sosyal hayvan oldugumuzdan yola cikarak birilerine ihtiyac duyuyor olmamiz (insanlar arasindaki is bolumunu bunun disinda tutuyorum, duygusal bakimdan konusuyorum) bizim acziyetimiz degil mi?
" Başka birisine kendime yetemediğim için bağlanıyorsam, karşımdaki kadın ya da erkek benim için bir cankurtaran olabilir belki ama aramızdaki bağ sevgi bağı olamaz. Çelişkili gibi görünse de yalnız kalabilme yeteneği sevebilme yeteneğinin tek koşuludur." - Erich Fromm
Abartıyorum bile, inziva asosyallik değil bu, dışarı çıkıyorsun arkadaşlarını eve davet ediyorsun fakat günün sonunda evinde kafanı dinliyorsun
Arkadaşın bugün sana uğrayabilir miyim diye mesaj atıyor bazen ona bugün evde tek kalmak vakit geçirmek istiyorum diye cevap verebilme lüksüm oluyor, başka bir gün buluşuluyor vs
biriyle ilişki ihtiyaçtan doğmamalı zaten.
insan kendine yetebildikten sonra başka birine ihtiyacı olmadığı halde onunla oluyorsa asıl o zaman orada gerçek duygular var demektir.
sağlıklı ilişki ancak öyle yaşanabilir zaten.
kendinizle iyi bir ilişkiniz varsa, ihtiyaç duymamayı başarabiliyorsunuz.
başarılacak bir şey de değil bu gerçi.
öyle bir hâliniz oluyor diyelim.
Asla
İsterdim fakat bu mümkün olmayan bir şey. Nereden bakarsanız bakın insanın insana ihtiyacı var, elbette ki rastgele birine değil.Yalnız yaşamak, övünülecek, başarı sayılacak bir durum değil maalesef.
param olmadığı için başaramıyorum param olsaydı başarırdım.
Kendisiyle arkadas olamayan insanlar bunu basaramaz genelde. Daha once 2 3 sene yalniz yasadim. Gayet guzeldi. Asosyal de degilim.
yıllardır başarıyorum, çok güzel :)
yillarca basardim dunyanin en huzurlu seylerinden biri bence. asosyal miyim bilmiyorum ama zaten sadece birkac insana hayatimda yer vermeyi seviyor ve tercih ediyorum. kendiyle anlasamayan birinin baska kimseyle saglikli sekilde anlasabilecegini dusunmuyorum.
yasam kalitesini arttirdigi kesin.
bulaşıklar olmasa eyi
başkasına ihtiyaç duymanın dereceleri var. toplumdan izole yaşamak insan psikolojisi için iyi değil. birinin sizi düşünüyor olması güzel bir his. böylece psikolojik olarak da daha güvende hissedersiniz ve yaşamınızda daha başarılı biri olursunuz. "kimseye ihtiyacım yok" yanlış bir bakış açısı.
yıldız tilbe demişti galiba:
"hepinizden nefret ediyorum ama tek başınayken canım sıkılıyor."
nedense bu sözü hatırladım :)