bu corona süreci boyunca çıldırmak üzereyim. tüm gün evden çalışıyorum. giriş katın üstünde oturuyorum. hem okulların tatil olması hemde bizim sokaktaki insanların sohbet muhabbet sevdası yüzünden gürültü eksik olmuyor.
yaz olduğu için de camları kapatamıyorum. 2 içeri odada olduğum halde sokaktaki herşeyi duyuyorum. yazılım işi yapıyorum, arada white-noise'u açıyorum o işe yarıyor fakat yeri geliyor kapatmam gerekiyor. bazen gece 12, 1'e kadar sokakta muhabbet edenler oluyor. üst kat - yan daireyi saymıyorum. onlara alıştım artık.
özellikle yaz ayları siz nasıl başa çıkıyorsunuz bu gürültü kirliliği ile ?
Kulaklık takıyorum. Muzik olmasa bile tikac gibi duruyor. Kulak tikaci almam lazim.
Baska yapabildigim bir şey yok. O saygısız aptallar yüzünden yok yere sinirleniyorum her 20 dakikada bir. Akıl sağlığım bozulmaya başladı, zor tutuyorum.
Yazi sevmeme nedenlerimin basinda bu sorun. Kulaklik ve klima açıp camlari kapatmak disinda bir care bulamadim, pandemi oncesi disarida sakin yerler bulmaya calisirdim, artik o da pek mumkun degil. Yaz bitsin diye bekliyorum...
Türkiye'de gürültüden kaçmak çok zor. Arkadaş dağın başına ev yaptı. Bir kac sene sonra yanına havuzlu villa yaptılar. Bangır bangir turk pop çalıyorlar.
arka planda müzik yada televizyon açın.
Arka planda ses açın. Aslında bu küçükten beri alıştırılmamız gereken bir şey. Toplantı yapacağım zaman arka plandan ses gelmemesine çalışıyorum ama kendi başıma çalışırken özellikle biri bana seslenmiyorsa duymam bile.