Benim 4.5 yaşında bir oğlum var ensafalit gecirdi 1.5 sene önce ve o süreçten so Ra ancak bir kaç aydır yasitlarini fiziksel hareket vs olarak yakaladı. ( Zihinsel sıkıntısı yok). Daha ilk vaka olduğu gün kresten eve aldık ve hala evde bizimle. Bu süreçte babası da çoğunlukla online çalıştı, ben öğretmenim zaten evdeydim ama artık yavaş yavaş dönüyoruz ofise/ okula. Şimdi kreşi 2 ay kadar bahçede eğitime devam edecek ( kapalı alanda olmadığını özellikle belirtmek istedim) sınıfı 7 kişi güvenlik önlemleri yüksek, kontrolleri sıkı bir yer ama yine de şu surecte icime sinmeyen şeyler var. Biz aylardır bu çocuğu koruyoruz ancak çok çok çok tenha bir yer olursa dışarı çıkardık eve misafir almadık biz gitmedik, ananesini bile gormedik, daha marketin kapısından girmedi vs vs. çocuk artık evde duz duvara tırmanıyor dün ogretmeninin sesini duydu gözleri parladı okulu özlemedim diyor ama kim ozledi ki :)
Eşime kalırsa artık kreşe kısıtlı süre ile olsa da dönmeli. Bana kalırsa ben uzaktan çalıştığım sürece evde kalsın ben de ise gidersem o zaman mecburen başlar. Annem, babam, teyzeleri vs herkes çocuk çok bunaldi sosyal hayattan çok uzaklaştı, delirteceksin çocuğu başlat artik iki insan görsün modunda. Babası da aynı fikirde diyebilirim tam zamanlı başlayıp kapalı sınıf ortamına girecegine hazır bahcedelerken biraz alışsın diyor.
Benim şu tabloda görmediğim ne? Siz hepiniz ben tek modu hakim şuan. Doktorumuzla da konuştuk ekstra bir riski olmadığını her çocuk kadar riskli olduğunu söylüyor. Ben mi delirdim acaba? Bir yanım gitsin ikinizde azıcık nefes alın diyor ( çocuğun tek arkadaşı biziz) bir yanim ya çocuğa bulasirsa bu vicdan azabını nasıl yok edersin diyor? Eşim beni kendimi düşünmekle suçluyor sırf sen ayrilamiyorsun diye çocuğa yazık ediyorsun diyor.
Ne yapayım ben bir fikriniz var mı?
"Eşim beni kendimi düşünmekle suçluyor sırf sen ayrilamiyorsun diye çocuğa yazık ediyorsun diyor."
Eşiniz bu şekilde şikayet ettiğine göre ve benim de yazdıklarınızdan anladığıma göre çok fazla korumacı davranıyorsunuz. Bu şekilde çocuğa bugün olmasa da ileride böyle davranmanızın zararlarını görürsünüz. Yaşadığınız tedirginliği aşmanız lazım. Kreşe ilk gittiğinde illa yarım gün/tam gün kalmasına gerek yok. İki-üç saat kalabilir. Okul sorun çıkarmazsa uzaktan izleyip, içinizi rahatlatabilirsiniz. Duruma göre yarım gün ya da tam gün gitmeye başlar. Hem havalar soğumadan, bahçede zaman geçirmesi iyi olacaktır. En azından havalar iyiyken keyfini çıkarır, soğuklarda girmez ya da daha az gider.
"Annem, babam, teyzeleri vs herkes çocuk çok bunaldi sosyal hayattan çok uzaklaştı, delirteceksin çocuğu başlat artik iki insan görsün modunda."
Hem eşinizin, hem çevrenizin tavrına bakılırsa siz çocuğa böyle aşırı korumacı davranırken cidden abartmışsınız. Bana biraz kendinizi unutmuşsunuz gibi geldi. Çocuk kreşe gidince biraz kendinize zaman ayırsanız size de iyi gelecektir.
@goodmorningteacher çok korumaciyim özellikle hastalandiktan sonra daha da beter hale geldim. Uzun süre depresan tedavisi ve terapi de aldım her şey yolundaydi. Kovidle birlikte tüm duygularım tetiklendi kendimi kontrol edemez hale geldim.
Aslında oğlum önceden gittiği kreşe devam edecek ortam öğretmen vs her şey aynı ama benim kafam aynı değil sorun bende. Kendime ayiracagim zaman için bile pişmanlık duyuyorum sanki onu terk etmişim gibi hissediyorum. Terapiye dönme zamanım gelmiste geçiyor.
Benim bu tabloda göremedigim ne diye sorduktan sonra, doktorun cocugunuz icin herhangi bir risk olmadigini belirttigini söylüyorsunuz.
En basit olarak göremediginiz bu olabilir mi? Hali hazirda cocuklar Covid sebebiyle risk altinda görülmezken ve doktorunuz da benzer bir telkinde bulunmusken, ve diger herkeste bu konuda hemfikirken, siz bu durumda fazla hassas davraniyorsunuz, bunu anlamis olmaniz gerekiyor aslinda.
@uzun kulaklı yalnız tavşan
Bence kısa süreli olarak başlayabilirsiniz. Doğrusu yaşadığınız yerdeki hasta sayısını bilmediğim için pek bir şey diyemiyorum. Yerinizde olsam çocuğu kısa zamanlı kreşe verirdim. Hatta öğretmenden izin alıp, bahçede uzaktan izlerdim.
Yukarıda çocuklar için risk olmadığı yazılmış. Ama bu yanlış. Korona çocuklar için de risk taşıyor. Sadece hastalığın ağır ve ölümle sonuçlanan hastalar çok, çok az. Bu açıdan siz evde çocuk için küçük bir çanta hazırlayabilirsiniz. Islak mendil, dezentektan, yedek maske yanında bulundursa ve bilinçlense iyi olur. 4.5 yaş bunları anlayamaması için hiçte küçük değil. Hem sizin içinizde rahat etmiş olur.
Ben geçtiğimiz haftalarda covid şüphesini yaşadım ve ömrümden ömür gitti, hiç bi şey için o şüpheyi tekrar yaşamaya değmez bence, imkanınız varsa en azından siz işe dönene kadar göndermemek çok da abartılacak bir durum değil bence, evet çok zor bir durum ama herkes için zor, maske ile dışarda olmak da zor, sevdiklerinden uzak olmak da ama o şüpheyi yaşamak da zor.
Öncelikle belirteyim çocuğum yok belki onun için bana kolay gözüküyordur bir şey diyemeyeceğim ama çocukların şartlara uyum sağlamalarının yetişkinlerden daha kolay olacağını düşünüyorum başından beri.
Normalde aşırı korumacı anneler hiç hoşuma gitmez, sarmaşık anne kavramından hiç hoşlanmam ama bu yaşadığımız günler normal günler değil, ben hayata bi süre ara vermenin çok abartıldığını düşünüyorum, zaten bir süre daha bildiğimiz hayatı yaşayamayacağımız ortada, ha başka seçenek olmaz, o zaman mecburen gönderirsiniz ama sizin durumda bir süre daha idare edilebilir gibi.
cocugunuz gun gectikce buyuyor. her saniye cocuklugundan bir sure daha uzaklasiyor. bu pandemi boyle surup giderse anladigim kadariyla sizden baska cocukluk arkadasi olmayacak. bu size mantikli geliyor mu?
temkinli olmak super bir sey. pimpirikli ve kaygili olmak degil.