Hayır:)
Tam tersi, biriyle birkaç günden fazla aynı evin içinde olunca kafayı yiyorum.
covid var herkes sıkıntıda diye kendimi teselli ediyorum, ama bi arkadaşım geldi misafirliğe, daraldım bi an önce gitsin istedim içimden :D
hayatimin uzun bir doneminde yalniz yasadim cok da memnundum. yalniz kisacik bir donem (ayrilik acisi cekerken) bu yalnizliktan bunalip cok da ardini arkasini dusunmeden cok fazla tanimadigim biriyle eve ciktim. birkac ay sonra borclari takip 2 kisi kirasini ancak karsilayabildigimiz evde beni tek basima birakip gidince kasindigimi anladim. guzel bir kazik yiyip yalniz yasamanin mutluluguna geri dondum. hos o olaylardan kisa bi sure sonra esimle tanistim, birlikte yasamaya basladik, simdi evliyiz. yani sirf aman evde bi insan daha olsun diye kimseyle eve cikma. sevdigin kisiyle yasamiyorsan yalniz yasamak buyuk bi nimettir. kedi, kopek ya da en olmadi saksi cicekleri edin, epey ise yariyor.
Ben daha gençken yalnızlığı seviyordum. Çok konforlu ve rahat hissediyordum. Ama şu karantine dönemiyle birlikte aşırı yalnızlıktan çok bunaldım ve yalnızlıktan çok da hoşlanmadığımı fark ettim. Arkadaşlarım da benim gibi yalnız yaşayan kişiler, o yüzden bol bol görüntülü konuşup bir nebze olsa yalnızlığımız giderdik ama aynı eve çıkmayı hiç düşünmedik :)
Ev arkadaşlığı daha büyük yalnızlık. O nedenle eğer sevgilin eşin yoksa, yalnız yaşamak çok daha iyi amaaa.. aslında en güzeli part time eş :)
Hayır olmuyor. -du. Sonra sabah akşam birlikte zaman geçirmekten delice keyif aldığım birine denk geldim. Ondan beridir evde tek başına kalmak rahatsız etmeye başladı. Şu an geçici bir süre aile evine döndüm mesela. Yalnız kalmamak için.