Daha önce babasıyla iş yapanlar yapma etme demişlerdi ancak yapmış bulunduk. İş kaynaklı tartışmaların büyüyüp ailevi ilişkiye zarar vermesinden endişeleniyorum.
Ailemle yaşıyorum, gün sonunda aynı eve giriyoruz.
Siz bu durumları nasıl idare ediyorsunuz?
1,5 sene kadar ortak iş yaptık. Hoşuna gidiyodu onun genel olarak, daha çok vakit geçiriyoruz diyordu. Kavga vs ille oluyor ama normal başka konudan da olabilecek şekilde, bir şekilde uzamıyor bitiyor eninde sonunda. Çok büyütmeyeceksiniz anlaşmazlık olduğu zaman. Ben elimi çekiyorum sen komple ilgilen falan diyordu kızınca, siniri yatışınca birlikte devam ediyorduk.
1,5 sene sonra ne oldu peki? Nasıl sonlandı ortaklık?
bi arkadaşım aynı durumda. senelerdir düzelir diye bekliyor. araları açıldı. işi bırakmayı düşünüyor.
Babamla ortak çalışıyoruz. Orange Country Choppers'taki baba-oğul gibiyiz. Zaman zaman birbirimizi atölyeden kovduğumuz, restlerin, siktirlerin havada uçuştuğu kavgalar ediyoruz. En şiddetli kavgalardan sonra bile normal tansiyona dönmemiz max 1 gün sürüyor.
Yaşlandı, bazı şeylere kafası basmamaya başladı. Hafızası tekliyor. İdare ederek, taktiksel yaklaşarak kavgaları önlüyorum büyük oranda. Yani aslında benim sorumluluğumda olmayan bir takım şeylerle daha fazla ilgilenmek zorunda kalıyorum. Başkasıyla ortak çalışsam zerre uğraşmam. Nerelerde hata yapabileceğini, neleri gözden kaçırabileceğini önceden tahmin ederek problemleri önlüyorum. Ama iş tartışmaya, kavgaya gelirse hiç eyvallahım olmaz. Profesyonel fikrimden taviz vermem.
Babamla asla çalışamam. Yabancı biriyle ortak olmaktan farkı yok. İşe, ticarete, paraya bakışınız örtüşüyorsa çalışabilirsiniz. Başka türlü olmaz.
Bir dönem çalıştık. Karışma durumu söz konusu oluyor haliyle sıkıcı da olabiliyor ama her zaman arkamı topladı. Yanlışlarımı kapattı, beni hep idare etti.
Keşke hep birlikte çalışsaydık :)
Ben işi kurdum babam benimle çalışıyor. Baştan aşağı herşey problem. Atsan atılmaz satsan satılmaz. Önce sürekli kontrolüm altında tutmaya çalıştım, neyi nasıl yapması gerektiğini defalarca anlattım. Ama bir kulağından girdi öbüründen çıktı. Çok streslendim. Sonra kendi haline bıraktım. O istediği şekilde çalışınca yapılan iş beni mutlu etmemeye başladı. Senelerdir hayalini kurduğum işi elde ettim ama sağolsun babam içine etti. Gelme artık desem gidecek yeri yok. Oyalanacağı baska bir yer açsam bu sefer oranın da sorumluluğunu ben üstleneceğim, yine stres. Business böyle birşeyi kabul etmez arkadaslar. Babadan eleman olmaz. Patron baba olursa, zaten dışardaki patronların dersini nasıl çekiyorsan babanınkini de çekeceksin lamı cimi yok.