Buna silent treatment deniyor hoş değil bir nevi manipülasyon, evet belki bir olay sıcağı sıcağına tartışılmamalı fakat bunun silent treatment a da dönmemesi gerekiyor
ilişkiler ve iletişim konusunda gottman institute ın güzel paylaşımları oluyor instgram sayfası da var
Mantıklı olanı yap +1 böyle hayat geçmez
bu durum bana küfürden daha ağır geliyor. ben de aynı durumdaydım ve fazla katlanmayacağıma karar verdim. iyiyken çok iyi, en ufak bir bozuşmada günlerce ses yok, aramalara cevap yok. canı isteyecek de dönecek. müthiş bir manipülasyon.
her zaman açıkça konuşmak gerekiyor. karşı taraf konuşmuyorsa da ne yazık ki ne kadar durumu değiştirmeye çalışsanız boş. aynı durumu yaşamış biri olarak, ilişkinin gayet yolunda gittiğini düşünürken, erkek arkadaşımın aslında kafasında birçok problem olduğunu bir gün aniden benden ayrılmak istediğini söylediğinde öğrendim. ki onları da üstü kapalı bir şekilde geçiştirdi sadece. şanslısın ki sen sorunu önceden fark etmişsin. bu durumda öncelikli olarak sorunları açıkça konuşmaya ikna etmeye çalışman, olmadığı takdirde ayrılman tek çözüm sanırım. iletişim kurmak bu kadar zor olmamalı..
evet bu bir manipülasyon tekniğidir, gerçekten acımasız bir yöntem bu arada. "seni ve şu anda yaşadığın sıkıntıyı önemsemiyorum" mesajı veriyor, hislerini saçma buluyor yani. ben benim hislerimi önemsemeyen, saçma bulan bir insanla beraber olmak istemezdim şahsen.
bunu ben de yaşadım. benimki ben açık açık konuşmaya çalışınca beni suçlayarak kaçardı bir de. gayet kibarca ve ürkütmeden ''rahatsız olduğum birkaç şey yaşadık, lütfen bunların üzerine konuşalım.'' derdim, ''sorun olan bir şey yok, sen abartıyorsun. böyle saçma şeyleri konuşmam ben. hem zaten ben haklıyım, konuşmaya gerek yok.'' derdi. bana bu şekilde davranması beni o kadar değersiz, hislerinin ve düşüncelerinin hiçbir önemi olmayan, sürekli sorun çıkartan suçlu biri gibi hissettirirdi ki kendimi ''sorunlu'' olarak görmeye başlamıştım ve ağzımızın tadını yine kaçırmamak için rahatsız olduğum her şeyi içime ata ata sessizleşip tamamen içime kapanmıştım. en son beni terk etti bu, sebep de eskisi kadar neşeli ve cıvıl cıvıl olmamamdı. giderken de yine beni suçladı, aramızdaki müthiş enerjiyi ben mahvetmişim. yeni yeni fark edebiliyorum sağlıksız bir ilişki anlayışı yürütmeye çalışanın, sorunlu olanın o olduğunu. bana iki yıl boyunca büyük anlamda zarar verdi ve bunu düzeltmek için artık çok geç, açıkçası bana bunu yapmasına izin verdiğim için sık sık üzülüyorum şu an.
ilişkilerde iletişim, ortak bir paydada düzgünce konuşmak/konuşabilmek doğrusu sağlıklı bir süreklilik adına en önemli ve en temel nokta diye düşünüyorum. karşınızda bu basit yükümlülüğü dahi yerine getirmekten aciz bir insan varsa bu ilişkiye devam etmenizi önermem. normalde bu şekilde ayrılmayı açıkça salık verme eğiliminde değilimdir hep ama umarım kendi psikolojiniz için en doğrusunu yaparsınız.
Bunu yapan ama düzelmeye başlamış biri olarak geldim, merhaba. Manipülasyon için değil, pasif agresif bir savunma olarak yapıyordum ben; bir de çok sinirliysem ya da çok üzüldüysem hissettiklerimin kaynağını bulup anlam verebilmek için zamana ihtiyacım oluyor. O anda neye kızdığımı ya da aklıma takılanın ne olduğunu düzgün ifade edemediğim için içime kaçıp sessizleşiyorum.
@PearlJam'in başına geleni ben yapardım eskiden, ufak şeyleri konuşmak yerine uzun süre biriktirip sonunda patlama noktasına gelince ayrılırdım.
Ben sorunu eşimle beraber çözdüm. Bir anlaşmazlık olunca yine içime kapanıyorum ama "bana biraz zaman ver, akşam/yarın/cumartesi konuşalım" gibi bir şey söylemeyi öğrendim. O arada kendi kendime düşünüp, tartışıp neye kızdığımı ya da üzüldüğümü ya da kıskançlık mı yaptığımı, kaygımın kaynağını buluyorum. Önce kendi içimde bir çözüyorum yani meseleyi. Sonra eşimle konuşmak daha kolay oluyor. Bu sırada eşim de huyumu bildiği (ve gerçekten sabırlı bir insan olduğu) için, şimdi konuşmak istemiyorum dediğimde beni dinliyor ve kendi halime bırakıyor. Biz böyle orta yolu bulduk. Ama orta yolu bulmaya yanaşmayan, konuşmaya hiç yanaşmayan biriyse bir noktada patlarsınız.
Neden böyle davrandığını açıklayabiliyorsa (ortada bir anlaşmazlık olmayan bir zaman sorabilirsiniz belki) ona göre bir orta yol bulursunuz. Açıklayamıyorsa ya da manipülatif davrandığına karar verirseniz, iletişiminiz düzelmeyecekse ayrılın rahatlayın.
a- ilişki tecrübesi az olabilir.
b- seni ciddi bir opsiyon olarak görmüyor olabilir.
aynı buraya yazdığın gibi ona söylesen belki bi ilerleme kat edebilirsiniz halbuki... insan sevdiğiyle olan sıkıntısını ona söylemeye çekiniyorsa bu nasıl ilişkidir ki?
@olutaklidi sıkıntımı söylemeye çekindiğim falan yok. hep söylüyorum ama bir şey değişmiyor.