Üniversite?
Hep internet oldu benim için
Pandemi harici için konuşuyorum: sosyalleşemiyorum. Sosyal ortamımda belli kişiler var, sirkülasyon yok. Öyle. Sosyalleşemiyorum.
üniversite bitene kadar aşırııı sosyalleştim. Sonra yeniden şekillendirdim kendimi.
En son dönemde pandemi öncesi düzenli gittiğim 2 bar vardı. Mahalle pubı gibi. Hafta içi gidip oradakilerle sosyalleşiyordum.
Sonra anladım ki valla insan sosyalleşmek istesin, Clubhouse'tan 15 kişiyle sosyalleşiyorum bir süredir :) Hatta biriyle yüzyüze görüştüm (cinsiyet ve cinsel kimlik sebebiyle flört imkansızdı bu kişiyle. Yani sadece sohbet ettik eğlendik)
Bir insanın ana babası dışında hiç arkadaşı yoksa, o insan dönüp biraz kendini sorgulatmalı (terapi diyorum burada) çünkü aile onu yetiştirirken kendine bağımlı hale getirmiş ve yalnızlaştırmış olabilir. bunu çözmeye ne sosyal appler ne kurslar yeter.
Küçük yerde yaşadığım için çok zorlanıyorum. Kafa dengi birilerine dokunmak çok zor
Yakin arkadaslarimla ortak chat gruplarimiz var. Uzun süredir neredeyse her hafta birkac kisi online bulusuyoruz. Eskiden hic bu kadar sikca gorusemezdik, bize iyi geldi.
Haftada üc gün online dersim var. Dil ve yoga kurslari. Boyle bir sey bulabilirsiniz. "Kurslarda genelde sorunlu tipler olur." mottosuna pek anlam veremedim ben. Bir sey ogrenmek istiyorsaniz, katilin iste. Arkadas olursaniz, o da yaniniza kar kalacak.
Sifir arkadas, sorunun biraz da sizde oldugunu gosteriyor olabilir. Kendinizden memnun degilseniz, baskalariyla etkilesime gecmek istemiyor olabilirsiniz.
bisiklet ortamı bana bu konuda çok sağlam imkân sunuyor(du). 30 üstü ya da 0'a yakın derecelerde birlikte 200 km'lik turlar yaptığın bisikletçileri bir nevi "asker arkadaşı" gibi görmeye başlıyorsun. hayvan gibi zor yokuşları kıçından soluyarak birlikte çıktığın insanlarla sonradan bunun geyiğini yapıp eğlenmek güzel. bir araya gelen bisikletçilerin hikâyeleri bitmez.
bir de insan insanı yolda tanır diye bir laf var ya, tükendiği noktaya yaklaştığında herkes karakterini ortaya serer. o da insanları tanımanın çok etkili bir yolu bence.
onun dışında da devam ettiğim iki film grubu vardı. biri hala online devam ediyor. buralar da birileriyle tanışmak için çok etkili.
bunlar haricinde geçmişten kalan arkadaşım yok.
hatta şu günlerde ne bisikletçiler ne de sinema gruplarından kimseyle görüşüyorum.
iyice yabanileştim. canım da istemiyor açıkçası.
yalnızlık aslında mükemmelliyetçilikle oldukça ilişkilendiriliyor. sosyal ilişkilerinizde kusursuzluğu, çok ilgi çekici karakterlerle buluşmayı, birinin ısrarlı bir şekilde sizinle ilgilenmesini vs bekliyor olabilirsiniz, yazdıklarınızdan bu şekilde yorumladım. Öncelikle insanlarla iletişiminizi gözden geçirip, iletişim hatalarınızı incelemenizde fayda olabilir.
Yalnızlık tek başına kalmak değildir. Arzu duyduğunuz sosyal bağlarla, gerçekte kurabildiğiniz sosyal bağlar arasındaki mesafe ne kadar çok ise yalnızlık o kadar artar. Tek başınalık ise kendi ile kalabilme, kendi kendine mutlu olabilme yetisini geliştirmiş insanlarda bulunur.
Naçizane tavsiyem önce kendi kendinizi mutlu edin, kendinizden sıkılmayacak bir hale gelinceye kadar kendinizi geliştirmeyi deneyin. Sevdiğiniz, anlamlı bulduğunuz şeyleri yaparken illa yolda benzer ilgi ve isteklere sahip insanlarla tanışacaksınız.
Ülkemizde gerçekten sosyalleşmek oldukça zor ancak sosyalleşmek her insanın yemek yemek, su içmek gibi ihtiyacı. O yüzden ihtiyacını çektiğiniz şeye dönüşmeye çalışın insanlarında sizin gibi sosyalleşmekte zorlandığını düşünüp daha fazla iletişime açık olun, cesaretlendirin, merak edin, sorun, davet edin. hayatınızdaki her şey siz davranışlarınızı değistirdiğinizde zaman içerisinde değişir.