Aynı korku beni dışarda da çok çekingen yapmış, dün fark ettim. Eskiden öyle değildim.
Benzer korkularınızı nasıl yendiniz?
İçim burkuldu.oncelikle abilerine posta koyarak başlamalısın. Haklıysan hiç korkma. Merak etme zor gelecek ama sana karşı tavırlarının değiştiğini göreceksin. Ve bu davranışı sürdür. Dışarıda da net ol, çekinsen bile yapman gerekeni dümdüz yap. Ne yazık ki tırnak çıkarmadan en yakindakiler dahi düzgün davranmayabiliyor.
abilerinle ve diğer insanlarla bu durumu paylaşabilirsin. belki günlük stres ve telaştan belki farketmiyorlardır. içindekileri dökünce belki lan biz napıyoruz diye sorabilirler. tatlı dil yılanı bile deliğinden çıkarır. eğer dialog bir çözüm değilse. tek çözüm evden, çevreden uzaklaşmak.
çatışmak sizin durumunuzda biri için kötü bir tavsiye. bence o topa girmeyin. problemden başka birşey getirmez.
Buenosdias a katılmıyorum, bizim toplumda zaten insanların öfkeleri bu şekilde hep birileri tarafından - genellikle kadınlar tarafından- hep alttan alınmaya anlaşılmaya, ses çıkarılmamaya alıştırıldıkları için gittikçe büyüdü, bunu kendilerine hak gördüler sıradanlaştı. Çözümü ise artık sınır çizmeyi öğrenmek, bununla ilgili gerek internette yazılı gerek youtubeda açıklayıcı videolar var
fake it 'till you make it.
Ayrica, vücut dilinizi de degistirmeye calisin. Gogsu biraz disari cikartip; elbette komik bir sekilde degil, ama saglikli bir pozisyonda omuzlari diklestirmek... Sizi de karsi tarafi da etkiliyor bu.
Terapiyi de uzun vadede düsünün.
Maalesef içine çekilddikçe, sindikçe, daha çok köşeye sıkışırsın. İnsan ilişkilerinde çatışmadan kaçınmamak gerektiğini düşünüyorum. Elbette kavga ve tartışma cıkarın demek değil bu ama haklı olduğunuz alanlarda geri adım atmayın uygun bir dille anlatın derdinizi.
Bu kavgacılık demek değildir. Alanınızı korumaktır. Siz kendi alanlarınızı bıraktıkça, kaçındıkça o alanları da karşınızdaki doldurmaya başlar. Sonunda kaçacak alanınız kalmaz bir bakmışsınız hayatınızın her yerine sirayet etmiş. Sınırlarınızı ihlal ettirmeyin.
bu birçok insan için tek başına başarabileceği bir süreç olmayabilir. O yüzden bir psikologla falan görüşün.
hayatı yeniden keşfedin kitabına bak. kitapta senin durumuna benzer bölümler var.
(bkz: şema terapi)