Mesela adamın şirketi 100 milyon dolar kâr etmiş. Seneye hedefini 120 milyon dolara çıkartıyor. Yani bir seviyeden sonra parayla satın alınabilecek ne kalıyor da bu adamlarda böyle bir hırs var? Çoluğun çocuğun torunların 200 yıl yese bitiremeyecek zaten o parayı.




 

Bu olay bireysellikten çıkıyor bir noktada. Sen patron da olsan şirket büyüdüğü için senden bağımsız ilerlemeye başlıyor. Sen istemesen de kâr edebiliyorsun.

dissendium

amac satin almak, iphone yenilemek, avm turlamak degil. basari. rakiplerinden daha basarili olmak istiyor. politikacilar onunde ceketini iliklesin istiyor. tum gazeteler onu konussun istiyor. dunyayi ele gecirmek istiyor vs vs

hot potato

çünkü adamın bir limiti yok yani senin için 1 milyon dolar çok olabilir ama benim için değildir.

aynı şey 100milyon dolar ve 1 milyar dolar içinde geçerli.

elon musk'ın 280 milyar doları var adam hala fabrika açıyor.

motivasyon en iyisi, en zengini olmak. diğerini geçmek.

duyurukullanıcısı

çalışmak var çalışmak var. herkesin çalışması, çalışma şartları aynı değil ki. mesela o kadar büyük bir şirketin sahibi ya da genel müdürünün çalışma ortamı, ofisi çok lükstür mesela. senin, benim evimdeki olmayan bir lüks. şu ortamda çalışmak mı istersin yoksa 2+1 evinde oturmak mı?

img.archiexpo.com

o noktadaki bir insan kalkıp alt sınıfın yaşadığı bir çok zorluğu yaşamayacak zaten çalışmak için. yani aslında rahat ve lüks hayatına devam edecek ve enerjisini de bir alana kanalize ederek para kazanacak.

diğer taraftan akış teorisini araştırabilirsin. çalışmak da insana akış deneyimi yaşatıyor ve motive ediyor. mesela acun ılıcalı takım aldı. adama gidip desen ki o takımdan kazanacağın parayı biz sana verelim sen git tatil yap. kabul etmez. çünkü paradan ziyade o takımı alıp ayağa kaldırmak onu motive ediyor. onun peşinde aslında adam.

yine aynı şekilde doğru işi yapıyorsan iş de seni çok mutlu ettiği için çalışıyorsun. yani çalışmasa ne yapacak? maldivler'de 7-24 tatil mi yapacak? e onu da yapıyor birçoğu zaten. aşağı kalır bir hayat da yaşamıyor aslında.

benim rahatsız olduğum şöyle bir durum var. çalışmakta sorun yok ama sadece parayı düşünmeleri sıkıntı. bazıları gerçekten doymak bilmiyor. milyonlarca lira kazanıp da 200 liranın pazarlığını yapan müteahhit, ayda yüzbinlerce lira kazanıp 100 liranın muhabbetini yapan doktor gördüm. bu insanları anlayamıyorum. o para hayatında bir şey değiştirmeyecek ama hala ufak hesaplar peşinde.

ya da hayatında para kazanma ve harcama dışında bir motivasyon yok. bu da sıkıntı. zaten kazanmışsın mesela daha farklı motivasyonlar peşinde koşabilirsin.

black mamba

peki sizin tavsiyeniz ne olurdu? sıkıntıdan ölsün mü bu adam? çalışmak, sevdiğin bir işi yapmak insanı hayata bağlayan bir şey. bahsettiğiniz adama da bir amaç lazım her gün uyanması için. işini seviyosa ve işinde iyiyse neden çalışmasın? motivasyonları hayata tutunmak bence.

ehti

para cidden motivasyon için pek belirleyici ya da büyük bir etken değil.
başarı en önemlisi.

kisa

başarı, saygınlık ve güç.

bi de her şeye sahip olabilmek, hedefin olmaması sıkıcı şeyler. 365 gezsen tozsan her istediğini sınırsız yapsan bir süre sonra zevk vermemeye başlar.

jelly bear

Patronlar insan yonetmeyi sevdigi icin patron olur.
2 kat para ver butun calisanlari robot yapalim de kabul etmezler.

Kapida maraba olsun agalik yapayim istiyorlar.

Ha para da yetmiyor o da ayri.
Atiyorum adam banka almak istiyor ama alamiyor.

divit

adam senede 100 milyonluk yasiyor da ondan.
her sene 2-3 koleksiyonluk araba alsa 3-5 milyon harcar.
bunun yati var, ucagi var, var oglu var.

cooperr

her zaman bir üst hedef vardır.
diğer yandan ohoo bu para yedi sülaleme yeter ne çalışacağım be kafasındaki adam zaten o yerlere gelemez.

lazpalle
1

mobil görünümden çık