Hale
en.m.wikipedia.org(religious_iconography)#:~:text=On%20painted%20wares%20from%20south,who%20was%20mother%20to%20Achilles.
Kısaca, Güneş. Bu çok eskiye dayanan bir gelenektir, Eski Anadolu'da Hitit dönemi Güneş Tanrıçası figürlerine bakarsan mesela kafalarının arkasında büyük bir şapkaya benzer şekilde bir güneş vardır. Aynı şekilde Mısır ikonografisinde de kafanın tepesinde bir disk haline güneş görülür.
Eski uygarlıklarda güneşin hem kendi başına tanrı olarak kişileştirilmesi var hem de diğer bazı tanrıların tanrısallığını simgelemek üzere kullanımı var. Ayrıca krallıkta da güneş önemli bir sembol. Hitit kralları mesela metinlerde kendilerini güneş olarak tanıtırlar.
Bu sembol buradan yüzyıllar boyunca kaya kaya Hıristiyanlığa kadar gelmiş, azizlerde, imparatorlarda ve İsa ile Meryem'de kullanılmış.
Sadece bizans ikonalarımda değil, batı hristiyanlığında da var.
Batı kültüründe en erken kullanımları antik yunan'da helios tasvirlerinde görülüyor.
Helios güneş olduğu için, onun başının arkasından dairesel şekilde oklar tasvir edilir, ışık yaydığını sembolize etmek amacıyla.
Temel olarak aynı anlamda, dinsel açıdan öne çıkan kişiliklerin, kutsal ruhun ışığını yaydığını sembolize etmek için bir hale kullanılıyor.
Eski çizgifilmde ölüp melek olan karakterlerin kafasının üstündeki sarı çemberle aynı şey ikonalardaki.