buluşma sıklığınız nedir? azsa ondan dolayı olabilir.
Çok az detay vermişsiniz. Konuşma içeriğiyle alakalı bir durum muhtemelen spesifik örnekler yok mu huzursuz hissetmenizde etkili olan?
ayda 1 gibi. dedikodu üzerinden gidiyor genelde, o ne yapmış, bu ne olmuş gibi. yani bunları mesele yapsam hiçbir arkadaşımla görüşmemem gerekir ama tam neyin rahatsız ettiğini de bilmiyorum. pişmanlıkla dönüyorum hep. görüşmesem de iyice soyutlanıp yalnızlaşacağım, hep ev ekseninde yaşamım geçecek.
Yanlarındayken hiç rahatsızlık hissediyor musun? Bir de ayrıldıktan sonra hissettiğin o hissi yorabileceğin bir şeyler var mı?
bayağı rahatsız hissediyorum. eşim arkadaşlarımı çok boş buluyor ki haklı da. instagram fenomeni olan var, genelde öyle takılıyorlar. ne yedik ne içtik, nereye gidelim, fotoğraf koyalım gibi. o dünyaya girmeyince de kimliksiz kalıyorum hissi taşıyorum. 30 yaş grubu, küçük de değiliz.
ben bunu biraz seye benzetiyorum mesela Beyaz show'u lisedeyken cok severdim, simdi dönüp bakmam bile. degisiyoruz.
ilgin olan kurslara falan git, oradan yeni arkadaslar yap.
bunlara ek yeni bir arkadaş grubuna ihtiyacın var. bunu yaratmaya imkan yok ise (zaman vs.) kırıcı olmadan bu huylarını inceden alaya alıp konuşulan konuları, yapılan aktiviteleri çeşitlendirmeye çalışabilirsin. eşim, benzer bir arkadaş grubuna bunu yaptı. ortamları nispeten daha eğlenceli oldu. arada ben de gidiyorum buluşmaya.
kendini o ortama ait hissetmiyorsun sanırım
Ben de bu durumu bazen yaşıyorum. Genelde çocukluk,lise arkadaşlarımlayken oluyor. O yaşlardaki ben ile bu yaştaki ben farklı. İstek,beklenti,hobilerim, kültür seviyem bunlar zamanla değişiyor, sabit kalan bir şey yok hayat ilerleyişinde. Bir süre sonra muhabbet sarmıyor, boş geliyor, çocukça geliyor, düşük seviyeli geliyor olabilir. Her insanla her şey konuşulmayabiliyor. İlgilendiğim konular, daha dolu muhabbetler için internetten tanıştığım arkadaşlarımla konuşuyorum. Biraz kafa dağıtmak, gülmek için de çocukluk arkadaşlarımla görüşüyorum, ortama uyum sağlayıp yüksek beklentide olmamak durumu kolaylaştırıyor. Bu uyum sağlama durumunu bazı insanlar kolaylıkla yapamayabilir, rahatsızlık devam edebilir. O durumda iletişimi zayıflatmaktan başka çare yok gibi.
benim de yaşadığım bir problem bu. o yüzden anlayabildim ama ben kaynağından haberdarım. sosyal fobimsi bir şeye sahibim. dışarıda huzursuzlanıyorum, evde olan doğruyu yapmakmış gibi geliyor.
belki böyle bir durumunuz olabilir. ama başka bir belirti taşımıyorsanız o arkadaşlarınızı bir gözden geçirin bence. cevap muhtemelen o kişilerde yatıyor. farkında olmadan size bir şeyler işliyorlar belli ki.
bu arada ben bu durum hep devam ediyorsa o insanlardan vazgeçme taraftarıyım her zaman. eğlenmiş bir şekilde dönmüyorsan ne anlamı var ki buluşmanın, bir görev olarak yapmıyorsun onu sonuçta. keyfine yaptığından dolayı keyif alman gerekiyor. almıyorsan ortada vazgeçilebilir insanlar var demektir.