Bizim evi gören bir orduya yemek yapılıyor zanneder, ve evde sürekli bir temizlik, eşyaları kaldırma, yerleştirme, düzenleme ve aşırı abartılı çeşit yemek yapma oluyor. Sabah 7’den akşam 8’e kadar annem böyle. Ama iki kişi yaşıyorlar. Pek iştahlı değiller hatta. Ailemin evine ziyarete gittiğimde hadi dinlen, kahve içelim diyorum, kahveyi hazırladıktan sonra tekrar iş yapmaya başlıyor, bazen kahveyi unutuyor. İki yıl önce depresyon başlangıcı teşhisi konuldu yine çok hareketli ve pozitif olmasına rağmen. Ama “duvarlar üstüme geliyor, yerimde duramıyorum, bazen önemsiz bir şeyi düşünüyorum, detayının ne olduğunu hatırlamaya çalışırken uyuyamıyorum” diye doktora gitti ve antidepresana başladı. Bu dönemde kendini aşırı derecede yorduğunu görüyorum, sanki maden işçisi gibi çalışıp gün sonunda mahvoluyor.

Bu normal mi, yaygın bir durum mu?


 

Standart Anne davranışı. Daha çok bu coğrafya da yaşayan kadınlarda görülen bir şey bu. Yapacak bir şey bulamayınca devamlı döngüler halinde aynı ev işlerini yaparlar. Ve hiç bir zaman bitmiyor. Hem de sabahtan akşama kadar kendilerini paralarcasına. Çünkü başka yapacak bir şey yok kadının. Bir süre sonra da psikolojik çöküntüler başlıyor. Bence çözüm annenize farklı ve yeni meşgaleler yaratmalısınız. Mesela hobi edinebilir bir şeyler okuyabilir. Spor yapabilir. Bir alanda kendini geliştirebilir. Yani hayatın o evle ugraşmaktan ibaret olmadıgını göstermelisiniz. Başka da çözümü yok. Uzun lafın kısası anneniz o eve sıkışmış kalmış.

limonlu eksi

Obsesif bozukluk

alimcgraw

bence de obsesif&depresif. annelikle alakali degil. yorgunluktan olen bi insan is yapmayabilir, aciliyeti yok chnku. ama yapmamasi onu huzursuz ediyor burda mesele mesgale degil. ev isi biten bir sey de degil ama yapan da var yapmayan da. eve temizlikci cagirip pesinden temizlik yapan da. bi standart belirlemis ve bunu ne olursa olsun bozamiyor. dislerini sıkma huyu var mı diye düşündürdü

ala09

Ev hanımları için çok normal bir şey. Çoğu ev hanımı bu şekilde, özelliklr yaşı 40 üzerinde olanlar. Çocukları büyütüne kadar üzerlerinde bir sorumluluk oluyor, çocuğun bakımı, çocuğun okulu, bunlarla işi bitince maalesef boşluğa düşüyorlar. Eğer hayalarında kendilerine alan yaratmadılar yalnızlaşıyorlar, hayatta bir uğraşları kalmıyor. Haliyle böyle eve sarıyorlar. Bu ev işlerini yapmasa büyük ihtimal evde boş boş oturmaktan kafayı yerler. Öyle boş boş oturmaları da çok tehlikeli bir şey sağlıkları için.

Yaşı kaç bilmiyorum ama kendisine uygun bir kişisel alan yaratmasını sağlayın, benim annem 55 yaşında biz onunla spor salonuna yazıldık, bazen tek gidiyor, oradaki insanlarla konuşuyor. Ya da bazen sanki arkadaşımmış gibi onunla gezmeye gidiyoruz, nasıl arkadaşlarımla oturup gezdikten sonra kahve içiyorsam onunla da kahve içip sohbet edşyorum. Yeni bir kafe, müze etkinlik olursa gidiyoruz beraber gidiyoruz.

Belli bir yaştan sonra anne-baba çocuk rolleri biraz yer değiştiriyor gibi oluyor.

GoodMorningTeacher
1

mobil görünümden çık