Benzin çok pahalı olmasa sürekli kullanasım var. Sizde durumlar nedir?
Terapi gibi geliyor, sen ne diyosun.
Ayni ben...
Hayır, hiiiiç sevmiyorum :( sadece geniş ve boş yolda kullanmakla ok'im, gezmek, kampa fln gitmek için katlanabiliyorum. İşe veya toplu taşımayla gidebileceğim bir yere arabayla gitmiyorum.
Not: 32 yaşımda ehliyet aldım.
ben de aynı şekilde. boş boş araba kullanıyorum demeyeyim ama araba kullanmamı gerektiren şeylerden kaçmıyorum, hemen atlıyorum demek daha doğru olur.
trafik yoksa ilk 1-2 saat severim sonra sıkıcı olmaya başlıyor
Sakin bir sahil veya dağ yolu ise severim yolu da uzatırım hatta ama normal e5 trafiğinden ciddi anlamda nefret ediyorum.
istanbulda araba kullanmak genelde sinir katsayımı arşa çıkartır, özellikle şişli vb. trafiğin leş olduğu yerlerde çekilecek dert değil ama egede ve uzun yolda kullanmanın çok farklı bir güzelliği var, iyi bir playlistle aşırı beleş bir terapi gibi geliyor insan ruhuna.
trafikte ve bozuk lanet izmir yollarında kesinlikle hayır, daha bu sabah belediye everest gibi kasis koyduğu için arabanın tamponunu sürttüm, onun haricinde akıcı yollarda tempolu sürüşe bayılıyorum.
Istanbul'da sevmiyorum, stres katsayimi arttiriyor. Sehirlerarasi yollarda veya ege'de kullanmak terapi gibi geliyor gercekten de.
Hem de nasıl.. istanbulda trafiksiz saatlerde özellikle gece en sevdiğim şeylerden biri..
fakyoras +1.
geriliyorum trafikte.
ama gece+boş yol+müzik kombinasyonuyla şahane.
Her şekilde gerilip strese giriyorum. Ufak bir hatada sakatlık, ölüm, büyük maddi kayıp yaşıyorsun, neresini seveyim bunun?
güzel bir podcast veya radyo programı ile saatlerce sürebilirim. seneler önce samsuna bir bayram arefesinde 21 saatte gitmiştim. modern sabahlar podcastleri ile zerre sıkılmamıştım.
trafik durumu ve motivasyon önemli. sabah 7'de işe giderken ve trafik de varsa hiç sevmiyorum ancak tatile gidiyorsam ve yanımda arkadaşlarım varsa gayet iyi oluyor.
Evet seviyorum..
Bayılıyorum. 18 yaşından beri arabam var. Gittiğim hemen hemen bütün ülkelerde de araba kiralayıp binlerce km yaptım. Toplu taşımaya hayatta binemem, o özgürlük hissi bambaşka.
inanılmaz keyif alıyorum. termosa kahveyi doldurup güzel müzikle beraber kilometrelerce yol gidebilirim.
not: lüks araca binmiyorum, bir de öyle bir durum olsa keyfim 10'a katlanacak.
Bos yol kriterini saymazsak aracin modeli belirleyici oluyor. Su anki aracim inanilmaz keyifli, yolu uzatmaya calisiyorum. Ama bi onceki aracim kalas gibiydi. Pek keyif alamiyordum. Bir donem mini cooper kullanmistim, ki surus zevki acisindan benim icin bir numaradir.
Yani bos yolda arac kullanmak guzel bi sey tabii ama nasil bir arac oldugu cok onemli.
trafik haric hastasiyim.
altindaki araba cok onemli +1.
4 yıl önce ehliyet aldıktan sonra bir daha araba kullanmadım. Hiç içimden gelmiyor araba sürmek. Ehliyeti de bulunsun işte hazır boş zamanımdayım diye almıştım. Tamamen unuttum gibi hissediyorum ve o kadar gözümde büyüyor ki tekrar alışma süreci.
Arabada sağ ön koltukta olmayı çok severim mesela uzun yol yapayım biri sürerken ama o arabanın kontrolün altında olması hissi hoşuma gitmiyor. Başkası kontrol etsin mümkünse, ben yan koltukta keyfini çıkartayım yolun sağa sola bakarak, telefonla uğraşarak dshhsd
Yasaklar sebebiyle şehir içi ev-iş arası dışında kullanmadığım için binmek eziyet gibi geliyor. Bazen keşke biri sürse de yolcu koltuğunda gitsem diyorum.
Yoksa uzun yol yapmayı, manzaralı yolda gitmeyi, şiddetli yağmurda gitmeyi çok severim, dinlendirir, insanı yeniler.
Bence safi eziyet. Param olunca ilk işim şoför tutmak olacak.
Uzun yol seviyorum ben. hatta bayılıyorum etrafı izleye izleye yol almaktan, farklı coğrafyalardan geçmekten.
İstanbul başta olmak üzere, ankara ve izmirde sevmiyorum sürmeyi. balıkesir ve samsunda kullanmak çok güzel. doğu illerinde kuralsızlıktan dolayı ilginç enstantaneler yaşanabiliyor, ama fena değil. çanakkale ve edirne dream team. yaani, şehrinden şehrine değişiyor.
insanın canı bazen uzun yol çekiyor, çoğu kişinin zaman zaman hissettiği şeyler. gerçekten o karanlık boş yollarda araba sürmenin farklı bi tadı var.