önemli bir konu var.
babam 65 yaşında. yaklaşık 3 yıl önce emekli oldu, öğretmendi. ama özellikle son yıllarda kendini çok geliştiren, yenilikleri takip eden biri değildi. tarzı değil zaten. gençliğinden beri melankoli ve nostalji hastası. hastası derken bayağı ciddi psikolojik destek aldığı dönemler oldu. neyse konumuz tam bu değil.
emeklilikten sonra sadece televizyon izleyen onun dışında temel ihtiyaçlarını bile zar zor karşılayan birine dönüştü. bu durum pandemide daha da hız kazandı. giderek seyrettiği şeyleri algılamakta veya konuşurken iletişim kurmakta güçlük çekiyor böyle olunca da hırçınlaşıp çabuk sinirleniyor.
hiç arkadaşı yok, spor hayatında hiçbir zaman olmadı, annem basit sahil yürüyüşlerine bile çıkaramıyor. sadece market alışverişi, çöp atmak vs gibi aşırı kısa ve küçük aksiyonlar dışında hayatında hiçbir sosyal eylem yok.
karışmayın kendi haline bırakın diyecekseniz, ben de öyle diyordum dinlensin yıllarca yoruldu falan diyordum ama bu durum giderek tüketmeye başladı onu. hem zeka olarak gözlerimizin önünde erdiğini, bazen kelimeleri hatırlamakta bile zorlandığını görüyoruz. mağara adamı gibi oldu. fiziksel olarak zaten tuhaf bir şekilde kemik erimesi ve omurgada yamukluk falan başladı. koltukta tv karşısında uyuyor. seyrettiği şeyler de hep açık oturum, tartışma programları falan yani sinir stres yaratacak şeyler.
arkadaşı yok, hobisi yok. bi ara 2. üniversite falan yapıcam diye sınavlara girdi, hatta kazandı falan ona da çok yüklenmedi şimdi iyice pısmış durumda, asla isteği motivasyonu yok herhangi bişeye.
şimdi yazlıkta ama pandemi ve bu anlattığım sıfır sosyallik sebebiyle virüs paranoyası daha da arttı. balkonda bile oturmuyormuş. üstelik aşı oldu. terapiste veya doktora asla gitmez. yani ileri prostatı var, böbrekleri falan sıkıntılı o tip konular için bile gitmiyor bir iki defa acillik oldu o tedavilerin bile devamını getirmedi.
NE YAPACAĞIZ :( artık cidden çaresiz kaldık. bir hobi, uğraş vs nasıl edinsin. eve yürüme bandı mı alsam? ilgisini çekecek en ufak bişey bulamıyoruz. bu konuları açıkca konuşunca benden ne istiyorsunuz rahat bırakın moduna geçiyor.
Annenizle belediyenin bir kursuna gidebilir diye düşündüm ben. Anneniz ısrar etse mesela ben çok istiyorum birlikte gidelim diye olmaz mı, ahşap/cam boyama, resim kursları vs.
annemin ciddi bir bağşıklık sistemi hastalığı var belediye kurslarına gidemiyor. pandemiden çok önce de kapalı alanda kalabalık içinde kalamıyordu. gerçekten kışın soğuk olabiliyor veya onca insanın nefesi ve havalandırmadan uzun süre içeride kalmaları falan olmuyordu.. şu an ve sanırım yakın gelecekte zaten komple iptal.
Acaba bir köpek sahiplenseniz bakımı üstlenebilir mi? Hani onu yürüyüşe vs çıkarır, ilgilenir iyi gelir.
Geçen duyuruda biri babası alzheimer olduğunuz ve az sayılı puzzlelari çok severek yaptığını söylemişti. Önerilerde de basit sudoku vardı mesela. Yine basit maketler vs. Tabi ilgisini çekiyorsa.
ya köpek çok zor. gerçekten kendine bakamayan birinden bahsediyoruz.
ben de kedi düşündüm daha kolay bakılır diye ama annem biraz tereddütlü.
Kelimeleri hatırlamıyor diyorsunuz. Demans için doktora götürdünüz mü? Tembellikten ya da asosyallikten değil tam da bu sebepten bazı şeyleri yapamıyor olabilir. Hasta olmuş yani.
Millet de köpek alın falan demiş şaka gibi. Büyük ihtimal bir depresyon geçiriyor babanız. Doğruca bir paikiyatri randevusu alın, tercihen bir üniversite hastanesinde. İstanbul’daysanız Lape Hastanesi’nde Özgür Özdemir var tavsiye ederim. Yaşlı psikiyatrisi için çok iyi. Endişelenmeyin çözülüyor, ama doktoragidin. İnat ederse tatlı tatlı konuşup ikna edin.
psikolog +1. bahce ve toprak yaslilar icin en guzel ugras. eger evinizin bahcesi yoksa, hobi bahcelerinden bir yer kiraliyabilirsin. madem nostaljiyi vs de seviyor. "dogal, saglikli yiyecek" diye belki motive olur.
Arkadaşlar psikolog önermişler ama, iyi bir psikolog eğer 'Bu yoklukta müşteri geldi' diye ellerini oğuşturan cinsten değil ise öncelikle fiziksel bir rahatsızlığın olup olmadığından emin olmak isteyecektir.
Anlattıklarınız çağımızın hastalığını çağrıştırıyor. Öncelikle bir nörolog muayenesinden geçirmenizi öneririm.
Kafayı yemek tabirini kullanmissin da, baban demans hastasiysa bu anlattıkların onun tercihlerinden değil bilişsel işlevlerinin yitisinden kaynaklanıyor. Demans hastası bir insana neden sosyallesmiyorsun diye kızılmaz, yardımcı olunmayan çalışılır. Hatta çevresi bile ona göre düzenlenir
Babam demans hastası özellikle bu son bir yılda sokağa çıkma yasağıyla eve de kapatılınca hastalığı inanılmaz hızda ilerledi. Dediklerinizin bir kısmı benzesiyor.
Bu noktada ona kızmaniz hiçbir şey getirmez. Tersine ona büyük haksızlık yapmış olursunuz. Bir an önce bir psikiyatrist ve norologa goturmelisiniz.
bence bir şekilde dr gitmeye ikna etmeniz gerekiyor. depresyon anlatıyorsunuz. belki demanstır ama bir hekim görerek buna karar verebilir. ağır depresyonda da unutkanlık görülebiliyor.
anneniz kendisi doktora gitmesi gerekiyor ve yanında eşini istiyormuş gibi yapabilir. içeri girmeden de doktora babanızın öyle sanarak geldiğini söyleyin. ev durumu vs sorgularken babanızı da konuşturabilir.
hobi edinmesi iyi gelecektir ama ağır depresyon ya da demans ise ısrarınız ters tepecektir.