böyle bedava iş yapınca sanki firmaya extra bir katkı yapmışım gibi hissediyorum halbuki kapısında 20 tane araç var yani alakası yok
ama içimden bir ses bunu bedava yap falan diyor, elbette bedava bir şey yapmadım ama özellikle pazarlıklarda şöyle oluyor
fiyatımı veriyorum
yüksek diyorlar
o zaman işi yapmam diyorum
tamam bu sefer böyle olsun diyorlar
ve istediğim fiyattan işi alıyorum
ama üzülüyorum sanki adamları zarara uğratmışım gibi
veya şöyle oluyor
bir demo yapalım diyorlar
öyle bir demo yapıyorum ki bir tek logosunu yerleştirecek adam yani
biz biraz düşünelim diyorlar
iş genelde olmuyor ama demoyu biraz geliştirseler olur yani
bir nevi bedavaya çalışmış oluyorum
işte bu durumda da çok seviniyorum firmaya yardım etmişim gibi hissediyorum halbuki anasının gözü hepsi öyle bir yardımlık durum yok
geçen günde şey oldu
2 yıllık iş için fiyatımı verdim
demoyu yaptım
projeyi çizdim
bir ay düşünüp verdiğim fiyatın %40'ını söylediler
kabul etmedim ayrıldım
ama sonra baya üzüldüm %40'ı kabul etseydim firmaya nasıl yardımım dokunacaktı diye ama öyle hulusi kentmen firması da değil baya mafya vari insanlar.
yani böyle düşük, bedava iş yapınca acayip seviniyorum bildiğin hastalık
psikolog falan baktım ama anlamadılar bu durumu. firmalar farkına varsa mesela bedava çalış ahanda yemek, yatacak yer deseler anında tav olabilirim bir an.
bu nasıl bir psikolojik rahatsızlık? anlamadım.
nereye gitmem lazım?
kendi degerinizi 'baskalarina yardimci olma, islerini gorme' uzerine eslestirmis olabilir misiniz? yani baskalarina yardimci olamadiginiz zaman kendinizi degersiz hissediyor olabilir misiniz? psikolog degilim, duyuruda varsa daha iyi anlatabilir belki demek istedigimi.
hani parasiyla is yaptiginiz zaman firmalar sizden parasi karsiliginda bir hizmet satin aliyor, ortada degerli olmayi gerektirecek bir durum yok. ancak parasi olmadan ya da daha ucuza yapinca siz onlara iyilik yapmis oluyorsunuz, bu da sizi icten ice daha degerli hissettiriyor olabilir.
Paraya lâyık hissetmemek, para almayınca vicdanın rahatlaması. Benim gördüğüm bu.
@taurina demiş ya, kendi dengeni, kendini kendi odağına almakla değil de başkalarını kendi odağına yerleştirmekle kurmuş olabilirsin. Ama bu işi para üzerinden yaşadığın için ortada parayla ilgili şartlanmalar var gibi geliyor.
Psikoterapi, theta healing gibi çalışmalar öneririm. Psikolog Hasan Arslan var seni çok iyi anlayacaktır ve rahatlıkla çözecektir diye düşünüyorum.
ticarete ilk girince ben de böyleydim. sattığım şeyin tutarı bazen mantıksız geliyordu adam almayınca daha mutlu oluyordum yada cok kazanıyorsam daha fazla iyilik yapasım tutuyordu ekstra bir şeyler yapıyordum. sonra iyi niyetimi suistimal eden insanlarla karşılaştıkça asıl kendim için endişelenmem gerektiğini anladım. en azından süreç bende böyle gelişti.
hocam bu kadar uzun soruya kısa cevap olacak ama. seni bu piyasada çok üzerler.
ticaret ve piyasa bağlamında bu kadar iyi niyetli şefkatli olmaya gerek yok. emeğini, tecrübeni vs. satıyorsun karşılığını da pazarlık ederek alacaksın. hepsi bu.
bedava iş yapıyorum demiyorum zaten kendi standartlarımda çalışıyorum normal çalışma rutinimde sıkıntı yok
ama
fiyat düşük diye kabul etmediğim zaman 2-3 gün sebepsiz yere üzülüyorum
fiyatı yüksek kabul ettirdiğim zamanda 2-3 gün sebepsiz yere üzülüyorum
o 2-3 gün sebepsiz yere çok canım sıkılıyor
ücretsiz demo yaptığım günler ise 2-3 gün çok seviniyorum
10+ yıl, ferko plaza spor
Buna benzer bir şey bende de var. Ücreti ile yaptığım şeylerin yanında bir o kadarını da ücretsiz yapıyorum. “Elime mi yapışır, ne olacak” diye düşünüyorum. Muhtemelen kendimize verdiğimiz değer ile ilgili bir şey. Çocukluktaki anne baba tutumunuzu düşünebilirsiniz. Onlardan sevgi görmek için çok çabalamanız gerekiyordu belki de.
aga böyle yapma. firmaların sikinde değilsin. işine gelmeyen zaten yaptırmaz, herkes anasının amı olmuş. üç kuruş menfaatin peşinde herkes, iş bitip ödeme yapıldıktan sonra herkes keni yoluna gider, kimse sen geçinebiliyormusun faturalarını ödeyebiliyormusun buna bakmaz. kendine bir standart koy ve bunun dışına çıkma, inan şu an 1 mutluysan, o zaman 3 mutlu mutlu olursun. ben de senin benzerin gibi yapıyordum, ilk önce müşteriyi düşünüyordum, müşteriyle aşırı empati yapıyordum ve üzülüyordum. ama beni siklemediklerini anlayınca bıraktım.