uzaylilar/ufo, uc harfliler, garip bir his, aciklanamayan bir olay veya baska seyler olabilir. Gece gece urperelim.
Ben tek uyurken bana dokunma hisleri olmustu bikac kere. Sert oluyordu bazen ve uyandiriyordu. Buna aciklik getirememistim. Onun disinda ciddi bir karabasan olayi kucukken olmustu ama o bilimsel olarak uyku felci, o yuzden paranormal degil. Kucukken korkunc gelmisti tabii. Yetiskin zamanimda da bikac kere uyku felci oldu, yan yattigim halde. Sanki kavranmisim gibi bir histi, tam uyku felci degil gibiydi.
böyle şeylere inanmam anlam da vermem. Zaten mutsuz olduğum, hatta bir takım sorunlarım olan bir zamanda ekstra bir iç sıkıntısı yaşadım. Tam anlamıyla iç sıkıntısı. Üzerime öküz oturmuştu. Biraz başımdaki kalabalık azalınca fark ettim ki doğum günüymüş, kutlu olsun.
Gece gece ürpermeyelim hiç bana kalırsa :) meraktan okuyanlar gece kalkıp tuvalete gidemeyecek sonra
14-15 yaşlarında, sanırım uyku felci geçirdiğim bir sırada bedenimden ayrılıp yükseldim ve yaklaşık yarım metre mesafeden kendi uyuyan halimi gördüm. Tam o esnada sabah ezanı okunuyordu. Aha dedim öldüm buraya kadarmış her şey. Ölmemişim :)
Yine yaklaşık aynı yaşlarda sahur vakti annem odamın kapısını aralayıp sert bir ifadeyle "uyanmıyor musun hala" dedi, ki hiç yaptığı yapacağı bir şey değildir. Uzuun uzun bakıştık. Sonra mutfağa gittiğimde annem sahur sofrasını hazırlıyordu. Öyle bir şey olmadığını söyledi, zaten anneme kapıda bakarken onun annem olmadığını anlamıştım, dizlerim titriyordu korkudan...
Böyle.
ben 13-14 yaşlarında kendimin yeşilini görmüştüm gece odada. üniversiteye gidene kadar odamda uyuyamadım sonra.
lisedeyken arkadaslarla bulustum, bagdat caddesinde turluyoruz.
karsidan birileri geldi, yanimizdaki kizlardan biri karsidan gelecen cocugu taniyorum ama ismi aklima gelmiyor dedi
cocuklar gecti gitti, 10-15 saniye sonra birisi kulagima "Umut" diye fisildadi resmen. Dondum kiza elemanin ismi Umut dedim, harbiden Umut cikti. Kiz Umut diye bagirdi cocuk tak dondu, sohbet ettik vs. O gun kendimize gelememistik.
10 12 yaşlarında falandım heralde. evde annem ben ve kız kardeşim battal gazi filmlerinden birini izliyorduk. bir sahnede battal gazi birinin boynundan kolyeyi kopararak çıkardığını görünce küçükken biraz yaramaz olan ben kız kardeşimin boynundaki kolyeyi de çekerek çıkardım. Kolye çıktı ama kopmadan çıktı. çıktığında iki ucu birbirine bağlıydı. hala daha konuşuruz annemle kardeşimle mantıklı bir açıklaması yok.
zayıf olduğum konulardan biri. çok isterdim açıklanamayan, mantıklı bir izahı olmayan şeyler yaşamış olmayı ama malesef.. sıradışı demeye en yakın yaşadığım şey şu olur belki: durduk yere aklıma seneler öncesinden tanıdığım birinin gelmesi ve o kişiyle o dakikalarda bir yerde karşılaşmam. en fazla iki kere yaşamışımdır bunu.
geliştirmem gerekiyor bu yönümü.
çok var...
Eski bir arkadaşımı rüyamda gördükten birkaç ay-1 yıl falan sonra onun çalıştığı yerde işe girmiştim. O rüyanın aynısını dekoruyla, insanlarıyla, hatta konuşulan konuyla falan yaşadım. O an mağazanın ortasında "amanın" diye bir çığlık atmışım. Hayır anlatınca olayı "hımmm ilginçmiş" diye devam ettiler, aldırmadılar bile.
Hiç ürkünç olmayan ancak paranormalliğini göz ardı edemeyeceğim bir anım var. Ofisten ekipman almam lazım, biraz da geç kaldım. Haliyle aceleyle çıktım evden. Kentkart ceketin cebindeydi. Söğütlüçeşme metrobüse bindim, karttaki miktar da ucu ucuna yetti. Zincirlikuyu'da inince fark ettim ki cüzdanım yok. Sabah vakti, milyon tane insan bir yerlere gitmek için yanımdan geçip gidiyor time lapse edasında. Bir anda adeta bir ışık huzmesi belirdi ve en yakın arkadaşlarımdan birinin korkunç kalabalığı yararak, sırıta sırıta bana doğru geldiğini gördüm. End of the paranormalite vol.1.
Ha bir de:
Aşırı alkollü bir akşamdı, arkadaş grubundan geriye 2 kişi kaldık. Saat sabah 05:00 suları. Caferağa spor salonu önündeki merdivenlerde mola verelim dedik, uyuyakalmışız. Çok tatlı bir yağmur başladı, yüzüme düşen damlayla gözümü açtım ve genç, siyah giysili bir kadının tepemde dikildiğini gördüm. Kadını tam seçemedim. Hemen arkadaşıma döndüm, o da uyanmış; sorgular şekilde birbirimize baktık, ceplerimizi kontrol ettik. Yarım saat falan olmuş uykuya dalalı. Hemen arkasından kalkmamıza rağmen gizemli siyah kadının izine rastlayamadık, yok oldu. End of the paranormalite vol.2.
10-12 yaşlarında kömürlükte karanlıkta kalıp korkmuştum.