Fakat günlerim o kadar boş geçiyor ki şu sıralar, nereden başlayıp nasıl toparlayacağımı da bilemiyorum. Hayallerim, planlarım, kafamda birkaç proje var beni heyecanlandıran ama bu miskinlikle kalem oynatamaz haldeyim.
Uyku düzenim bozulmuştu. Bugün erken kalktım ama bir türlü başlayamadım çalışmaya. Kitapları masaya koydum, haber özetleri dinledim youtube'ta, kanzuk-alex meselesini okudum... derken saat oldu 16.12...
İnsanları görüyorum yoga yapıyorlar vs. Ben kendimde öyle bir enerji bulamıyorum. Sürekli evde olmanın etkisi sanırım bu da. Bir kafeye gitsem çalışsam hem masraf hem gereksiz yere riske gireceğim.
Aranızda bu durumu yaşayıp çözüm bulan var mı?
Nasıl çözüm buldunuz?
İşin yerine sevdiklerine, sevdiğin şeylere odaklansan?
@antihero, fakat hayatımı değiştirmek için de bu zamanı iyi kullanmam çalışmam gerekiyor. Bu bir yılı çok iyi kullanmam gerek...
Anladım. Şöyle yapabilirsin o halde. Kendine üç beş gün zaman tanı. O sırada planlamanı yap. Mesela de ki pazartesiden sonra bu plana uyacağım. Artık miskinlik yok. Psikolojik olarak hazırla kendini yani. Plan haricinde işin başına oturma. Ama belirkediğin gün gelince de plana harfiyen uy.
senelerce planlı yaşamaya alıştığın için şu an onun sorununu yaşıyorsun gibi. bence de bir program yaparsan kendine daha çabuk uyum sağlayabilirsin. örneğin 8de kalkıp 9a kadar yoga, sonrasında duş ve işe başlama gibi gibi