EDİT: Dikiz aynasından baktığımda alttaki bazı yorum sahiplerini görüyorum. Sorumu sorarken bu durumdan bahsetmiştim. Bahsettiğim yolun adını vereyim. Habipler-Kemerburgaz arası Pirinççi köy yolu. Bu durumlarda şöyle düşünüyorum. Yol yapmak bir mühendislik işidir. Bunu yapan mühendisler buradaki eğimi, yolun genişliğini, virajları v.s. v.s. hesaba katarak yolun ortalama 30 KM hıza müsait olduğuna karar vermiş ve bunu levhalara uygulamışlar. Bu sınırları zorlamanın anormal olduğu, kazaya sebebiyet vereceği kanaatiyle sürüş yapıyorum. Dünyanın her yerinde bunun küfür yeme sebebi olduğu, temayüllere uyum, kuralcılık, pasif agresif ithamı v.s. İşte tam bu yaklaşımları sormaya çalışıyordum. Anomi dediğim şey tam da budur işte.
yok hocam. psikolağa gitmesi gereken siz değilsiniz, size selektör yapanlar. sanırım yeni çocuklu olduğu için fazla dikkatlisiniz. onlar geçip gitsinler siz 50-60 la devam edin. normal sizsiniz onlar anormal. selamlar.
Genel olarak sosyalleşme, insanların size baktığını düşünme gibi durumlar varsa sosyal anksiyeteniz olabilir. Bahsettiğiniz şehrin yaşattığı kaos ve stres olabilir. O şekilde arama motorunda bakarsınız.
Benzer durumdan dolayı ev ve iş arasında eğer yapabiliyorsam stressiz bir şekilde gitmeyi tercih ediyorum, araba kesin kullanmıyorum. İşyeri ile konuşup 1 saat erken gelip 1 saat erken çıkma durumunu deneyebilirsiniz. Kısaca stres yapan ortamdan uzaklaşma yollarını arayıp derim imkanınız varsa.
Hafta sonu araba kullanacaksanız çok erken çıkıp, erken dönebilirsiniz. Akşam çıkacaksanız yakın yerlere yürüyerek gidersiniz. Stres kaynaklarını uzak tutmak için, İstanbul'da çok mümkün olmasa da bu tür yolları mutlaka araştırın, amaç kalabalığın az olduğu zamanlara denk gelmek, trafikten uzak durulabiliyorsa uzak durmak. Lokal yerlerde takılmak, kalabalık saatlerde çıkmamak.
Ayrıca üç günlük dünya, önemli olan psikolojim şeklinde kimseye bulaşmamaya çalışın.
Kurallarla temayüller çakışınca temayülleri tercih edersen yorulmazsın bu kadar. Kural nazisi olmayın bu kadar.
haklısınız. Her günümü bu şekilde geçiriyorum. en güzel şey bile etraftaki insanların etkisiyle, diğer şartlarla (yol/ulaşım/kalabalık) çileye dönüyor.
26 yaşındayım doğma büyüme İstanbulluyum, çok uzundur böyle hissediyorum. Eşimin de durumu tam olarak böyle midir bilemem ama artık çok yorulduğumuz için pandemi öncesi sadece haftada bir iki kere yemeğe gider evlere dağılırdık. Çekilecek çile değil İstanbul.
ben turkiye'de degilim ve her ziyaretimde bahsettiginiz gibi hisseidyorum. ailem (ozellikle annem babam, malum yaslilar) icin endiseliyim.
"Bölünmemiş çift şerit yolda 30 km hızla dünyanın neresine giderseniz gidin selektör korna yersiniz." kesinlikle yanlis ve insanimiz bu kafa yapisina sahip oldugu icin, daha da kotusu herkesi kendi gibi sandigi icin bu kadar geri kalmis durumdayiz.
Pasif agresif sürüş yapıyorsun. Korna yemen normal.