Günlerdir ruh gibiyim. O kadar çok işim birikti ki. Telefonları açmıyorum. İnsanlarala görüşmek istemiyorum. Ölü gibiyim. Birileri hayatımda olduğu zamanlar çok daha canlı oluyorum ama olmuyor işte. Nasıl bi çare bulabilirim? Yaşam koçu tarzı bişeyler bu gibi durumlar için mi var?
Klişe gelebilir ama biraz içe çekilip kendini dinle. Kendi motiveni kendin yarat, başkasında birşey arama.
superfluid
Iyi bir insansanız korona olmasaydı sizinle görüşürdüm. Yalnızlık modern zamanların ilginç bir problemi aslında. Herkes yalnızlık çekiyor, çok ilginç değil mi? Sen de yalnızsın ben de yalnızım o zaman birlikte olalım demiyor kimse.
howfaristhesky
1