Ama mesela çevremde defalarca ayrılıp ayrılıp yeniden başlayan/barışan arkadaşlarım var. 2 yıllık total süreçte dört kez ayrılmalar falan. Hiç empati yapamadığım bir durum.
Siz bu çokça ayrılıp barışmalı ilişkiler hakkında ne düşünüyorsunuz? "Evet, biz de sevgilimle böyleyiz ama mutluyuz yani" modunda olanlar var mıdır aramızda? Merak ediyorum gerçekten.
Benim bir arkadaşım böyleydi. Genelde ruh hastası tiplerin ilişkileri böyle oluyor ve sonu da hiçbir zaman mutlu sonla bitmiyor.
toksik insanlar toksik ilişkiler diyorum.
Tabii ki exten next olmaz diyenlerden değilim, her şey insanlar için. Ama döke saça, saygı vs. bırakmadan ayrılıp barışanlar vs. cidden terapilikler.
toksik+1
Kuzenim böyle, 2 hafta önce 5. ayrılıklarını yaşadılar. 4. ayrılık sonrası tamam bu kadar olaydan sonra dönmez demiştim ama döndü, o yüzden yine bişey diyemiyorum.
Toksik olması ayrı, bir de tarafların bana bundan başkası bakmaz ben bunu hak ediyorum değersizliği yüzünden oluyor.
Ben toksik demiyorum travmatik iliski diyorum boylelerine. Genelde iliski lackalasiyor ve daha sonra dikis tutmuyor hicbir sekilde. Ayrica her seferinde barismak isteyen kendinden odun veriyor ve karsi taraf bunu suistimal edip nefret depoluyor adeta
mutluluğun ne olduğu hakkında aydınlatılması gerek o insanların.
ex'ten next olmaz. ilk başta neden ayrıldın? bu nedenleri değiştiren bir durum mu oldu? çok seviyordum, özeldim vs demek bunu karşılayan bir durum değil.
bu şekilde ayrılmalı barışmalı ilişki yaşayan insanların hayatları boyunca kararlar vermede zorlandıklarını da görüyorum. yetişkin gibi davranamıyorlar.
Biz de öyleyiz. Mutlu değiliz. Lakin hiçbir şeyi beceremedigimiz gibi, ayrılmayı da beceremiyoruz.