durum olusacagi icin pek garip kacmaz, hayir falan da demez ancak aramaz da bence.
Haa sen direkt arayip soylersen o durumda garip kacar.
Valla ben de olsam bu sır kısmı kafamı karıştırırdı. Yakın bir ilişkiye dönerse daha da zorlanırdım taşımakta. Gerçi anne babaların bilmiyo zannettiği biçok şeyi çocuklar bin yıldır biliyor oluyorlar. Ama yine de ben 'kesin söylemem' diyemezdim. Hatta bir noktadan sonra saklamak yanlış hale gelirdi benim için.
Bu durumun ilişki ile alakası şu bence,aynı anda hem yakınlaşma hem uzaklaşma yaratan bir mevzu. O yüzden zorlayıcı. Kolay gelsin iyygünler.