"Ben bu kadınla/adamla beraber yaşlanmalıyım, hayatımın kalanında onunla olmalıyım" hissinin içinizdeki varlığını nasıl keşfettiniz? O sinyal nasıl kafada çakıyor yani?

Evlilik fikrine çok uzak biri olarak, bu kez sizin için "öncekilerden çok farklı olan" şeyler neydi?


 

Ben hiç "bu adam"la beraber yaşamalıyım falan demedim. Ilgi alanlarımız ve pratik hayatı bölümlemelerimiz bir de espri anlayışlarımız neredeyse birebir. Sevgili olup birbirimizin evlerinde kalmaya başladıktan sobra eşya taşıma, gelme gitme zor gelmeye başladı, böyle böyle aynı evde iki yaşam olmaya başladı. Ben işim gereği inanılmaz entelektüel bir ortam içindeyim. Dehalarla çalışıyorum neredeyse, herkes akıllı. O yüzden diğer insanlardan entelektül bir beklentim olmadı hiç, sevdiğim ve seviştiğim insanlardan yani. Bir de sporu çok seviyorum, o da antrenör. O noktada da direkt uyuştuk. Sonrası kendiliğinden evrildi açıkçası. Kimse kimsenin de bulunmaz hint kumaşı falan olmadı. Iyiymiş ya şimdi böyle yazınca. Böyle hallolması büyük şans.

velvetmorning

Es secimi hayat beklentin ile dogru orantili bence. Hayattan ne bekledigini dusun. 1 gunde bu soruya cevap verebilecegini sanmiyorum ama yine de dusunmek iyidir. Benzer beklentileri olan biri ilac olacaktir.

hasansabbah

Yurt disina tasinabilmek icin evlendik. Evliligi hala zorunlu haller disinda gereksiz buluyoruz. Birbirimizi ve beraber yasamayi seviyoruz. Sikinti olursa kavga dovussuz ayrilmak konusunda sevdigimiz insanlarin da gozlemciliginde anlastik.

Evlenmeden beraber yasayarak da buraya gelebilirdik ama bu sefer burokrasi uzuyor ve karisiyor.

cleric

ben de eşim de böyle idik. arkadaş gruplarımızda ilk evlenen insanlar olmamıza çok şaşırılmıştı. öncekilerden çok farklı olan şey, puzzle'ın iki parçası gibi hissetmekti. farklı da olsak çok güzel uyuyordu

ayrıca kafa yapım, hayata bakış açımla ilgili "red flag" olan ama ilişki devam etsin diye içten içe göz ardı ettiğim şeyler yoktu

kitap arasında kalmış silgi tozu
1

mobil görünümden çık