ünv. hariç böyle hocalarınız oldu mu? nasıl insanlardı? bu hocalarla yaşadığınız, onların bu özellikleriyle ilgili kısa anılarınız var mı?
mesela fakiri mi kolluyordu, dersi mi eğlenceliydi, fedakar mıydı?...
teşekkürler.
Bu dediğiniz gibi olan bir hocamız vardı lisede. Hakkaten müfredat ötesiydi. Yerine göre arkadaş yerine göre eğitmen kimliği tam bir ölü ozanlar derneği tavrı vardı.
lisede
İbrahim Aktaş (matematik)
Hasan Canbolat (geometri)
İbrahim Aktaş; inanılmaz bilgili, öğretme isteği ve kabiliyeti yüksek muhteşem birisiydi. en serseri bile hipnotize olmuş gibi dinlerdi,
Hasan Canbolat, dersten geçmek gibi bir endişen olmazdı, eğlenmek istersen eğlenirdin, öğrenmek istersen öğrenirdin, boş durmak istersen dururdun ama kimsenin dersi kaynatmasına, öğrenecek adama engel olmasına izin vermezdi.
ikisi de kontrolü elinde tutardı. her türlü konuda kendilerine daşınabileceğinizi hissederdiniz.
çok özlediğim hocalarımdandır ikisi de
Başıma bir iş gelmeyecekse Çamlıca Kız Lisesi Makbule Alsungur. Kendisi müdür yardımcısı ve o dönem sadece bizim sınıfa Fransızca dersine giriyor. ÇKL'yi bilenler bilir disiplin açısından. Sabah okula giyim kodu yüzünden kırbaçlanmadan girmek zordur. Makbule hoca da despotluğuyla nam salmış, hükümet gibi kadın lafının vücut bulmuş hali. Ama bizim sınıfa kod mod yok, saldı bizi. Biz de insan gibi ders yapıyoruz ve kimse saygısızlık etmiyor, ta ki ben bi halt yiyene kadar...
Bir cuma akşamı töreninden bi arkadaşımla kaçıyoruz. Biz daha bahçede seke seke ilerlerken Makbule hocanın "halt!" ihtarı duyuldu. Meğer bizden başka kopacak 3 kafa daha varmış. Dizdi bizi sıraya. Sadece bu 3 kıza bakarak hakaretler, azarlar gırla... Sonra 3 el sille-i Osmaniye atışı duyuldu. Biz sıramızı bekliyoruz tabi. Bize döndü "size de teessüf ederim" dedi ve dönüp gitti. Tokat atsa işim daha kolaymış, o anda ondan nefret edecektim kesin. Böylesi daha fena koydu. Pazartesi günü gittim odasına özür diledim. Törenden kaçmak disiplin suçuymuş, biz varız diye bir şey yapamamış. Kadının içinden bize dair "çıt" diye bir ses geldi :') 20 yıl oldu unutmam mümkün değil. 2 yıl önce vefat etmiş, nur içinde yatsın.
Lisede edebi metinler diye bir ders aliyordum. Ismini hatirlayamadigim bir ogretmenimiz vardi, ismi Alper'di de soyadi nedir bilemedim. COk sakin bir adamdi, kibar kibar konusurdu ve alanina dair bilgisi oldugu cok belliydi. Ben de ogretmenim, ingilizce ogretmeni olup dogru duzgun ingilizce konusamayan veya edebiyat ogretmeni olup son onbes yildir bir sayfa kitap okumadigindan emin oldugum o kadar cok kisiyle tanistim ve calistim ki, Alper bey'i konusurken kitaplardan ornek veren, bos vaktinde okurken gordugumuz, edebiyat bilgisi guclu biri olarak hatirlayip hala saygi duyarim. Ben de okuldayken cok kitap okurdum, pek arkadasim yoktu. Birgun yanima gelip Patrick Suskind'in Koku romanini okumami tavsiye etmisti.
Bir de benim ogretmenim degil ama rol modelim olarak gordugum Darussafaka'nin eski muduru Azmi Ozkardes cok kiymetli bir insandir bence. Genel kultur olsun, insanlik duygusu olsun... Hayatimda genc insanlari ve cocuklari bu kadar onemseyip saygi duyan seven ebeveyn bile gormedim desem yeridir.
7 senelik Anadolu Lisesi mezunuyum. Çoğu hocamız böyleydi. Babacan, anaç, dersini çok iyi bilen ve öğreten.
Geometri hocası ve beden hocası bunların arasından en çok akılda kalanlar.
İkisi de benim zamanımda 25 sene, benden sonra emekliliğe kadar aynı okulda çalışan hocalar. Beden hocası okulun hentbol takımını Dünya 3.sü yapmış. Atletizmin türlü dalları için milli takım dönem dönem bize gelip gelecek vaat eden çocukları izlerdi. beni de jimnastik için izlediler ama koşu takımına seçtiler. Hocaya çok güvenirdik. Çok babacandı, Terim gibi bir şey.
Geometri hocası da şovmendi :) derse gelir, bond çantayı çat çat açar, kimse çıt çıkarmaz, hiç bir ders kitabında olmayan aşırı ilginç bir soruyu tebeşirle sanat eseri gibi çizerdi. Sonra yanına ilgili teoremi yazardı. Çizdiği esere bakarak sınıfın sonuna doğru geri geri gidip en sondan tebeşiri tahtaya atıp nokta yapardı :) o da çok babacandı. Bizi dinlerdi, başka hocaların saçma bir hareketini duyarsa gidip konuşurdu. Tüm okul çok saygı duyardı. Dershanelerde geometri dersine girmezdik hocamıza o kadar güvenirdik.
İlk okul; matematik sonra da öğrenilir ama ben size insan olmayı ogretiyorum derdi.
Misal sinifca daga giderdik, dogayla ic ice ders yapardi falan. Hala cok severim kendisini.
Lise; idealist bir öğretmendi. Sert yanlari da vardi ama bizle gülüp eğlendiği zaman da. Isini iyi biliyordu.
Lise fizikcimiz ogrencilerin sol agirlikli oldugu bir lisede 80 oncesi olaylara karismis ulkucuydu. Buna ragmen sevilir ve sayilirdi.
Sadece bir kere saglam dayak atti, butun sinif dayak yiyen ogrencinin bunu hak ettigi konusunda hemfikirdi.
(bkz: kemal dursun)