Örneğin 100 liraya aldınız, 400-500 lira gibi bir fiyata satıyorsunuz. Ederi 200 lira ama bulunmayan bir mal.
satardım, arz/talep. ps5 mi?
Olaya maliyet kar olarak değil ederi açısından bakmak lazım. Ben 1.5 TL ye mal ettiğim ve buluşu tasarımı bana ait bir ürünü 10 TL den satıyorum mesela. Olaya yüksek kar olarak da bakmıyorum çünkü kendi sektörümde kimsenin daha önce akıl etmediği bir ürün çıkardım. Muadilleri 25 TL'den satılan ama tasarımıyla önplana çıkan bir ürün. 1.5 TL'ye mal etmek de kişisel başarım. 5 TL'ye versem piyasaya da zarar veririm. Aynı ürünü 4.5 TL'ye toptan verdiğim 50 müşterim var onlar da 15-20-25 tlye günde 30-400 adet arasında değişen şekilde satıyorlar ama hepsinin maliyetleri lokasyonları farklı. Olaya sadece fiyat açısından bakmak doğru değil yani.
serbest piyasa ve arz/talep terimleri "ben bu malı istediğim fiyata satarım kimse de bana karışamaz" demek değil. kavramsal olarak serbest piyasa ve dolandırıcılık hemen hemen aynı şeyler, sosyal hukuk devletleri bunun olmaması için tüketiciyi (yani halkı) koruyucu önlemler alıyor.
cevaba gelirsek, satmazdım.
Ederi 200 lira ise 250/300’e satarım.
200 liralık bir malı 500 liraya satmak dolandırıcılık değildir. Bir insanı dolandırmıyorsunuz burada. Mal sizin koyduğunuz fiyat bu, bu ürünü almayan da sağlığından falan olmayacak.
Peki etik mi? Benim gibi yetiştirilen biri için değil ama artık eski eskide kaldı değil mi. Her şey yeni.
Birkaç sene önce 2,5 liraya aldığım QNBFB hisse senetleri şu an 65,5 lira. Bir ara 100 lirayı görmüştü.
Ne yapayım. Fiyatı fahiş oldu mu diyeyim? Satmayayım mı?
eğer kritik/hayati bir ürün değilse, kaça satıldığı etik bir tartışmanın konusu olamaz.
diyelim ki yaldızlı bir kâse olsun. çok moda olmuş, yüff herkes instakramda yaldızlık kaseyle fotoğrafını koymak peşinde. 100 lira alışım var, ama piyasada da kalmamış. 500-600, 1000 artık ne denk gelirse. hatta açık artırmaya bile koyarım. günde 3 tane satarım vs.
bu neden dolandırıcılık ya da başka türlü bir etik değerlerin alaşağı edilmesi olsun ki?
*
bahsettiğimiz ürün un, süt, ve benzeri bir şeyse durum değişir.
@mirket örnek biraz saçma değil mi ? yatırım olarak alıp 1-2 yıl neyse beklediğin ve kaybetme ihtimali de olan bir yatırım ile, zarar söz konusu olmadan fahiş fiyata satmak aynı şey mi ?
soruna gelirsek öyle yapanlara ben çok pis küfür ediyorum ama alan olsa ben de üstüne satarım.
"ederi 200 ama bulunmayan mal" cümlesini anlamadım. Eğer bulunmadığı için 500 liraya alıcı bulabiliyorsa ederi 500 olur zaten. Ha dersen ki bu adil değil ben 200'e satayım, o zaman biri gelir 200'e alır, hemen 500 fiyat koyup başkasına satar, birisinin cebine 300 lira koymuş olursun. Yani bir anlamda zaten mecbursun piyasa değerine satmaya. Acil ihtiyaç ürünü değilse, insanların temel ihtiyaç anlamında zor duruma düşmesinden faydalanma durumu yoksa fahiş fiyat olarak düşünmem.
Alıcısı varsa 1 milyona da satarım.
@garavel
Söylemek istediğim şey, Serbest piyasada bir malın değeri arz ve talep eğrilerinin kesiştiği noktadır der Ekonomi 101 kitapları. Yani o fiyata alacak müşteri varsa fiyat fahiş değildir.
galatasaray'ın iki yıl evvelki şampiyonluk maç biletini (2 adetti) sözlükten 2000 tl'ye satmıştım. bin tl'ye açmıştım bir de ikisini (: baktım gördüm daha fazlasını veren var, güncellemiştim fiyatı. satana kadar bol küfür yemiştim, ama alıcısı çıktı illaki.
gerçi şimdi dönüp bakınca diyorum ki, pişmanım hakkaten. keşke 2 bin 500'e satsaymışım...