Ömrümüz yeterse göreceğiz elbet.Resmen bir çok şeyi nadasa bıraktım gibi hayatımla ilgili,iyi bir kazancım olmasına rağmen. Benden başka böyle hisseden var mı? Karamsar mi olunmalı? Sancılar olacak fakat çokta karamsar olmamak lazım mı dersiniz?
Bu konudaki düşüncelerinizi merak ettim.
Edit: Aslında merak etmemin sebebi bir anda her sey iyiye gidecek beklentisi değil. Ne tarz olaylar yaşanacak bu sürecte? Merakım biraz da bu. Yoksa arka planda baska sorunlar oldugunun ben de farkındayım.
Suya ilk girince bir üşürsün sonra alışırsın ya ben alıştım valla, malum kişi hayatını kaybetmeden malum parti seçim falan kaybetmez. Olan oldu artık, bir takım çoğunluk bir takım kararlar verdi ve bu kişileri seçti kader diyorum geçiyorum.
bu kadar büyük bir beklenti içerisinde olmayı gerektirecek bir durum yok ve artı olarak bu kadar büyük bi beklenti büyük hayal kırıklıklarını da beraberinde getirme riskini taşıyor. ben chp'ye yakın bir seçmen olarak chp'nin de en az akp kadar yozlaşmış bir siyasi oluşum olduğunu gördüğüm için olası bir değişimde tr'nin kaderinin inanılmaz derecede değişeceğine inanmıyorum açıkçası, hatta kısa vadede o geçiş sürecinde daha kötüye bile gidecektir buna eminim. o yüzden yine oyumu verip tarafımı belli edeceğim ama öyle inanılmaz anlamlar yükleyip abi birden norveç olacağız gibi bi beklentim yok. her ülke gibi tr'nin belli yapısal sorunları var (meksika'da suç oranının yüksek olması gibi tr'de de enflasyon var gibi düşünün yani), bunları aşmak isteyen birinin demokratik olarak seçilmesi imkansız çünkü toplumun geneli için acı reçeteler içeriyor, ve tr'de kimse popülist politikalar olmadan, acı reçeteler olmadan seçilemez. hadi diyelim seçildi, 4 senede bu reformları zaten bitiremez. hatta bi tık daha artırıyorum, şu anki tek adam sistemi vatansever bir revizyonist parti için bulunmaz nimet, ama öyle biri yok ortada.
mesela imamoğlu'nun seçilmesinde öğrenci akbili 40 tl, annelere ücretsiz ulaşım tarzı popülist vaatler çok rol oynamıştı. bana sorarsan külliyen yanlış, bütçenin canına okudu bu gereksiz vaatler, ne kadar yanlış olduğunu şu an daha da iyi görüyoruz, ama bunlar olmasaydı da seçilemeyecekti.
Ben biraz umutluyum, biraz korkuyorum. Ülke şartlarında iyi kazanıyorum, iyi bir işim, arabam var, şehrin merkezinde oldukça iyi bir evde oturuyorum vs. ama huzursuzum.
Karamsarlığa daha yakınım ama doğru adımları atarsak (düzgün tarım ve eğitim politikaları vs.) en azından bugünlerden daha kötülerini görmeyiz. He bu adamlar gitmezse yandık zaten, en kısa yoldan kendimi yurtdışına atmaya bakarım o zaman da.
Global bir kriz var, covid herseyi ters duz etti ortalik toz duman. Ustune bir de savas.
Turkiye'de isi gucu, evi arabasi olan kimseye su ortamda maceraya atilmayi tavsiye etmem.Devir masraflari kisip kabuga cekilme devri su anda, fazla oyna$mamak lazim.
Ben olsam bir ic savas cikmadigi surece TR'den ayrilmam. Turkiye sonucta krizle yasamaya aliskin bir ulke, bu ilk degil ve kafa degismedikce son da olmayacak.
İç savaş hiç de uzak değil bence. Artık bıçak kemiğe dayandı. İnsanlar nefes alamıyor. Seçimi iktidar partiai kazansa da kaybetse de bir takım olayların yaşanacağını düşünüyorum. Ama büyür, ama öyle kalır orasını bilemem.
Hiç iyimser değilim ben. Her geçen gün, dünü arar olduk. Geçen sene tatile gidebilmiştim, şanslıydım. Bu sene arabama yakıt alamaz hale geldim. Tünelin sonu karanlık. Zor, hatta imkansız ama; umarım sihirli bir el gelir ve şu karanlık bulutları kaldırır. Bi güven ortamına ihtiyacı var artık ülkenin. Tükendik...
bence sorun malum partinin de ötesinde. bizim halkımız okumuş kesim de okumamış kesim de birbirine saygı ve birbirinin yaşam hakkı meselesinden çok uzak. buna örnek verilebilecek çok konu var ama polemik yaratmamak için yazmıyorum. sonuç olarak partiler değişse de bu zihniyet değişmez ve medeni birülke olamayız aradan çok uzun yıllar geçmesi lazım. madem göç edemiyoruz bu ülkeden bu durumu kabul edip çekirdek hayatlarımıza odaklanıp günübirlik mutluluklara ve aile saadetimize bakmak lazım. adaleti güvenliği sağlamak ise çoğu zaman kişilere düşecek devletten bir şey beklenmeyecek. bu süreçte dua edelim de ülke işgale uğramasın. nedense garip bir his var buna ilişkin.
Aynı durumdayım, tam anlamıyla standby moduna geçtim, eşime sürekli mümkün olduğunca harcamaları kısmasını en kötüye hazırlanmasını söylüyorum. Ticaretle uğraşıyorum ve 7 aydır mal alımını bıraktım sadece stokları eritiyorum, Olası bir durumda ülkeyi terk etmek için birikim yapmaya çalışıyorum.
Maddi olarak sıkıntım yok ama onun dışında ülke tamamen karanlığa doğru son gaz ilerliyor, iktidar değişirse ekonomik olarak düzelme büyük ihtimalle yıllar sürecek ama sosyal hayatın hızla normalleşeceği ve insanların daha huzurlu olacağını düşünüyorum.
Seçim olmazsa bir yılda daha kötüye gideriz sonra belki düzelme emareleri başlar. Falat genel gidişat açısından Roket adam çok haklı bence.
Ek olarak, bence modern kavimler göçü yaşıyoruz fakat bunu yıllar sonra tarihçiler isimlendirip yazacak. Ekonomi açısından kımıldamamak mantıklı ama geride kalmamak açısından bence acil hareket edilmeli. Ancak çok kötü durumlarda (iç/dış savaş vs) hamle yaparız diyenler sıkışıp kalabilirler bence. Önce gidip düzenini oturtan daha şanslı.
Herkes haklı bu arada. Mesela ben Kanada’ya gitmek için adımlar attım ama Cooper gidilmemesinden yana. Kanadalı gençlerin ülkeyi terk edip Abd İngiltere vb yerlere gittiğini biliyorum ama herkes kendinden daha iyisini istiyor işte. Bence birkaç yıla Türkiye, bir on yıla da dünya yolunu belirlemiş olacak.