beklentiye giriyorum ama surpriz seyler degil bayagi organize olup kutluyoruz. ozel bi anlam ifade ediyor desem yalan olur dg tarihimi degistirmek istiyorum :) martta hava bok gibi oluyor genelde asiri puslu kasvetli hava. gezmesi zevksiz oluyur ama hediyedir cicektir bunlari cok seviyorum <3
en kotu dogum gunum depresyondayken ailemin asiri buyuk organize olup dg kutlamak istemesi. sinav zamanimdi ve sevgilimle sorunlarim vardi her sey cok kotuydu ama kendimi kalabaligin icinde buldum. hic orda olmak istemezdim o lise zamani seysinden sonra surpriz olayindan tirsar oldum. surpriz sevmem guzel guzel konusalim planlayalim. surpriziniz hediyeler olsun^.^
En son ne zaman kutladigimi bile hatirlamiyorum. Ailemle yasarken onlar bir seyler yapardi ama sallamadigimi gorunce onlar da birakti.
önceleri süpriz ifade ederdi.
geçen bir yılda tanıdığım yada yeni tanıştığım insanların beni nasıl tanıdığını.
Son yıllarda hediye aldığım insan sayısı yarı yarıya azaldı. Hatta an itibariyle sıfır. Bu yılı bu konuda ayıklama yılı olarak görüyorum. Bir tür akıl tuzağı kurdum, davranışlara göre hareket edeceğim.
Son bir kaç yılda pahada artan fiyatlar sebebiyle de doğum gününü önemli bulmuyorum. hatta bana alınan en pahalı hediyeyi de geri çevirdim. Pahada maneviyatta değerli hediye kabul etmeyi seven biri değilim gibi duruyor.
en kötü doğum günüm geçen yıldı, kedimizi kaybettiğimiz haftaya denk geldi.
en iyisini valla hatırlamıyorum hepsi eşit güzel ama lisede güzel bir telefon almıştı babam o sene aşırı sevinmiştim
kendi doğum günümün kutlanması beni çok aşırı mutlu etmiyor da ben birini doğum gününde mutlu edince daha mutlu oluyorum sanırım. hatta benim doğum günüm hızlıca geçiştirilse bile olur
Esimle dogum gunlerimiz arasinda bir gun var; onun dogum gunu 17sinde, benimki 18inde. dolayisiyla bir gun once onun dogum gunu planlariyla geciyor benim icin ve son 10 yildir kendi dogum gunumden cok onunki icin mutlu olup, heyecanlaniyorum.
Kendi dogum gunumde ise beklentiye girmek degil de hatirlayip arayanlarin olmasi; ufak surprizler olmasi mutlu ediyor beni. cogu dogum gunumde 'iyi ki sevdiklerim var.' diyerek uykuya daliyorum ki bu benim icin cok onemli. ve kucuklugumden beri de dogum gunlerim kutlanir, kucukken daha partili vs oluyordu tabii, buyuyunce daha minimal kutlamalar yerini aldi.
en kotu dogum gunum 2021 yilindaki sanirim zira corona oldugumu dogum gunu yemegimin tadini alamayinca fark etmistim.
kutlamam, talep de etmem.
en kötüsünde dışarıdaydım babam telefon edip annemin karakolda olduğunu söylemişti. kan ter içinde oraya nasıl gittim bilmiyorum.
en iyi.. "hiç bi kere hayat bayram olmadı ya da her nefes alışımız bayamdı"
en iyisi, küçükken hediye olarak atari kutusunu gördüğüm andı. sevinçten bayılayazdım.
en kötüsünde de sosyal medya kullanmadığım için (orada bildirim gidiyor) en çok hatırlaması gereken birisi hatırlamamıştı.
en güzeli 8 yaşındayken bütün mahalleyi çağırdığım doğum günüm herkes geldi güzeldi valla. kimi evdeki ojesini getirdi kimi oyuncağını kimi hiçbir şey. ama yine de güzeldi.
en kötüsünde de darbe oldu. yani pasta keserken kafamızdan uçak geçiyorduç
Kutlamıyorum, hatta illa organize olalım bir şeyler yapalım diye tutturan arkadaşlarım olursa çok geriliyorum.
Bir doğum günümü, o gün öyle denk geldiği için arkadaşlarla lunaparkta geçirdim, o keyifliydi.
Hiçbir anlam ifade etmiyor aslında ama zaman zaman kutlamayla ilgili beklentiye giriyorum. Son yıllarda ailem kutluyor benimkini böyle bir adet oluştu aramızda. Mum üfleyip fotoğraf çekiyoruz bu kadar; senede bir pasta alıp yemek için bir bahane.
Bir keresinde bir kız arkadaşım benden habersiz bir organizasyon yapmıştı, bir mekanda 15 kişi falan toplanmışlar, gittiğimde bana da sürpriz olmuştu. Bu en güzeliydi.
En kötüsü de geçtiğimiz doğum günümdü, kutlamasını umduğum kişi kutlamadı. Halbuki ne giriyorsun beklentiye, normal şartlar altında kutlanmasa kimseye darılmaz gücenmezdim; beklentiye girince ve karşılanmayınca yersiz bir darılma gücenme kafasına girdim.
Doğumgünümü seviyorum. Kutlama konusunda arkadaşlarımın kutlamasını beklerim (ben yakın arkadaşlarımın çoğunun doğumgünü ezbere biliyorum ve sapık gibi gece 12'de kutluyorum :d) ama illa bir organizasyon olsun hevesim yok. Hediyeye hayır demem tabii ama zorunluluk da değil dshhsd
Doğumgününün kutlamasından çok günün kendisini seviyorum. Bana ait bir gün gibi yaşıyorum o günü. Doğumgünüm nisanda ama çocukluktan beri 1 Ocak'tan itibaren doğumgünüm yaklaşıyor diye heyecanlanmaya başlarım hehehe
En iyi doğumgünümden emin değilim, çocukken de keyifli doğumgünlerim oldu yakın geçmişte de. Hemen hepsi güzeldi yani.
En kötüsü de üniversitede en yalnız ve depresif olduğum senekiydi. Kimse bi şey demedi en son iki arkadaşım (sevgiliydi onlar) beni evlerine çağırdı kutlama için. İçkinin dozunu fazla kaçırmıştım ve hayatımdaki ilk ve son sarhoşluğu o gece yaşadım ama neyse ki olaysız dağıldım sorun olmadı :d
Küçükken bu konuda biraz hassastım.
Sınıfta birinin doğum günü olduğunda bi hüzün gelirdi benim ki yaz tatiline denk geldiği için.
11. yaş günümde mahalleden arkadaşların katıldığı ve aile fertlerimin olduğu güzel denebilecek bir kutlama yapmıştık evde, gecesinde 99 depremi olmuştu ve hayatımın en korku dolu gecesini yaşamıştım.
Öyle travmatik bir şey kalmadı üstümde ama o zamandan beri sevmem doğum günü kutlamalarını.
Yakınlarımın hatırlamalarını, mesaj atmalarını önemli bulurum.
Diğer bütün özel günlerin aksine doğum günü çok bireysel bir özel gün ve kutlanması, hatırlanması önemli.
Kutlama konusunda beklentiye girerim, hediye konusunda değil ama olursa da güzel olur, mutlu olurum :)
beni bilen 16 yaşımda doğduğumu bilir. öncesindeki doğum günleri hep kötüydü. sayılmaz onlar. ondan sonraki 22 yılda en kötü doğum günüm 2020'de. en güzeli de bu sene. sevilmek, değer görmek çok güzel bir şey.
anlam ifade ediyor. normalde sevdiğimi çok belli ederim. kardeş, arkadaş, sevgili farketmez. böyle zamanlarda sevdiğini belli etmeye izin var. kimse napıyorsun şeker kız candy misin, heidi misin demez.
Doğum günlerimi ben hatırlarım sadece :’)
Beklentisiz yaşarım. Beklentim olursa üzülürüm çünkü. O yıl iki ve daha fazla kişi tarafından hatırlanmışsam ve bir kutlama sözcüğü duymuşsam sevinirim.
en iyiye karar veremiyorum, birkaç tane var.
birinde birkaç arkadaşım birleşip bana pikap almıştı ve annemle işbirliği yaparak gizli gizli koca kutuyu eve çıkarmışlardı.
pikabım hâlâ durur.
diğeri de 10-15 kişi asmalı mescit'te yemek yedikten sonra sabaha kadar eğlendiğimiz, son olarak da sabah kahvaltıya gittikten sonra dağıldığımız bir doğum günümdü.
çok eğlenmiştik.
onun dışında romantizmin doruklarda olduğu 1-2 doğum günüm var aklıma gelen. :)
"en kötü" denecek bir doğum günüm olmadı galiba.
son iki yıldır daha sakin geçiyor çünkü ankara'ya taşındım ama yine de kötü diyemem.
mesela bu sene çok eski arkadaşlarım bile aradı, bütün günüm telefonda geçti, çok eğlendim kendi kendime.
eve çiçekler, hediyeler falan geldi.
unutan 1-2 kişi muhakkak oluyor ama o da insanlık hâli yani.
ama genel olarak doğum günleri önemlidir bence, kutlanması gereken günler olduğunu düşünüyorum.
en son 10 yaşında doğum günüm kutlanmıştı.
Arayı bozduğum kimler mesaj atıp doğum günümü kutlayacak acaba merakı haricinde kendi doğum günüm yeni bir yaşa girmek dışında hiçbir şey ifade etmiyor. Başkalarının doğum günlerini kutlamayı seviyorum ama. Yemeklisi oluyor, etkinlik düzenleyen oluyor. Keyfime göre katılıp istediğim saatte dönüyorum ağırlama planlama derdi olmadan.
Bizim ailede de böyledir zaten. Belli bir yaşa kadar sadece çocukların doğum günleri kutlanır. Aileye giren gelinler olmasa onlar da olmazdı.