Birden sıkıntı basması, gece aklına olmadık bir şey takılması, onu çözemiyor gibi hissetmesi ama aslında hiçbir derdi, sorunu olmaması.
Diğer bir örnek ise gece rüya gibi bir şey görüyor, mesela bir TV kanalına çıkıyoruz ama hangi kanal diye düşünüyor ama bulamıyor, gerçekte böyle bir olay yok tabii, aşırı sıkıntı basıyor ve uyanıp evin içinde rahatlamak için gezinmeye başlıyor.
Bazen de nefes alamıyor gibi hissediyormuş.
Bana da yazın olmuştu buna benzer bir şey, iki ay yaşadım, ilaçsız geçti.
Nefes alamıyor gibi hissedip çok kötü şeyler yaşıyordum. İğrenç bir durum.
Anneannem ve 3 kızı da düzenli olarak psikiyatristlere uğruyor, yıllardır ilaç kullanıyorlar. Bu sefer anneme mi geldi? Çok üzücü buna şahit olmak.
Randevuya 16 gün var, o zamana kadar ne yapalım bilmiyoruz. Babam meditasyon, enerji gibi konularla ilgileniyor. Bir şeyler yapıyor annem için. Başka ne yapalım bilemedik.
Bi kere üzülme, vardır bunda da bi hayır.
İkincisi, annen 59 yaşındayken bu ülkede pandemi başladı, halk muazzam derecede korktu, korkutuldu. Annen o 59 yıl içinde daha kim bilir ne korkular ne gerilimler ne hastalıklar neler neler geçirdi, yani zihnen ve ruhen yorgun, belki en zayıf zamanına denk geldi bunlar. Evden çıkcaz mı çıkmıcaz mı hastalancaz mı ölcez mi nolcak ne bitcek endişeleri bence anenin bu hale gelmesinde en birinci sebeptir ve kim bilir daha ne dertleri vardır. Biraz iyimserlik biraz teslimiyetçilik biraz eldekinden hoşnutluk ve şükür hisleri üzerinden hareket etmek iyi gelir. Çünkü belli ki çok gerilmiş, çok gerilmiş. İyi düşüncelere ve iyi duygulara ihtiyacı var. Ve mümkünse lütfen güneşe çıksın ve biraz daha hareket etsin. İyi gelecektir.
Evet bazı psikolojik rahatsızlıklar genetik, özellikle şizofreni, duygu-durum bozuklukları bipolar vb kalıtımsal olabiliyor. Anksiyete de kalıtımsal bildiğim kadarıyla ama anksiyete bulaşıcı da aynı zamanda. Bir şizofreni hastasıyla sürekli birlikte yaşasak şizofreni belirtileri göstermeyiz çünkü algıdan kaynaklı bir bozukluk onların yaşadığı. Ama anksiyetede duygular bulaşıyor gerçekten, anksiyetesi olan insanlarla yaşadığınızda özellikle psikolojik sağlamlığınız da çok yüksek değilse belirtiler göstermeniz normal. Hatta bazı kuramcılar anksiyetenin anneden bebeğe empati yoluyla geçtiğini bile söylüyor. Yaşadığınız durumda psikologa gitmekten başka sağlam bir öneri aklıma gelmiyor, ama evcil hayvan sahiplenmek ve bir hobi/işle sürekli meşgul olmak benim anksiyetemi biraz hafifletmişti. Aklıma bunlar geldi.
Ne yapacağınıza dair bir cevabım yok ama başlıktaki soruya cevap vereyim.
Annemde depresyon tanısı konuldu ve ağır geçirdi. Doğrusu ağır geçirmiş. Ne zamandır ilaç kullanıyor. Bende ise ankisiyete tanısı konuldu 2014 senesinde.
Gittiğim psikiyatrist'e bunu sordum. Tartışma açık, doğum süreci, katılsal ve çocuğu büyütme tarzı ile tartışmalar epey mevcut diye cevapladı.
bir hobi/işle sürekli meşgul olmak +1
Anneniz icin geriatri psikiyatrisine bakin arastirirken. Ozellikle belirtiler birden ortaya ciktiysa yas ve norolojik tabloyla birlikte degerlendirilirse daha iyi olur.