Kıskançlık, güvensizlik, memnuniyetsizlik, özgüvensizlik, öfke problemi, anksiyete, hiperaktiflik, titizlik, tembellik, oburluk, ego vs vs..
Hiç kötü bir şey olmayacak.
Enerjinizi sadece işinize gücünüze ve birlikte güzel bir hayat yaşamaya harcayacaksınız.
İlişki süresince sorunlar olur, onlardan bahsetmiyorum. Ama kişi, size gelmeden önce çoğu sıkıntısını çözmüş olacak yani, karşı tarafı yormayacak.
Türkiye şartlarında böyle bir şey mümkün mü?
Yaşamadım, öyle bi beklentim de olmadı, beklemek de gerçekçi olmaz.
Yaşadım. Bir kavga gürültü dahi yaşanmadı. Ayrılık da sakin oldu.
Kötü bişey yoksa niye ayrılık oldu diye düşünülür tabii.
yaşadım. 1.5 senede tek kavgamız vardı o da benim hatamdı ve o haklıydı.
son işler sarpa sardı.
Yaşadım, yaşıyorum daha doğrusu. 2 yıla yakın bir süredir bir birlikteliğimiz var gereksiz tek bir tartışmamız yok. Tartışma sayımız da bir elin parmaklarını geçmez. Çoğunda da suçlu benimdir. Öncesinde ben de hayal edemezdim, ilişkilerin yapısı bu yapacak bir şey yok çekeceksin derdim de hiç de öyle değilmiş gerçekten. Eski ilişkilerimde kendime eziyet çektirdiğimi düşünüyorum artık.
Yaşadım sorumluluk sahibi ve karakter olarak olgun bir sevgilim vardı
yasadim ve evlendik, yasamaya devam ediyorum :) zor ama imkansiz degil turkiye sartlarinda bile :)
Yaşamaktayım, elbette ki zaman zaman kavgalar oluyor ama bunlar olurken iki tarafın da amacı neden böyle bir sorun olduğunu anlayıp konuyu açıklığa kavuşturmak. Hiçbir zaman inatlaşmaya dönmedi. Hiçbir zaman da çözümsüzlükle sonuçlanmadı.
Ortak zevklerimiz var, siyasi görüşümüz hayata bakış açılarımız, bir şeylere yüklediğimiz değerler aynı. Tatilden anladığımız şey uyuşuyor.
Ortak olmayan zevklerimiz konusunda da hiçbir zaman "benlik değil" deyip kestirip atmadık, bazen deneyip yeni zevkler edindik bazen deneyip gerçekten o konularda uyuşmadığımızı görüp kendimize kişisel alanlar olarak bıraktık.
Yaşlar 29.
@akhenaten, benzer şekilde bir ilişkim var fakat psikolojik olarak sorunsuzluk bana çok ütopik geliyor.
Yani illa bir şeyler oluyor ve ben ilişkilerimde onu çözmeye çabalarken buluyorum kendimi.
Bazen benim yöntemim yanlış oluyor, ben bok ediyorum.
Ama işte insanlar genelde problemlerini çözüp de ilişkiye başlamıyorlarmış gibi geliyor.
Problemleri, ilişkiye başlayınca geçecekmiş zannediyorlar.
Nedir bunlar; baskıyla yetişmiş olabilir, aldatılmış olabilir, şiddet görmüş olabilir, istismara uğramış olabilir, çok şımartılmıştır; hiçbir şeye elini sürmez veya tek başına büyümek zorunda kalmıştır; hayat onu sert bir insan yapmıştır, fazla duygusaldır; dünyevi sorunlar ile baş edemez, iletişimi zayıftır; yakın ilişkilerde sorunlar yaşar, özgüveni yoktur; kendini beğenmez, önce ona kendini beğenmesi gerektiğine ikna etmeye çalışırsın, güvenmesi için kırk takla atarsın, hayata hep iyi yönlerinden baksın diye kırk takla atarsın, Öfke problemi varsa değişir zannedersin, değişmez. Çapkınsa değişir zannedersin değişmez, kıskançsa seni yorar, sevgiyi ölçmek için duyduklarından beslenir, sürekli beklenti içerisine girer.. vs. vs.
Herkes bunları yaşıyor mu yoksa normal ilişkiler var mı merak ettim, teşekkür ederim.
birinin anksiyetesinin veya hiperaktivitesinin olması ilişkide ne gibi bir problem yaratır anlayamadım. keza tembellik, titizlik veya oburluğu da ilişkide problem yaratacak eksene koyamıyorum.
türkiye şartlarının da bu denklemle bağlantısını çözemedim. dünyanın her yerinde kıskançlık, güvensizlik, memnuniyetsizlik, öfke problemi gibi ikili ilişkileri zorlayacak negatif özelliklerin bireyde ağır basması ilişkiyi yorar ve çıkmaza sokar.
herkesin problemleri vardır, önemli olan bu problemleri ilişkiye mal etmeyecek kişiyle beraber olmak sanırım. böyle bir ilişki yaşadım, yaşıyorum ve evlendim, biz olarak mutluyum. ben olarak da güzel bir yoldayım.
@evde liyakat kalmamis, evet dünyanın her yerinde olabilir ama nedense bazı şeylerin bizim ülkemizde daha ağırlıklı olabileceğini düşünüyorum, misal özgüven.
Ve doğru tabir evet aslında "bunları ilişkiye mal etmemek" olabilir. Yine de bunlar kişinin hayatını etkiliyor ise, dolaylı yoldan bir şekilde yanındaki insanı da etkiliyor. Hepimizde biraz bu saydığım şeylerden olabilir. Ama "sorun" boyutunda olması ve hali hazırda kendisine belli sıkıntılar yaratıyorken bu sıkıntılara başkasını da ortak etme durumunun altını çiziyorum.
@ananiyimoguz
Sorunsuz ilişki yukarıda yazdığın şeyleri kişinin ilişkiye başlamadan önce halletmiş olması ve ilişkiye yansıtmaması değil, bu gerçekçi olmayan bir beklenti bence
@freebird5406_2, soruyu şu şekilde değiştirmem lazım sanırım;
Hiç kendi sorunlarını aşmış/çözmüş/kendi kendine baş etmeyi bilen bir insanla ilişki yaşadınız mı?
@ananiyimioguz haklısınız, ama ben şöyle düşünüyorum tek yumurta ikizi dahi olsanız iki insan birbirinin aynısı olmuyor, olamaz da zaten. Kaldı ki farklı ebeveynler tarafından yetiştirilip benlikleri oluşana kadar birbirini tanımamış iki yetişkin insan aynı olsun.
Benim ilişkim şu an için 3 yıllık, başlarda daha çok tartışıyorduk ufak şeyler için, zaman geçtikçe azaldı. İlişkilerin de bir bebeklik, ergenlik, yetişkinlik dönemleri var sanırım.
Başlarda benim güvensizlik problemlerim vardı, ama sebeplerini biliyordum. Bunu ona da açıkladım, bir süre beni anlayışla karşıladı sonra ben de bunu kafamdan attım zaten. Problem çözüldü.
Ancak her problem çözülmüyor ne yazık ki, özellikle insanların sebeplerini bilmediği derin problemleri olabilir. Burada ne için ne kadar anlayış ve sabır göstereceğiniz size kalıyor. Bence sorunlar net tanımlanabiliyorsa, kişi soruna sahip olduğunu ve bundan kurtulması gerektiğini kabul ediyorsa bu düzeliyor. Ama kişinin anlam veremediği, hayatını olumsuz etkilemesine rağmen "ben buyum" deyip kestirip attığı şeylerin değişmeme ihtimali büyük.
@Bruce, yine de çok düşünmemek lazım :) www.youtube.com 
@akhenaten, teşekkür ederim evet böyle bakınca doğru yoldayız aslında sıkıntı yokmuş denilebilir.
Yine de sorgulamadan edemedim.
Oldu.
mümkün, bence 30 yaşlarındaki insanlar az çok böyle olmalı zaten. Kendi başına mutlu olmayan özgüvenli olmayan insanın düzgün bir ilişki kurabileceğine de inanmıyorum. O yüzden bahsettiğin travmalardan birini yaşamış(ve atlatamamış) kişiyle zor bence. Burada tercih önemli, çok tutkulu ama travmatik bir ilişki mi, yoksa her zevkin ortak olmayan ama karakter olarak uyduğun bir ilişki mi? Ben ve çevremdeki arkadaşlarım hep daha güven veren düzgün ilişkiye yönelmişiz bunu görüyorum. Burada da karakter devreye giriyor bu arada, çok sorunsuz ilişki yaşayıp mutsuz olan, heyecan aradığı için aldatan vs. çok insan var. Bazı insanlar problemden besleniyor.
peki bu beklentiler sonucunda, siz kendinizi problemsiz, sorunlarını kafasında çözmüş halletmiş biri olarak görüyor musunuz? yani hep karşı taraf mı sizin için sorun? aksi halde biraz egoist bulurum bu tutumu. bana göre her ilişkide sorun olabilir. bir insan kendi kafasında bazı şeyleri aşmış, daha özgüvenli vs. olabilir ama ilişki yaşadığı kişi o kişi için yeni bir soluk, yeni bir bakış açısı olur sonuçta ve zaman zaman anlaşmazlıklar olabilir. doğal geliyor bazı şeyler aşırıya kaçılmadığı sürece. sonuç olarak 0 sorunsuz olaysız bir ilişki ütopik bence.