aileleri hiçbir suretle birlikteliğe dahil etmeden hayat arkadaşlığı yapmayı başarabilmiş, mümkünse "ünlü" olmayan tanıdıklarınız var mı? varsa nasıl yaşıyorlar? ailelere duyurmadan birlikte yaşayan çiftlerden bahsetmiyorum.

burada kastım gündelik ya da basit kararlar için aile onayını almaktan muaf olmaktan ziyade örn. resmi tatillerde herkesin, eğer isteniyorsa tabii, gidip kendi ailesini görebildiği " hanımın/beyin nerede?" sorularının sorulmadığı ilişkiler... bu kötü bir örnek oldu galiba ama duruma göre biraz daha açmaya çalışırım.

ilişki ailelerce " tanınır " olduğu halde kimsenin eşin/partnerin büyük ailesini tanımadığı, bunun kabul edildiği fantastik hayatlar var mı?

 

yaşım 33.

erkek arkadaşımla birlikte yaşıyorum 7 senedir. biz liseden sınıf arkadaşı olduğumuz ve ilişkimizin öncesinde de çok yakın arkadaş olduğumuz için birbirimizin ailelerini tanıyoruz.
ilişkimiz başladığında da aileler bizi kabul ettiler, ben ailemle daha sık görüşüyorum, memlekete gittiğimde sadece kendi ailemle görüşürüm, erkek arkadaşımın ailesi orda olduğumu bildiği halde beni aramaz /benimle görüşmeyi beklemezler.

ikimizde ailelerine çok düşkün insanlar olmadığımız için böyle ama. ailesine düşkün insanlarla bu ilişkinin kurulabileceğini sanmıyorum maalesef.

benaslinda

14 yıldır beraber ve 5 yıldır evliyiz. Ailelerle tanışıyoruz ama ikimiz de ailelerimize düşkün olmadığımız için tanışmanın/tanıştırmanın ötesine geçmedik. Açıkçası kim ne düşünüyor hakkımızda pek bilmiyorum ama ben ailemin yanına eşim olmadan gidip kalıyorum bazı tatillerde mesela. O da keza öyle. Aileler bir şey diyecek olsa açık açık söylerim sizi ilgilendirmez diye. Mesele biraz çiftin hemfikir olması ve kafaca birlikte hareket etmesi. Bir de aileyi karşına almaktan korkmamak sanırım.

fotrsapka
1

mobil görünümden çık