ben control freak bi insandım, günlük görevlerimi sabahtan ajandaya yazar, en kötü o akşam son saate kadar bitirirdim; yazdıysam biticek çünkü. yok anacım, mevcut işimde ertesi güne iş sarkmadan gün bitiremiyorum. bu da beni strese sokuyor, verimsiz çalışmış hissediyorum. 1 seneyi geçti ve biraz alıştım, o yüzden anlık krize girmiyorum ama sürekli böyle olması canımı sıkıyor.
bu arada yaptığım işte başarılıyım, hatta kendimden beklemediğim kadar verimli de çalışmaya başladım ama sürekli bir şeyleri yetiştirmeye çalışmak yoruyor çok.
normal bir mesai günü benim gibi olup da bununla yaşamaya alışmış birileri varsa ortaya çıksa da beraber sövsek şu kapitalist düzene, azıcık rahatlarız.
ne iş yapıyon bro...
@ankarakecisi, standart bir beyaz yakalıyım abi, öyle dünyayı kurtaracak bişey de yapmıyorum ki vicdani bir haz falan duyayım.
Bizde gündem çok değişiyor. Sabah bir plan yapsam, "çok acil şu saate kadar bitmesi lazım öncelik verelim" dediğim işin arasına gün içinde o kadar "daha acil" iş girebiliyor ki o ilk acil iş birkaç gün hatta hafta ertelenebiliyor. Bazen çok sıkışık oluyor, bazen yatışta oluyorum, tempo da değişiyor. İşimin dinamikliğini seviyorum:)
2 aydır ilk defa iş geldi bütün gün dizi izliyorum evde normal vakitlerde.
hocam ücretini almadığı halde fazla mesai yapma durumuna gelmedikçe bir sorun yok.
siz neredeyse %100 kapasite ile boş bir an geçirmeden çalışıyorsunuz. arada kaytarırsanız hem kendiniz daha iyi hissedersiniz hem veriminiz artar bana kalırsa. kaytarmaya çalışın biraz...
ben 4 seneye yakın sizin bu modda bir saniye kaytaracak vakit bulamadan üstüne ücret almadan fazla mesaili şekilde çalıştım. işim öyle bir işti ki, sabah ajamdama yazdığım şeylere başlamaya (araya giren acil işler sebebiyle) neredeyse saat akşam 5 olunca başladığım zamanlar olmuştur.
şimdi ise daha düşük yoğunluklu, daha zaman baskısı olmayan bir işe geçtim. çok zorlarsam günümün tamamını kaytararak geçirebilirim. sadece mail üzerinen iş takip edip "kasmadan" tüm işlerimi yetiştirebiliyorum.
@ala09, mesai ücreti ödenmiyor bize, o yüzden ben razı olmadığım sürece hiçbir güç beni mesaiye bıraktıramıyor. mesai kırmızı çizgimdir, ekipteki herkesten isterler benden istemezler. o konuda çok ezdirmedim kendimi neyse ki. gel gör ki iş benim sorumluluğumda ve o işi o gün bitirmem gerekiyorsa mesaiye kalıyorum. ama böyle yorulduğum günlerde kalmamayı seçiyorum genelde.
kaytarsam kaytarırım, hele ki evden çalıştığım şu sürede kimsenin ruhu da duymaz. ama şimdi kaytarsam o işi yarın yapmam gerekicek. zaman boşluğum olsa bugün yatıyım diycem ama yarınki normal iş bile yetişmiyorken bugününkünü yarına bırakamıyorum.
4 yıl çok uzunmuş sizinki, ben o kadar dayanamam sanırım :/
Hoşgeldin belliydi tatilde olduğun. Benim de son günler haftaya başlıyorum ve deli gibi bir tempo bekliyorum.
Zaten pandemi boyunca hep böyle çalıştım ama eminim bir anda emecek bütün mutluluğu.
@ozdek, millet pandemide doğru düzgün çalışmadı, biz kadersizlere reva mıydı...
gerçi böyle diyince de "millet işinden gücünden oldu utan söylediğinden" diyor herkes. tamam işsiz kalmayalım da, suyumuz da çıkmasa hani...
bu ben.
devlette de çalıştım, özelde de, kendi işimin de patronu oldum o yüzden sordum. işe + pozisyona + coğrafyaya göre değişiyor stres. bunları yazabilirsen belki ben belki diğer insanlar daha yardımcı olabilir deyu yazdım.
degisiyor. eger isin baslarindaysak sabah sekizde baslar aksam 11-12 bazen 9 bazen 10, ama sekiotuzdan once bittigi gorulmemis :)
kaba bitip inceye gecince isler rahatliyorum
6 da imalat bitiyor.gidiyom ofise metrajsa metraj islecek varsa isliyorum.1-1.5 saate bitiyor.7-7.5 ta evdeyim. ve bu bana acayip luks geliyor. bu arada cumartesi pazar calisiyoruz.
Bir çalışan tatilde, biri de hastalik izninde. Üstüne projenin testleri var, bir de onun normal satin alma yonetimleri var... Kisacasi yogunum, 7 civari cikiyorum isten. Az kaldi Eylül'de 2 hafta tatildeyim onu bekliyorum.
Tek çalışıyorum, benim de mesai günüm böyle ve alışamadım. Üstüne korona zamanı evden çalışıyoruz diye çalışanların performansları çok sıkı denetleniyor ve sürekli bunun raporlamasını yapmam gerekiyor. Sonrasında diğer çalışanlarla çıkan tartışmalarla uğraşıyorum. İnsanlardan kendimi tamamen soyutlasam keşke.
9 aydır sıfır iş, oturuyoruz
sadece şöyle özetleyeyim. molam yok. kahvaltı ve öğle yemeğimi bile masada yiyorum. sabah 9.30 akşam 18.00 bilgisayara bakıyorum.
not: 3 yıldır böyle.
Temmuza kadar ben de aşırı yoğundum ama tatil sezonunun başlamasıyla beraber 1.5 aydır resmen boştayız. İş hiç bir zaman bitmez, kendini bu kadar yıpratma. Senin amacın işin bitmesi değil, verilen mesai saatlerini çalışarak geçirmek. İşin bitmesi ya da yetişmesi işverenin derdi. 1 kadın 9 ayda çocuk yapıyorsa 3 kadın 3 ayda çocuk yapamaz yani.
türkiyede özel sektörde çalışma süreleri çok çok uzun.
gelişmiş ülkelere kıyasla çok çalısıyoruz
yoğunluk ise özel sektöre çoğunlukla çok fazla.
çalışana olan baskıdan bahsetmiyorum bile.
kamuda çalışanların durumu nispeten daha iyi
bu kadar fazla ve yogun çalışmayı övenler genelde patronlar, patron yalakaları veya işkolikler oluyor. toplumun az kısmı böyle ama sesleri çok çıkıyor.
bence türkiyede sol bu konuya eğilmeli.
çalışanlar arasında bu denli fark olması normal değil.
çok fakir insanlar feodal düzende bir şekilde ayakta kalıyor ancak tek bel bağladığı şey maaşı olan beyaz yakalı için durum kötü ancak görmezden geliniyor.