King Kong un sonunda
Bir iki ay önce "To Live" filminin sonunda. Ondan önce de en son 2016'da La La Land filminin sonunda bir damla yaş süzülmüştü.
anlaşılmamama ağladım.
öfke ve üzüntü karışımı hislerle gözlerim doldu.
kısa sürdü ama rahatlattı.
bir ay kadar önceydi.
evvelsi gece uyuyamamış, bütün günü yatıp uyuyacağım anı bekleyerek geçirmiş, yatalı 4-5 saat kadar geçmesine, ertesi gün için iyi bir uykuya ihtiyacım olduğunu bilmmeme, en önemlisi de çılgınlar gibi uykum olmasına rağmen uyuyamıyordum
kalkıp oturma odasına gittim, kanepeye oturdum. sinirim biraz yatıştı, orada biraz ağladım.
birden içim geçti. o sırada ezan başladı. gittim yattım tekrar.
Canim gibi sevdigim bi yakinimi ufak bir rahatsizligindan oturu keyifsiz gordum, goruntulu gorusmede. Uzagiz. Keske yaninda olabilseydim diye ufak bi gozlerim doldu, akti uc bes damla, rahatlatmadi ama :D ta ki onu tekrardan iyi gorene kadar... :)
pink floyd dinlerken şarkıların güzelliğine ağladım. bir de yalnızlık hissinin üstüme çökmesine.
Orta okulda sınıflar arası futbol turnuvasında 2. olduğumuzda sinirden ağlamıştım. Sayılır mı?
Dün. Yalnız başıma mide sancısından kıvranırken.
Geçen hafta Samsun’da sokak ortasında dövülen kadının videosunu görünce çok kötü oldum. kadına, çocuğuna, kendime, hepimize ağladım.
ahahahha dün.güzel geçirmeye çalışırken günü, akşamında "sebepsiz" başlayan bir krizle oturup ağladım hayatımdaki tüm kabullendiğim çaresizliklere. kendimi sevmiyorum kabullendikçe bu da bünyemi zorluyor
Yağmurda yürümeye hazırlanıyordum. Tam evden çıkacağım güneş açtı. Oturup ağladım güneş açtı diye.
O zamanki kız arkadaşla bir parkta çardakta oturuyoruz. Çorba içtik. Sarılmış titreye titreye oturuyoruz. Önümüzdeki çöp kutusunun içine bir tane çocuk çok normalmiş gibi atladı. Çocuk içeri girince zaten ufak olduğu için kayboldu tenekede. İlk başta saklanbaç oynuyor sandım. Kız arkadaşa "x, x şu çocuğa baksana." dedim. İkimiz de baktık. Sonra tenekeden karton çöpler fırlamaya başladı. Sonra da çocuk çıktı. Kartonları aldı gitti. Orada gözlerim istemsiz bir yaşardı. Yanaktan aşağı akmasın diye kastım kendimi. Kollarım da kızı sarmış, silemiyorum yaşları. Kız görsün de istemiyorum. Çevirdim kafamı. Sonra kız gördü. Ben de söylenmeye başladım "şöyle şöyle yapacam. Bu çocuklara insan gibi bir hayat sunacam vs" Sonra kız salya sümük ağlamaya başladı. "Sen niye ağlıyorsun" dedim. "Senin ağlamana" dedi. Kız ağlamasın diye komiklikler yapmaya çalıştım "soğandan böyle oldu vs".
Şimdi düşününce çok garip bir andı ya.
nefes alamadığımı hissettiğim bir an vardı.
o an sanırım gözüm yaşlandı.
hüngür hüngür ağlamayalı 5 6 sene olmuştur
ne için ağladım onu hatırlamıyorum bile.