Bekarken ömrüm ailemin borçlarını ödemekle geçti. Evlendim. Şimdi bize de araba, ev falan lazım. Gelir nispeten iyi. Fakat geçmişten kalan borçlar devam ediyor. Zaten yaşantımızı bu borçlar kısıtlıyor. Hesaplarıma göre 3 sene sonra borç kalmayacak.
Bu sefer de ev ve araba için borca girmemiz gerekecek.
Ya ölene kadar borç mu ödeyeceğiz? Biriktirmeyle bir şey alınamaz. Sen x liralık ürün için para biriktiriyorsun. X liraya geldiğinde ğrün 20x olmuş oluyor çünkü.
Canımdan bezdim. 33 yaşımdayım. 50 yaşıma kadar borç mu ödeyeceğim?
Bezdim yemin ederim.
Artık kiraların uçuk olduğu büyük şehirlerden göç etmek en temiz yol. Türkiye'de yaşayacağım diyorsanız başka yol yok.
aileden bir şey kalmadıysa ne yazık ki evet :/
iki cozumu var: gelirini arttiracaksin (yeni beceriler elde edip is degistirmek / ilerlemek) veya standardini dusureceksin (daha ucuz yerlerde yasamak gibi).
bu denklemin gercekciligi her ulkeye gore degisir. bahsettigin "orta sinif" hayati. her ulkede bir insanin "orta sinif" olabilme ihtimali farklidir, standartlari da farklidir. yani bu 2 boyutlu dengeden 3. boyuta gecmenin yolu ise ulke degistirmektir. orta sinifin daha yaygin ve daha konforlu oldugu bir ulkeye goc etmek yani. tabii onun da kendi zorluklari var.
turkiye'de orta sinif son 20 senede krediyle buyumus gibi yapti, simdi cezasini cekiyor. bizim omrumuzde toparlamasi zor. o yuzden mesleginde elit olmak, standardini dusurmek veya goc etmekten baska pek bir yasal opsiyon yok.
3 aile birleşip yaşayacağız kaynanangiller vs