Siz başlıktaki hangi taraftasınız bu konuda? Yiyip içeceğini düşünmekle ve yiyip içmekle bu kadar vakit geçiren kaç kişiyiz merak ediyorum. Bir de günde kaç öğün yiyorsunuz ve özellikle akşam yemeklerinde kaç çeşit yiyorsunuz? Özellikle pandemi dönemindeki yeme içme alışkanlıklarınıza dair her şeyi yazabilirsiniz.
Hocam benim şöyle bir yöntemim var
Sabah uyanınca;
sigara , kahve , elma
gün içinde tek öğün;
kremalı,mısırlı makarna.Tavuk göüğüsü kızartma.Yanında yarım göbek salata
bir de akşamları meyve yiyorum.
vücut kitle indeksim normal seviyede 21-22 gidip geliyor.3 günde bir yemek yapıyorum hep aynı yemeği yaptığım için artık ütopik derecede hızlandım.Tavuk üçüncü gün biraz sapıtıyor ama sorun yaşamıyorum.
hayat güzel ya ölene kadar hep bunları yiyebilirim.
Yemek için yaşayanlara yaz beni. Çünkü yemek <3
Kendimi iyi hissetmek, sevindirici bir şeyi kutlamak, birini teselli etmek, birinin gönlünü almak gibi şeyler için aklıma gelen ilk (hatta tek) şey güzeeell bir yemektir. Sevdiğim bir yemeği/tatlıyı düşününce bile mutlu olurum. Şanslıyım ki kilo sorunum yok.
Akşam tek çeşit yemek yerim. Hafta sonu mümkünse if yaparım. Çalışmaya devam ettiğim için yeme alışkanlığım ve düzenim koronadan etkilenmedi.
Edit: genellikle sağlıklı beslenirim.
Yemek için yaşamamak , yaşamak için az yemek.
Sabah kahvaltısını biraz geç yaptığımda öğlene de gerek kalmıyor. Sadece akşam yetiyor ve o zaman iki çeşit, bazen bir kase çorba bile yetiyor.
Yaşamak için yiyen taraftayım. Diğer taraf bana itici geliyor. Virüs nedeniyle artan tüketimi de kontrol altına aldım. Marketten aldığım şeyleri farklı günlerde yemeye çalışıyorum. Diyelim marketten cips ve kek aldım. Cipsi bugün yediysem keki yarın yerim. İkisini aynı gün yemem. Küçük şeyler gibi görünebilir ama kontrolü sağlamak için önemli.
Yemek yemek tam bir vakit kaybı benim gözümde yaşamak için yiyip kalkarım.
Aynaya baktığımda mı daha mutluyum, yemek yediğimde mi? benim için ilki. o yüz
den 2 öğün yiyorum uzun yıllardır. bu dönemde de değişmedi, fakat boş kalınca değişik tarifler deneyerek yine aynı düzende devam ediyorum.
yaşamak için yerim. 43 kiloyum.
2 öğün yiyorum.
Öğlen 12.30’da peynir, zeytin, haşlanmış yumurta, maydanoz, salatalık, yarım porsiyon meyve, çay.
Akşam 18.30-19.00 gibi de bir çeşit maksimum iki çeşit yemek.
Uzun süredir yaşamak için yiyorum.
Tam ortasındayım. Dengeyi iyi korurum. Sevdiğim bir yemeği yemek beni deli gibi mutlu edebilir. Aşırıya kaçtığım zamanlar da olur ama sonrasında daha az yiyerek dengeyi sağlamaya çalışırım. Ne de olsa bir tane bedenim var, sağlıklı beslenme noktasında çok hassasım valla. Fast food neredeyse hiç tuketmiyorum. Beğendiğim şeyleri evde yapmayı da çok severim. Hayatımda hiç yemeğe bağımlı biri de olmadım. Tamamen o anki ruh halime, tokluk açlık durumuma bağlı olarak mutfakta çok kalabiliyorum.
ya ben çok az yemek yiyip hiçbir şeyi beğenmeyerek annemi çıldırtan bir çocuktum ama şu son birkaç yılda yemekten aldığım haz müthiş arttı ve daha önce hiç yemediğim birçok şeyi iştahla yemeye başladım. (zeytin, peynir, fasulye, bulgur, patlıcan, lahana, kavun karpuz, portakal vs. diye uzayıp gidiyor liste) brokolisiz, enginarsız geçen yıllarıma lanet ediyorum örneğin. :)
fakat yaşamak için yeme tarafından bir türlü diğer tarafa geçemedim. yani asla senin gibi sürekli ne yesem, hele ne yemek yapsam filan diye düşünüp saatlerimi mutfakta harcayamam. yediğim 10 öğünün sekizinde temel motivasyon "şu açlığı bastırıp işime gücüme bakayım". o yüzden günde 2, 3 öğün yiyorum.
sabah kahvaltı fix., öğlen favori makarna, bazen başka şeyler ya da varsa sulu yemek. akşam yemeklerini de mümkünse daha hafif şeylerle (turşu, yoğurt, kuruyemiş vs.) geçiştirmeye çalışıyorum. arada gece 1'de donmuş börek ısıtıp yediğim filan da oluyor tabii ama çoğunlukla diğer şekilde.
Ben de sizdenim. Bir yemeği yerken sonraki yiyeceğim yemegi dusunurum. Hatta su an biten kola stogumu yarin yenilemeyi dusunuyor ama disari cikmaya korkuyorum. keske istahim kesilse de yasamak icin yesem.