zorunlu olmayan tüm görüşmeler telefon, zoom, facetime vs. aracılığıyla. yanyana oturup konuşmak gibi olmuyor elbette fakat sağlıktan önemli değil.
buluşmuyoruz.
buluşmuyorum, ocak ayından beri hiç bir arkadaşımla fiziki olarak görüşmedim. ancak internet üzerinden.
dün sözlükte okumuştum istanbul'da en yakın yoğun bakım için tuzlayı gösteriyolar diye. bence bu bile yeterli buluşmamam için.
Kış ayları dışında;
sadece açık havada, yönetmen sandalyesi atıp oturmaca şeklinde.
Temas yok, karşılıklı ikram yok, herkes getirdiğini yer içer vb.
görüştüğüm arkadaş sayısı ikiye düştü. onlarla da sadece parka bahçeye sandalye götürmeli ya da boş bir kafe bulursak dışarı oturmalı görüşüyorum. eve gelip gitmeler komple bitti.
Covid olmadan önce açık havada sosyal mesafeli görüşüyordum, covid olduktan sonra kimse ile görüşmüyorum hatta bundan sonra arkadaşsız kalacağımı bilsem bile görüşeceğimi sanmıyorum bu illet geçene kadar. Benim yaşadıklarımı anam babam yaşasın istemiyorum.
Park bahçede buluşuyoruz. Annem babamin evden çıkmayacağını bilsem kimse ile buluşmam ama onlar benden çok dışarı çıktığı için açıkçası ilk zamanlardaki kadar dikkat ed(e)miyorum. Herkes bireysel olarak kendisine dikkat ediyor şimdi maalesef:/
bulusmuyorum. bulusursam da o bulusmalar 1 kişiyi geçmiyor. öyle kalabalık arkadas grubuyla bir araya gelmemeye dikkat ediyorum.
Yakınımda oturan arkadaşlarla sahilde buluşuyoruz. Zaten yürüyerek gidiyoruz, uzak oturuyoruz. Ama bunu ayda bir falan yapmışızdır çok sık değil. Kışın görüşmeyeceğim heralde.
Tek yasadigim halde gorusmuyorum kimseyle.
Ailemde cok agir vakalar oldu. Gozum yemiyor kimseyle temasa girmeyi.