Bir insan düzenli olma/hijyen alışkanlıklarını sonradan kazanabilir mi?
Ben ortalığı toplamasam her yer yerde. Kıyafetler evin her yerine saçılmış, yatak hiçbir zaman toplanmamış ve üstünde bir sürü eşya, evin her yerinde küçük küçük eşyalar, peçete, bardak, bulaşık, ıvır zıvır.
Mutfakta da çok tartışıyoruz. Yemekleri ben yapıyorum. Her zaman yatmadan önce bulaşıklar halledilir ve tezgah silinir. Fakat kız arkadaşım daha bir şey neyle nasıl silinir bilmiyor. Öğretmeye çalıştığım zaman alınıyor. Nazik olmaya çalışıyorum, fakat orta yolu bulamıyoruz. Pislik içinde sarı bez ve bulaşık süngeri gördüğüm zaman çıldırıyorum.
Ben çok temiz ve düzenli bir evde büyüdüm. Belki benimki de abartı, ama bilemiyorum. Çok şey mi istiyorum? Kırıcı olmak da istemiyorum, zamanla orta yolu buluruz diyorum ama olmuyor.
Kendisi çok iyi bir insan, çok da seviyoruz birbirimizi. Ama bu yüzden delirme noktasına geldim çünkü dayanamıyorum.
bunun ideali yok, kimse senin kadar düzenli tertipli olmak zorunda değil. benzer sıkıntıyı senin tarafında çekmiştim, sonrasında bunu karşı tarafı söylediğimde söylediğim şeyi çok güzel anlatmıştı.
bu bir yaşam tarzı meselesi gibi, öyle bak olaya ve onun senin gibi olmasını bekleme. ortak noktada buluşmanız lazım ama sen taviz vermez devam edersen o da sana yaklaşmaz. bence karşına alıp samimi bir şekilde bunlar beni rahatsız, bendeki de abartı ama orta yolu bulmak adına ne yapabiliriz gibilerinden içini dök. yaklaşımına göre hareket edersin.
biraz da salmayı öğrenmesi gereken kişi sensin yani.
kız arkadaşın bu saatten sonra değişmez, değişmeye çalışır belki ama olmaz yani. seni tatmin edecek standartlara yaklaşamaz dahi. umarım evlilik falan düşünmüyorsunuzdur yoksa hayat ızdırap olur.
O senin gibi olamaz sen de onun gibi rahat olamazsın
Böyle bir durumda temizlenecekleri önceliklendirin, örneğin kenara atılmış bir tişört ya da sehpada kalmış bardak sonra da kaldırılabilir ama tezgahta bırakılmış bulaşıklar kurur, koku yapar, karınca yapar bekletmeye gelmez günlük mutfak işi konusunda anlaşın
Eğer uğraşmaya değer buluyorsanız ilişkinizi iki tarafın da birer adım atmasıyla düzelebilecek bir şey. Kız arkadaşınız biraz düzen öğrenecek, siz de biraz salacaksınız. "Her zaman yatmadan önce bulaşık yıkanır tezgah silinir" noktasında mesela ben 2 çocuklu bir ev kadını olarak enerjimin kalmadığı gecelerde salıyorum. Bazen eşime rica ediyorum, ama o da benim kadar yorgunsa "canımızdan kıymetli değil" noktasında bırakıyorum. Bu ayda 1 olur belki. Tabii toplum daha çok titiz kadın-dağınık erkek klişesine alışmış olduğu için size hemen "ayrıl"ı yapıştırmışlar, ama dağınık insanla yaşamak her iki cins için de zor. Mesela benim kırmızı noktam mutfak bezi mutfakta kalır, banyo bezi banyoda kalır, diğer bezler ortak kullanımdadır. Onlarda da tozbezi ile yer bezi farklıdır. Bu mesela esnemez noktam. Onun dışında ev çok dağılırsa "haydi yarım saatte topluyoruz evi" diyorum, el birliği ile halloluyor.
değişmek isterse değişir, çok zor değil. orta yol bulabilirsiniz ama dediğiniz kadar çok dağınıksa o size daha çok yaklaşmalı sanki. yoksa siz yine rahat edemezsiniz. güzel güzel konuşun. uzun uzun anlatın. neden rahatsız olduğunuzu, ne hissettiğinizi...
ben de kardeşimle yaşıyorum mesela, bir huyu var yediği içtiği her şeyi ama her şeyi yarım bırakır. şişede soda, tenekede meyve suyu, tabakta yemek, kasede sos hepsi yarımdır. her gördüğümde uyarıyorum artık.
kedilerimi bile böyle yetiştirdim. kedilerin yatakta oyun oynaması yasak, 10 kere yatağa çıkıp güreşirlerdi 10 kere indirirdim usanmadan. öğrendiler. siz daha inatçı olacaksınız yani.
sağa sola bir şey bıraktığı an onu oradan alır mısın? yeni silmiştim ben, birazcık bir şey damlamış lütfen siler misin kurursa çıkmıyor vs. vs diye diye alışmasına yardım edebilirsiniz.
çünkü bazen insanlar yapmak istemediğinden değil ama bir düzenin içinde büyümediğinden öyle olması gerektiğini bilmiyor. sonradan öğrenmesi gerekiyor.
evet, kazanabilir, ama eğer ilişkinin ilk ay/yıllarındaysa kazanır. 5 yıldır nasıl ki siz esneyememişsiniz onun da artık düzenli olacağını sanmıyorum. yine de konuşmak lazım tabii. belki ciddi bir konuşma yardımcı olur. diğer her konuda iyiyseniz de sırf bu sebepten ayrılmak olmaz. sanırım.
kazanır. bundan 10 sene önce kız arkadaşınız gibiydim. şu an temizlik hayatta beni en çok rahatlatan şey diyebilirim. ama yeri geliyor yoğunluktan odamda kıyafetimi, çerimi çöpümü ortada bıraktığım oluyor. çünkü her insan gibi yorgun, halsiz veya isteksiz olabiliyorum.
mesele neden böyle olduğunu pasif agresiflik yapmadan veya tartışma çıkarmadan konuşmakta. davranışlarının sizi rahatsız ettiğini düzgün bir dille anlatıp bunu ilişkinizi etkileyecek bir sorun haline gelmeden çözmeye çalışın. dediğiniz gibi düzenli bir evde büyüyen insanın alışkanlığıyla da ilgisi var durumun.
iş bölümünü değiştirin. mesela ben mutfaktan nefret ederim. ev arkadaşım hafta sonu yemek ve mutfak temizliğini halleder, ben de evi siler süpürür banyoyu temizlerim. belki kız arkadaşınızın da daha çok sevdiği işler vardır -çamaşır yıkamak, asmak gibi-
burada sizin de fedakarlık yapmanız gerekiyor. "Her zaman yatmadan önce bulaşıklar halledilir ve tezgah silinir." böyle bir şey yok. o ev onun da evi. bir insanla -kız arkadaşınız olsun, ev arkadaşı olsun- ortak yaşam alanına dair kural koyarken birlikte konuşulur. sürekli tekrarlanmadığı sürece de müsamaha gösterilir.
Hazır yapan bulmuş niye değişsin ki
İşleri bölüşmeyi deneyin ya da yaptığın yemek temizlik için para iste
üstad dağınık olmak ile pis olmak ayrı şeyler. tamam eşyalar sağda solda olabilir o ayrı mesele, ama sağda solda kullanılmış peçeteler görsem ciddi söylüyorum ilişkimi gözden geçiririm. bu tarz dağınıklık - pislik olayları psikolojik rahatsızlıklardan dolayı da olabililiyor, depresyon falan geçiren insanlar salabiliyor bir yerden sonra bence bunu da düşünebilirsin.