bebek doğduktan sonra psikolojisinde olumlu ya da olumsuz bir değişim meydana gelebilir. Olumlu olması durumunda dediğiniz mümkün. Yine de gebelikten dolayı ilaç almasında sakıncalı bir durum olursa bile psikoterapi desteği mutlaka alınmalı.
psikolog değilim ama borderline iç görüsü olmayan bir hastalık ve borderline bir bireyin yetiştirdiği çocuk çok sağlıklı olmayacağı yönünde
borderline tedavisi çok çaba gerektiren ve çevresindeki kişileri çok yoran ve zor bir hastalık.
Ben de uzman değilim ama üstteki arkadaşa katılmadığımı belirtmek isterim. Bu konu hakkında okuduğum bir kitapta borderline kişilerin aslında çok hassas ve karşısındakine ve ihtiyaçlarına odaklanan kişiler oldukları için iyi ebeveynler olabilecekleri yönünde bir kısım vardı. Türkçesini bulamadım ama kaynak: Ratgeber Borderline-Störung: Informationen für Betroffene und Angehörige (Ratgeber zur Reihe Fortschritte der Psychotherapie yazar: Martin Bohus & Markus Reicherzer
Bir aylık anne olarak cevap vereyim. Ben hayır diyorum. Bebek sağlam insanın bile psikolojisini bozabilir, o derece zor bir iş.
eloreloia +1 tam bunu yazmaya gelmistim yazilmis :) saglam psikolojisi olan birinin bile destek olmadan bebek bakmasi gercekten zorken psikolojik acidan muthis saglikli olmayan biri icin imkansiza yakin diyorum bir anne olarak.
burada kritik nokta destek sanirim, bir destek olursa bakar ama neden bakmasin?
Neden ilaç desteği yok 2 sene? Emzirme yüzünden mi? Öyleyse emzirilmesin ve mama verilsin. Çok fantastik bir durum değil anne sütü olmadan mamayla büyütmek.
borderline hakkında yazısı yüzünden sürekli eksiden linç yiyen biri olarak yazayım bence mümkün, borderlineların sevdigi canlıların canını çıkarma aşırı sevgi isteme ve verme yönlerini bilip sürekli frenleyerek bunu hatta belki diger annelerden daha ıyı bıle yaparlar, bence en kolay asama bebeklık onlar ıcın sevdıklerı ıcın tahammulerı asırı yuksek. kendileri icin cok yorucu olacak mutlaka ama bebek ıcın ılk 2 sene zaten ıstenen bu.
he tabıkı negatıf yonu olacaktır, kim dogru yetıstırıyor kı allah askına?
ama bence asıl sorun buyuyunce baslar, ozgurlugunu verme, bıreysellesmesını kabul etme ve hatta destekleme aşamalarında, o zaman da destek alırsın
o kadar da buyutecek bır sey degıl hepımızın adı konmamıs bır suru rahatsız yonlerı var kımse dogru cocuk buyutmuyor senin tanın kondu diye herkes ahkam keser ama etrafımı gözlemleyince bır cok ınsan gerçekten psikolojik anlamda yanlıs cocuk yetıstırıyor, madem cocugu doguruyorsun elinden gelen en iyisini yap gitsin, gerisi elinde degil zaten adı üstünde
soruyu sorma nedenim; doğumdan önce terk eden eşim benim ağır borderline hastası olduğumu iddia ediyor ve insanlara bunu anlatıyor. hiç borderline tanısı almadım (anksiyete için psikiyatrist ve psikologa gitmiştim). 2 yıldır çocuğuma tek başıma ve desteksiz bakıyorum; herhalde borderline olsam bakımını sağlayamazdım diye düşünüyorum. birkaç yıl ayda 1/2 ayda 1 gibi gittiğim psikiyatrist borderline olmadığımı ve bu yönde rapor sunabileceğini söylüyor mahkeme için fakat karşı taraf hastalık konusunda ısrarcı. önce bipolar diyordu şimdi borderline’a geçti, yakında şizofren olduğumu da iddia edebilir, bilmiyorum.
bence şizofren olan kendisi, psikologların bile öyle bir yetisi yoksa ne haddine tanı koymak?! tam bir hadsizle karşı karşıyayız