İngilizceden sonra arastirdim ve o meshur 500milyon insan 21 ulke anadil konusuyor bu dili ve cok kolay kardesim denilmesi ayrica sempatik gelmesi uzerine ispanyolca ogrenmeye basladim.
Online tmm sikinti yok arkadaslar ama istanbulda yuz yuze boyle hani cafede vs bi yerde bu dili konusan adam bulmak cok zor.
Bunun sebebi de sanirim 21 ulkenin enaz 18inin fakir olmasi gercegini anlamamin gec olmasindan heralde turist gelmiyor galiba fazla bilmiyorum.
Yuzyuze konusmak online dan farkli benim icin ozguven acisindan ayni masada oturup konusmak muthis motive ediyor. Zaten online da ders alirsan ancak sureklilik oluyor bide sansliysan duzgun bi arkadas bulursan. Biraz sikintiliydi benim icin.
Cevremde herkesin arapca konusmasi ve arap turistlerin surekli para getirmesi ve benim arapca ve kulturune sifir ilgimin olmasi sorunsali.
İatemeden de olsa arapca zorlasaydim ispanyolcadan 10 kati hizli speaking kasmistim heralde isteksiz halimde. Bu konuda pismanligim var.
Ama benimde sucum yok devletin ismek kurslarina bakiyorum full arapca kurs acmislar yani suanki kosullarda arapca ogrenmeye mecbur birakilmisim heryonuyle. Okudugunuz icin tesekkurler
Ben 37 yaşımdayım ve bu sene arapçaya heves ettim, arap dili ve edebiyatı bölümünü kazandım. inşallah zorlanmadan öğrenirim. Bu yaşa kadar öğrenmediğime pişmanım.
Bu arada İSMEK kursları devletin değil, İBB'nin. Belediye el değiştirince kurslar da çeşitlenmiştir belki. Eğer yeni baktıysanız bilemiyorum.
Başlığa cevap vereyim. Korece öğrendim, pişman değilim ama öğrenmesemde olurdu. Boşu boşuna zaman kaybettim diye düşünüyorum. Aslında dizileri izlerken öğrendim sonrasında 2 yıl kursa gittim. O zamanlar çok hevesliydim ama şu an tüm ilgim kayboldu.
Korece öğrenmek yerine daha geçerli bir dil öğrenebilirdim ya da ingilizcemi dahada geliştirebilirdim diye düşünüyorum.
Irmak konusundada çok haklısınız neredeyse tüm dillerin kursları vardı ama Şu an hem dil sayısı kısıtlı hem çoğu sadece A1, A2 seviye. Üst seviyeler yok denecek kadar az
İsmek konusunda haklısınız olacaktı.
Rusça.
Tedarik zincirinde savaş öncesi de yerleri çok azdı. Doğru düzgün bir üretim yok, fabrika vs yok. Savaş sebebiyle komple gg.
Dili çok seviyorum, ülkeyi de. Ama kariyer için önemi yok. Avrupa dili öğrenmeyi tercih ederdim. Buna ek olarak yaşanacak yer de değil. Ahanda Fransa'da yaşıyorum keşke okulda Fransızca öğreneydim diyorum :)
Olaya konuşma açısından bakmak bence doğru değil. Bilgi ve iletişimin çok yüksek seviyede olduğu bir çağdayız. Etkileşim çok fazla. Dünyanın bir ucundaki insanlarla konuşma şansımız var. Dünyanın herhangi bir yerinde bir olay olsa Instagram'da paylaşılma süresi dakikalarla ölçülüyor. Böyle bir ortamda bence hiçbir dili öğrenmek pişmanlık olmamalı. Sen İspanyolca bir haberi okuyup anlıyorsan, yanındaki kişi okuyup anlamıyorsa iş bitmiştir. Sen bilgiye ulaştın, o bilgiye ulaşamadı.
Almanca öğrenmeye başlamıştım. Pişman değilim. Dil öğrenmenin çok faydası var.
Sevme konusuna katılıyorum. Mühendis olduğum için Almanca tavsiye ediliyor hep. Almanya merkezli bir şirkette de çalıştım. Ama zor. Zor olduğu için sevmiyorum. İtalyanca güzel geliyor. Kapıyorum hemen. Aklımda kalıyor hemen. Keşke öğrenseydim değil ama keşke zaman ayırıp öğrensem diyorum.
Yasadigim ulkenin dilini ogrenmeye calistim, cok zor geldi ve biraktim. Pisman degilim. Ogrenseydim hayatim suphesiz cok daha kolay olurdu, ama ogrenmek icin ozel bir caba gostermeyi dusunmuyorum. Google translate ve lokal ceviri programlarini kullanarak gundelik islerimin buyuk bir kismini halledebiliyorum.
Kendi kendime ispanyolca calisiyorum, memnunum, 40 yasima gelince bir sene calismaya ara verip Ispanya'ya gitmeyi ve daha iyi ogrenmeyi planliyorum.