28 yaşında eşşek kadar insanım ama hulyalı hayallere takılı kaldım.1 saat sonra toplantıya giricem ama ben ergenliğimdeki teoman şarkıları dinleyim söylüyorum.
2020de değilde 2010da gibiyim. Gerçeklikten kopmak beni korkutuyor ama bir yandan da mutlu ediyor.Hayatımın tamamen değişeceği bir döneme gireceğim,medeni durum, iş, yaşanılan yer vs. sanırım kendimce kaçış mekanizması oluşturdum. Ya da geçmişimdeki bir arkadaşımla görüştük onun etkisi. bilemiyorum.
Daha önce bunu yaşayan oldu mu ? Ne yaptınız eğer yaşadıysanız ?
28 yaş veya 38 yaş veya 48 yaş eşşek kadar oldum yaşı değil. 28 hele hiç değil. Her yaşta insan zayıf olabilir, düşük olabilir. Kendine o kadar ulvi sorumluluklar yükleme.
Senin yaşadıkların da geçer yakında, korkma. Yazdıklarından bildiğim kadarıyla hayatında bir düzen oluşturmaya çalışıyordun sanki. Olur böyle yorgunluklar.
Konfor alanına geri dönmek istiyorsunuz sanırım. O kimsenin doğru dürüst sorumluluk sahibi olmadığı, vur patlasın çal oynasın dediğimiz üniversite dönemlerine. O dönemlerde sorumlulukların olmaması bizi de daha da rahat kılıyor benceZ
Kendiniz söylemişsiniz yeni bir dönüm noktasındaymışsınız, evlilik, yeni ev, taşınmak vs bunlar hep sorumluluk ve çaba isteyen şeyler. Belki korktunuz belki yüklerden çekindiniz ondan en rahat döneme geri dönme isteği duyuyorsunuz.
Şarkılar anıları yeniden yaşatır gibi de oluyor zaten, şarkılara sarılmışsınız.
Büyüyoruz... Bundan kaçış yok.
(Yorumum doğru mı bilmem, anlattıklarınızdan ve kendimden yola çıktım.)
28 yaş eşşek kadar oldum yaşı değil +1
Benim de oluyor böyle dönemlerim. Geçici bir süreç bu genelde. Her şeyi olağan akışına bırakın. Yapmak istediğiniz şeyleri yapın.